Wersja do druku
Tak, ilość prowincji dla mnie jest największym minusem NTW. :? Za to wielkim plusem był system wyniszczenia zimowego. Wobec zainteresowania u mnie także tą epoką właściwie każde państwo ma swoje klimaty i warte jest nim grania. Czytałem opinie o NTW jako dodatku do ETW. Dla mnie stanowczo "wybił się na niepodległość" :D
Dla mnie nazywanie Napoleona dodatkiem do Empire to czysta herezja. Choć w sumie gdyby wszystkie dodatki tak wyglądały to wątpię aby ktoś narzekał :D
Tylko Ci się o uszy obiło? 0_oCytat:
Zamieszczone przez Wald
Proponuję wycieczkę do którejś grupy rekonstrukcyjnej pułków ułańskich przedwojennej Polski, oni Tobie wszystko opowiedzą w najdrobniejszych szczegółach. :)
Nie tylko o uszy ale i o oczy też. ;)
Napoleon bardzo mi sie podoba i czekam na Napoleona 2:) Kampanie mp to jest to :)Do dzisiaj ogladam filmiki z moich bitew jak dobre filmy wojenne.
Wszak sam Napoleon twierdził że nikt tak nie robi lancą jak polscy kawalerzyści i gdy zaczął tworzyć pułki lansjerów to jako nauczycieli kazał sprowadzić naszych z innych oddziałów, by przekazali swą wiedzę rekrutom.
Witajcie,
Czterdzieści godzin spędzonych w świecie Napoleona pozwoliło mi wyrobić sobie pewne zdanie na jego temat. Na początku muszę stwierdzić, że jest to dopiero moja trzecia odsłona serii TW, w którą grałem dłużej niż nic. W tym gronie znajduje się także Empire:TW, do którego najbardziej odpowiada mi określenie bety Napoleona:TW. Tak więc potraktowałem N:TW jako całkiem nową grę, kolejną (dla mnie po Medievalu 2) z serii, z którą przyszło się zmierzyć.
Na początek mocne strony.
Pierwszą rzeczą są pomysły, których mi brakowało wcześniej: technologie, uzupełnienia, budynki rozsiane po całych prowincjach, lepsza dyplomacja, jednoczesne budowanie w miastach, etc. Jest tego naprawdę dużo, jednak przyznaję, że to wszystko blaknie w konfrontacji z tym, co mnie od kilku dni... frustruje.
Poniższa opinia dotyczy tylko singla. Na multi nie mam niestety czasu. Tak więc gram Kampanie Napoleońskie. Aby wdrożyć się w grę stopniuję sobie poziom trudności po każdej udanej kampanii. W końcu wyszło mi granie w "Rosję" (1805-1812) na vh/vh i dzieją się rzeczy nieprawdopodobne.
Po pierwsze, mapa świata. Przeciwnik jest mocny, myślący, uważny, przewidujący - to mi się bardzo podoba. Niestety! Mieć tyle wojska, co Prusy, Austria, Wielka Brytania i Rosja - dla normalnego człowieka jest to nieprawdopodobne. Już po pierwszych 2-3 turach głowiłem się, co tu zrobić, żeby uderzyć na Prusaka, który blokuje każdy most do swej prowincji pełną armią. Z tego, co udało mi się wywnioskować, to różnica jest taka w AI, że komputer ma mniejsze koszty utrzymania jednostek w poziomie trudności vh. Czy to się zgadza? Niestety poziom trudny nie stanowi w tej kwestii aż takiego wyzwania. Za to poziom bardzo trudny jest pod tym względem nienormalny.
To jednak nic w porównaniu z bitwami. Fakt, nie jestem drugim Napoleonem i nigdy nie będę. Jednak widziałem kilka akcji, które nie dają mi spokoju. Postaram się je przybliżyć.
Pierwsze doświadczenie, starcie piechoty w deszczu. Występuje duże ryzyko niewypałów.
Po mojej stronie 10 jednostek Fizylierów po 120 osób (maks., wielkość jednostek Duża). (1200 ludzi)
Po stronie pruskiej 6 jednostek Piechoty Liniowej, 2 jednostki Milicji (Landwery bodajże) oraz 2 jednostki Fizylierów Pruskich. (1140 ludzi)
Wynik: wygrana Prus.
