Gra Icenami

[mackoff]

Najgorsza do grania nacja w kampanii głównej.
1) Trzeba przebić się na na kontynent.
2) Patch 15 osłabił barbarzyńców, przez co mój stary save wygląda jak posiekany. ;/
3) Marne szanse na konfederacje z kimś silniejszym niż 1 prowincja.
4) To dalej barbarzyńcy, których sojusznicy nie wliczają się w poczet prowincji potrzebnych do zwycięstwa.

Naaah...na pewno nie grało mi się trudniej niż Pontem...obydwie na b. trudnym.

Kluczowe u Brytów jest zrobić szybko konfederacje, pokonać Germanów i związać się sojuszem z Arwernami. Później już z górki...

[Shay Ruan]

Wow, pierwszy raz widzę, żeby Sparta tak bardzo się rozrosła. Jakim cudem dotarła do Baktrii?

[Polemajos]

Przez ziemie sojuszników można daleko zawędrować .

[Ituriel32]

Ja już kilka razy widziałem takie cuda. Mnie bardziej zastanawia jak udało się zostawić tylko 4 nacje, bo kompy są trochę słabe w dobijaniu i likwidowaniu wroga.

Trzeba będzie się zmotywować i pocisnąć barbarzyńców z Brytami na czele.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Po skończonych Masangetach mój wybór padł na wyspiarzy, głównie przez to że mało zostało mi już nacji nie barbarzyńskich do zabawy.

O dziwo zjednoczenie wyspy poszło mi najlepiej w mojej historii. Postawiłem na podstawowe miecze i się opłaciło, tylko jeden klan miał ich w składzie (nie licząc najemników).
Czasami nie rozumiem jak działa tu dyplomacja. Dumnonii wychodzą z propozycją Pon-u (na który się zgodziłem) by za dwie tury wypowiedzieć mi wojnę, pomimo bardzo dobrych relacji. Ogólnie przeciwnicy niczym dżentelmeni wojowali ze mną pojedynczo.

Wyspy są przyjemnym miejscem na start. Prowincja 4 regionowa w tym z surowcami skorą i złotem, do tego jeszcze 3 porty dzięki czemu można łatwo ustawić się z żywnością. Niestety Szkocja i Irlandia wypadają trochę nijako.

Desant na kontynent standardowo sprawił problem. Wybrałem najbliższe ziemię galów Namnetes, choć rozważałem też okolice Bałtyku lub Hiszpanię.
W pierwszej próbie najpierw zawiódł szpieg, przy 70% prawdopodobieństwie skuteczności spudłował a następnie dał się zranić. Zaś w bitwie o miasto zbugowali mi się procarze... którzy zapomnieli jak się strzela. Bitwa przegrana i armia w piach, rozbestwiłem się na wyspach, gdzie nic nie mogło mi się oprzeć i przesadziłem. Atakując jedną armią 20 jednostek wrogie miasto z portem i pełną stacjonującą w nim armie w sumie jakieś 30-32 jednostki.

Po wczytaniu zapisanej gry wszystko poszło sprawnie, miasto przeszło w moje ręce i się poirytowałem jak zobaczyłem budynki na 3 poziomie, gdzie ja miałem tylko na 2. Najśmieszniejsze jednak było to że w tym zdobycznym mieście mogłem werbować dużo lepsze oddziały (jeźdźcy weterani, rydwany, Spear Band i chosen spear band, chosen sword bands) niż na wyspach, później powrzucam polskie nazwy.

Kontynuowałem atak i zdobyłem Canebum niszcząc przy tym nacje Namnetes. Reakcją nowego sąsiada Artrebartes była wojna która nie skończyła się dla nich dobrze.
Chwilowo reorganizuje armie 2,5 słupka zamieniam jednostki na lepsze, a stare i doświadczone uzupełniają armie garnizonową mającą chronić mnie przed Nerwiami.

[Ituriel32]

Jestem bardzo zdziwiony łatwością z jaką ukończyłem grę Brytami, aż wierzyć mi się nie chce że wcześniej (ileś paczy temu) aż tak bardzo się męczyłem by zrobić cokolwiek.

