Jeden z rojalistów zajeżdża Ci drogę. Trzyma wymierzony w Twoim kierunku karabin.
- Stój bo skończysz jak tamci! - krzyczy - Poddaj się, a nic ci się nie stanie!
Jeden z rojalistów zajeżdża Ci drogę. Trzyma wymierzony w Twoim kierunku karabin.
- Stój bo skończysz jak tamci! - krzyczy - Poddaj się, a nic ci się nie stanie!
"Życie bezmyślne nie jest warte życia." - Sokrates
"Chcę iść do piekła, nie do nieba. W piekle będę miał towarzystwo papieży, królów i książąt, a w niebie są sami żebracy, mnisi, pustelnicy i apostołowie - Niccolò Machiavelli"
Próbuję szybko i niepostrzerzenie wsunąć bagnet do rękawa munduru, podnoszę ręcę munduru i mówię
-Nie strzelaj, poddaję się.
Gdy cię mają wieszać, poproś o szklankę wody. Nigdy nie wiadomo, co się wydarzy, zanim przyniosą. — Andrzej Sapkowski
- Zostaw ten bagnet! Chyba, że wolisz zginąć zaraz od kuli!
----------------
Co w tym czasie robią pozostali?
"Życie bezmyślne nie jest warte życia." - Sokrates
"Chcę iść do piekła, nie do nieba. W piekle będę miał towarzystwo papieży, królów i książąt, a w niebie są sami żebracy, mnisi, pustelnicy i apostołowie - Niccolò Machiavelli"
Rzucam go i idę za żołnierzem
Gdy cię mają wieszać, poproś o szklankę wody. Nigdy nie wiadomo, co się wydarzy, zanim przyniosą. — Andrzej Sapkowski
Kapitan Wandejczyków podjeżdża pod podest, na którym stoją pozostali.
- W imieniu Jego Królewskiej Mości Ludwika XVII i Jaśnie Oświeconego Regenta Ludwika de Bourbona rozkazuję wam się poddać! Jako wrogowie naszych wrogów uznajemy was za przyjaciół i chcemy poddać śledztwu. Jeśli walczyliście z rewolucją puścimy was wolno, lecz jeśli braliście udział w ojcobójstwie i obaleniu monarchii, dokończymy dzieła które tu rozpoczęto! Jeśli odmówicie poddania się, zostaniecie ubici na miejscu.
"Życie bezmyślne nie jest warte życia." - Sokrates
"Chcę iść do piekła, nie do nieba. W piekle będę miał towarzystwo papieży, królów i książąt, a w niebie są sami żebracy, mnisi, pustelnicy i apostołowie - Niccolò Machiavelli"
- Ooooch... mój łeb...
Leżenie twarzą w popielatym świńskim łajnie i błocku nie należało do najprzyjemniejszych rzeczy. Chociaż towarzysze mili byli... te knury wyglądają tak bardzo smakowicie... Nie jest tak źle, zalegało się całymi dniami w gorszym gównie i gnijących ścierwach. Smród w każdym razie nie jest aż tak bardzo odczuwalny.
Co ja tu właściwie robię... Chyba...
Wyrwałem się z tego cholernego obozowiska... mam nadzieję, że się obywatel porucznik nie wkurwi i nie zrobi mi awantury... zresztą, co on mi może zrobić? Chłopaki się za mną wstawią i mordę mu tym zamkną. Jak nie poskutkuje to pożałuje prędzej czy później.
Bo ze Starszym Sierżantem Jacquouillem Laboureurem się nie powinno zadzierać, jeżeli chce się mieć wszystkie zęby, ręce, nogi i kutasa na miejscu.
Co było dalej? Karczma. Karty, gorzałka, pomywaczka, gorzałka... obywatel oficer tego chędożonego garnizonu z bandą sierot i tchórzy, nie żołnierzy... pytał się mnie chyba co ja tu robię. Gorzałka, karty... Skurwysyn zarzucił mi oszustwo! To przecież on za kołnierzem płaszcza miał asa trefl... chyba trefl mu wyleciał jak poleciał za okno. Potem te jego miejscowe przydupasy... krzesła, stoły... ława... o taaaak, ława była dobra... he he kheee tfu!
Wypluwa łajno z ust, czuje lekki niesmak.
W każdym razie kilku się będzie długo leczyć...
Chwyta się za głowę, spogląda za siebie na resztki zrujnowanej, sporej karczmy. O ile to można jeszcze nazwać karczmą.
A tak chyba na coś się tu zanosi... kto tak drze pysk?
- O kurwa... psie pańskie syny rąbią!
Spogląda na plac. Widzi dziwną scenę. Jakieś obdartusy w białych mundurach i na koniach gna przed sobą obdartusów w czerwonych czapach. Trochę trupów już tu i tam leży... cuchnie prochem i gównem... to chyba te świńskie, ale głowy bym nie dał.
No to mamy ładną rzeź już na samym początku dnia.
Sprawdza co mu zostało po bójce. Kask z tą śmiesznym sterczącym grzebieniem (Co ja? Chabeta!?) chyba leży tu gdzieś w pobliżu. Konia pewnie ukradli, ale ma nadzieję, że nie i tylko się myli. Może i uzbrojenia mu nie ukradli, wziął se sobą z dwa pistolety, karabin, bagnet... tasak, nóż za cholewą...