Straty po stronie francuskiej: 1200
Straty po stronie pruskiej: 40
To była ważna bitwa (jak każda w tej grze :)), ale po kilku pierwszych salwach chciałem zobaczyć, co się święci, ciągle zapytywałem się: czy oni (moi ludzie) w ogóle strzelają?
Drugie starcie. Zanim Wielka Brytania zdążyła zareagować na to, co się dzieje, w moich rękach była już Dublin oraz Edynburg. Osadziłem wojsko w tym drugim i czekałem na odparcie ataku. Byłem oblegany i wyszedłem naprzeciw agresorowi (a może i obrońcy?). Standardowa armia przeciwnika, czyli piechota (10 jednostek, mieszana Milicja z Muszkieterami), działa i konnica do ich obrony.
Dzięki manewrom swojej lekkiej konnicy wyeliminowałem działa, konnicę wroga, a niemiły generał zginął od przypadkowej kuli armatniej. Piechota nie miała nic do stracenia, więc ruszyła na moje pozycje.
Moje wojsko to Fizylierzy liniowi w sile 4 jednostek, 3 oddziały Milicji oraz 2 oddziały uzbrojonych mieszkańców poprzetykane 5 oddziałami artylerii (w sumie 20 dział, 2x 8-funtowe, 3x 6-funtowe). Szyk tak rozciągnięty, aby był dopasowany do ilości wrażego woja w formacji: piechota - artyleria - piechota - artyleria - piechota...
Rezultat tego starcia jest taki, że ci nacierający Brytyjczycy bez generała, bez wsparcia idący pod stałym ostrzałem armat, idący na lekkie wzniesienie, idący wprost na lufy muszkietów i armat prawie wygrywają w tym starciu: zanim ich przepędzę (tak, przepędzę - nie wybiję do nogi), zostaje mi 20 Fizylierów, 50 milicjantów i 2 jednostki sprawnych dział.
Przeciwnik strzela i strzela. Po jego salwach ginie nawet do 20 moich żołnierzy naraz, kiedy Francuzi potrafią za jednym zamachem (w tym starciu) powalić do 10 chłopów jednocześnie. Z fartem. Nie wspominając o wsparciu artylerii. Lub jego faktycznym braku. W pewnym momencie doszło do rękoczynu. Wysłałem jednych Fizylierów i jedną Milicję na jedną Milicję Brytyjską, która miała obniżone morale (tak na 40%). Przyglądałem się temu i w pewnym momencie wróg dostał zastrzyk morale taki, że podniosło się ono na 90%. A był to przedostatni oddział, jaki im został.
Uważam, że nie jest to wyzywające. To raczej frustrujące.
I jeszcze jeden drobny przykład. Podobna bitwa jak powyżej, też wyjście naprzeciw oblężenia. Piechota wroga przepędzona. Zostają 3 oddziały wrogiej artylerii. Przeciw mojej prawie nienaruszonej armii (morale spadło zanim doszli na odległość strzału z muszkietu). Zanim okrążyłem tę artylerię, skończył się czas na bitwę. Bitwa przegrana...
Nie uważam swoich umiejętności za specjalnie wysokie, ale w takich przypadkach jak wyżej stwierdzam, że kilka rzeczy jest mocno przesadzonych. Jeśli istnieją sposoby na zniwelowanie tego wrażenia (może w Wielkiej Kampanii inną nacją będzie lepiej?), dajcie znać.
Sposób jest jeden - zmniejszyć trudność samych bitew.
NTW ma dla mnie jedną, za to bardzo dużą wadę - za małą ilość grywalnych nacji w kampanii single.
Tu zgadzam się. Mogło być więcej nacji np. Turcję, Hiszpanię i ze dwie małe, a tak to trochę słabo jest bo tylko pięć krajów. Gram na odblokowanych wszystkich nacjach ale tam Muzułmanie są zabugowani. :(
Ogólnie strasznie szkoda, że nie dostaliśmy narzędzi do edycji mapy jak to miało miejsce w przypadku Shogun 2 bo moglibyśmy liczyć na naprawdę epickie modyfikacje.. Bo kilku latach grania mapka wydaje się dosyć mała :P Co do nacji to twórcy wybrali te najważniejsze.