Ale po kolei. Szybko rozpanoszyłem się w Europie kontynentalnej na ziemiach Niemiec i Polski. Było to spowodowane tym że nie powstało tam żadne większe państwo barbarzyńskie. Na drodze Arwernom stanęli Hiszpanie i ja dołożyłem swoje trzy grosze. Norwiowie poszli jako następni.
Tu warto nadmienić że byłem strasznie lubiany i od ofert handlowych czy paktów o nie agresji nie moglem się opędzić. Pierwsi byli Wiwiskowie, Cessetanowie, Kantabrowie, Syrakuzy, Rzymianie, Massalia, Ateny, Breukowie i później różne plemiona w okolicach Węgier.
Trudniejszym przeciwnikiem Byli Bojowie ale i oni szybko zostali wysłani w podróż do zaświatów. Cały czas wykańczałem małe nacje tak że bardzo szybko stałem się największym imperium.

Zostałem postawiony przed śmiesznym problemem: nie miałem co podbijać bo moi południowi sąsiedzi byli moimi partnerami handlowymi, do tego zajmowali oni prowincje potrzebne mi do zwycięstwa.
Zabrałem się więc do systematycznego ich likwidowania od tych mniejszych.

Bardzo ciekawie prezentował się Rzym który wojnę z Kartaginą szybko przeniósł do Hiszpanii, choć chwilowo stracił kontrolę nad Sycylią i Cosentią. A kiedy zażegnał Afrykańskie zagrożenie to w Italii cofał się przed Wenetowie, a jak sobie z nimi poradził to zaatakował go Egipt. Który też nie długo cieszył się zdobyczami bo do wojny dołączyłem ja. Tu zachodziło zjawisko efektu stadnego bo do wojny zaraz dołączała większość moich sąsiadów w tym Ateny które w dosłownie 30-40 tur podbili cały Egipt aż po Etiopię.

Ja w tym czasie Likwidowałem opór w Hiszpanii by następnie zabrać się za Rzym który wypowiedział mi Pona. Co nie skończyło się dla niego za dobrze. Mimo wszystko brawowało mi tych regionów by wygrać. Więc zabrałem Scytom dwa regiony i następnie podstępnie zaatakowałem Spartan i wchłonąć ich państwo (Odessos, Antheia, Delminium, Epidamnos, Appolonia) co spowodowało ich zniszczenie. Niestety musiałem zaatakować posiadłości Aten w Afryce, Ilirii i Tracji, dopiero to dało mi zwycięstwo.

[hdshovcase]

Rozegrałem sobie kampanię Icenami w kampanii Augusta na Trudnym.Szybko zbudowałem armię złożoną głównie z gromady mieczy. Podbiłem plemię z którym mamy wojnę od początku. Zawarłem umowę handlową z galami, importowanie drewna dało mi dostęp do czwartego poziomu koszar i heroicznej szlachty.zjednoczenie wysp poszło bardzo łatwo.

Kiedy byłem zajęty jednoczeniem wysp wojnę wypowiedziała mi Belgia. Tak zdobyłem mój przyczółek na kontynencie bez wojny z Rzymem Oktawiana. Następni byli Markomanowie którzy mieli sojusz z jakimiś germanami za Renem którzy przechodzili przez ziemie innych german i mnie atakowali, co bardzo mnie irytowało. Lepidus dotarł ąż do Alp. Zaatakowałem go i zająłem całą Italię do wysokości Benvetium. Przy okazji wywołując wojnę z Dacją która kontrolowała tam jeden region.

Swoją drogą w głównej kampanii buntuje się znacznie mniej osad frakcją NPC. Lepidusowi zbuntowały się wszystkie zdobycze terytorialne w Gali.

Z pomocą moich germańskich sojuszników zdobyłem Dacką Iliyrię i resztę Dacji. A następnie dużą część terytorium Niemiec i Polski.W tym czsie ruszyłem na część Gali i Potem na Hiszpanię Lepidusa i Iberii. Później dobiłem Lepidusa który po kilkunastu pierwszych turach przestał istnieć. Potem wyprawa na Afrykę zachodnią na koniec wojna z Antoniuszem i Tracją (zdołała zająć Baelary ).
2015-10-23_00004.jpg
Kampania była bardzo łatwa i przyjemna.

[Brachu]

Witam

Rozpocząłem szóste podejście do gry Icenami. Dwa pierwsze na poziomie legendarnym zakończyły się po ośmiu i dziesięciu turach. Atak z trzech stronna moja armię składająca się głównie z sług. Przeskok z poziomu Rome I jest dla mnie bolesny. Powoli rozpracowuje drzewko rozwoju technologii i rozwój osady. Jednym z moich błędów było za późno postawienie budynku umożliwiającego rekrutację naznaczonych.
Werbując najemników frakcyjnych, dostają oni taki sam bonus jak frakcja