Zobaczmy, czy jeszcze są. Jeżeli nie będzie to dzięki wtopieniu się w gnój mamy kamuflaż i udajemy trupa. Może ominą. Jeżeli są to myślimy o ucieczce do swoich... przyjeżdżamy i rojalistycznych morderców końmi będziemy rozrywać na tym placyku! Albo samemu zrobię tu porządek, bo zaczynają mnie denerwować.
Po skończonej mowie Henri zamyka oczy kiedy nagle słyszy strzał. Otwiera je i jego oczom ukazuje się scena walki na rynku miasta. Widzi jak jeden z jego towarzyszy niewoli bodajże Rene dopada do martwego strażnika i zabiera mu bagnet. Psiakość trzeba myśleć o ratunku. Krzyczy na całe gardło- Niech żyje król!! Śmierć plugawym ścierwom!! Rzuca się na najbliżej stojącego strażnika, który próbuje się odgonić od napierającego na niego koniem rojalisty. Uderza go potężnie z rozbiegu z bara i obaj padają na ziemię. Rojalista z łatwością zakłuwa szpada lężącego rewolucjonistę. Henri szybko wstaje i woła do rojalisty- Nie zabijaj!! Jestem z Wami!! Rojalista prowadzi Henriego przed oblicze kapitana Wandejczyków, który przemawia do pozostałych więźniów. Kiedy kończy mowę, Henri odzywa się w te słowa- Zdaje swój los w Wasze ręce kapitanie!! Ocaliłeś moje życie i zawierzam Ci je teraz jako swemu wybawcy!! Rozsądź uczciwie o mojej niewinności względem Ojczyzny i monarchy!!
Jeden z Wandejczyków zajętych przeszukiwaniem i okradaniem trupów z co cenniejszych przedmiotów spostrzegł Jacquouilla. Trochę był wstawiony po wczorajszej libacji ale ściągnął broń z ramienia.
- Stój! Stój... bo strzelam! Merde! Poddaj się rewolucyjny psie!
-----------------------------
Kapitan Rojalistów spojrzał na Henriego, jak gdyby chciał przeszyć go na wylot. Po chwili zdecydował.
- Rojalista! Chwali się taką postawę! Zabierzemy was wszystkich do naszego obozu kilka godzin na zachód stąd. Tam rewolucyjne psy nie mają odwagi się zapuścić. Nie martwcie się, jeśli nie macie czego się obawiać, nic wam się nie stanie. Nie jesteśmy tą hołotą - wiemy co to boska sprawiedliwość. Sam fakt, że stanęliście przed tą parodią sądu dobrze o was świadczy. Szkoda tylko tego, którego zdążyli zgilotynować, ale cóż. Teraz zabawimy się z waszymi oprawcami.
To mówiąc żołnierze zabrali się do obsługi gilotyny, na której tym razem szczeznąć mieli sankiuloci.
Kapitan spojrzał jeszcze na dobrze ubranego mężczyznę, Maximilliena de Sainte Hermine.
- Widzę, że wygląda pan na arystokratę. Z kim mam przyjemność?
"Życie bezmyślne nie jest warte życia." - Sokrates
"Chcę iść do piekła, nie do nieba. W piekle będę miał towarzystwo papieży, królów i książąt, a w niebie są sami żebracy, mnisi, pustelnicy i apostołowie - Niccolò Machiavelli"
Kurwa. Nie mam dziś chyba szczęścia...
Nie zmieniając zbytnio pozycji, kątem oka spróbował ocenić żołdaka. Nie wyglądał na draba. Pijany, bo się gibie... więc słabeusz i chyba jeszcze nie wytrzeźwiał dobrze. Zobaczmy czy chłopina dobrą stroną trzyma chociaż ten karabin...
Sługus arystokracji coś gada... niewyraźnie, z chyba zachodnim akcentem. Może Wandejczyk? To i chłop może.
Czas na odpowiedzieć, półszeptem:
- Czy ja idę czy... HYK!... co? Leżę w tym chędożonym... HYK!... gnoju od wczoraj... nie mogę wstać. Pomóż.... HYK!... bracie... poratuj... a może... HYK!... Masz gorzałkę? Zaschło mi w gardle... jesteś może z Wandei? Chłop? HYK! Do chłopa celujesz, ziomka swego... jak do psa!?
Ech... kiedyś miałem brata... wyjechał na za... HYK!... chód... Jacquarda może znasz?... podobnyś nawet z gęby do niego...
Trzeba było się zgłaszać na ochotnika do tej misji Myślał Rene idąc przed prowadzącym go żołnierzem. Błękitny mundur nie dawał mu też zbyt pewnej pozycji jeśli chciał być wolny
Co mam zrobić, jeśli karczma jeszcze stoi to listy do bretańczyków są jeszcze pod tą obluzowaną deską, którą znalazłem. To że jestem żołnierzem La Fayetta też nie pomoże... Zaraz mam pomysł ale najpierw poczekam aż zaczną mnie przepytywać...
Gdy cię mają wieszać, poproś o szklankę wody. Nigdy nie wiadomo, co się wydarzy, zanim przyniosą. — Andrzej Sapkowski
Uprawnienia umieszczania postów
