Bohaterowie starego świata

Grombrindal Biały krasnolud

https://cdn.discordapp.com/attachmen...tomctJp-g.webp

[IMG]

Biały krasnolud jest legendą Krasnoludom znany z Khazalid jak Grombrindal , co w przybliżeniu oznacza „białobrody Przodek”. Przez stulecia otrzymał kilka nazwisk, ale jest to te, dzięki któremu jest najbardziej znany.

Ostatnie szkarłatne promienie słońca rozrzucone na polu bitwy o zachodzie słońca po rzezi tego dnia. Ostatnia garstka krasnoludzkich wojowników oparła się atakowi Goblinów, ale nadejście nocy Gobliny zostaną wzmocnione i zatakują ponownie. czas, by nie zostawili ocalałych. I znużone krasnoludy zaczęły śpiewać swoje pogrzebowe pieśni. I śpiewali jeden po drugim, aż jedna postać owinięta płaszczem pozostała w ciszy, stanowczości i wyzwaniu. ”
- Anonimowy krasnolud
Nikt nie wie, gdzie znaleźć Białego krasnoluda. Pojawia się, kiedy i gdzie jego lud ma poważne trudności. Kiedy wszystko wydaje się pójść nie tak dla Krasnoludów, przybywa. Widziano go wiele razy w całej rozległej historii krasnoludów, a istnieją dowody jego tajemniczego i nieoczekiwanego pojawienia się w najokropniejszych momentach bitwy w wielu sagach. Za każdym razem, gdy się pojawiał, szanse zmieniały się na korzyść krasnoludów. W przypadku Umthi Przeklętego i jego towarzyszy byli otoczeni przez Gobliny . Kiedy wszystko wydawało się stracone, horda goblinów wycofała się w panice i usłyszała wojowników Umthi szeptających „Białego krasnoluda” z pełnym podziwem

Był w centrum wroga i można było zobaczyć jego charakterystyczną białą brodę wymachującą potężnym toporem, przecinającą niezliczone szeregi wroga. Przed tą motywującą wizją; Lud Umthi, pomimo krwawienia z wielu ran i pełnego wyczerpania, czerpał siłę ze słabości zielonoskórych i rzucił się po raz ostatni, desperacko próbując dotrzeć do Białego Krasnoluda, stojąc samotnie wśród Goblinów. Kiedy odnieśli zwycięstwo, a Umthi rozejrzał się po roztrzaskanym polu, Biały Krasnolud zniknął i nie było po nim śladu oprócz stosów martwych Goblinów. W tym samym miejscu znajduje się teraz ołtarz na cześć Grombrindala, chociaż w królestwach krasnoludów jest ich o wiele więcej.

Niektórzy mówią, że biały krasnolud jest niczym innym niż Snorri Whitebearda , krasnoludzkim królem z Karaz-a-Karak , który jako jedyny Najwyższy Król krasnoludów , dostał należną i zasłużony szacunek od Króla Feniksa Wysokich Elfów z Ulthuan . Ale to było dawno, dawno temu, przed wojną o brodę ; A gdyby to była prawda, Biały krasnolud mógłby być uważany za prawdziwego przodka, któremu bez wątpienia udało się w jakiś tajemniczy sposób przekroczyć granice śmiertelności.Plotki te są niewątpliwie wspierane przez fakt, że Najwyższy Król przysiągł na łożu śmierci, że wróci do swego ludu, gdy będzie potrzebny

W Sadze o Grombrindal mówi się, że wędruje po Górach Krańca Świata starymi krasnoludzkimi drogami . Przebiera się za starego poszukiwacza pokrytego dużym płaszczem. Zawsze przyjmuje napój dobrego krasnoludzkiego piwa od każdego podróżnika, który jest w drodze, i z kolei przedstawia mu przepowiednię.

Odkąd po raz pierwszy wziął udział w bitwie pod Tor Alessi , był wielokrotnie obserwowany. Często pojawia się jako dziwny i samotny krasnolud w obozie krasnoludów w przeddzień wielkiej bitwy, sam ze sobą. Czasami widać jego sylwetkę idącą na pole bitwy w oblężonej fortecy, co jest uważane za dobry omen, który niesie zwycięstwo i nadzieję. Następnego dnia Biały krasnolud pojawił się w bitwie odzianej w całą swoją królewską panopę wojny, jak legendarny starożytny król, jak prawdziwy przodek, jak postać, która ożyła ze starych rysunków krasnoludzkich .

Nakai

https://cdn.discordapp.com/attachmen...07300545_n.jpg

„ Nakai zasłużył sobie na swój epitet ze względu na swoją samotną naturę, ponieważ zamiast przysięgi na jedno miasto świątynne, udaje się tam, gdzie Wielki Plan jest zagrożony , gdy Jaszczuroludzi bardzo potrzebóją jego pomocy; kiedy katastrofa zagraża ich istnieniu. Jest czczony przez Skinków, którzy zdobią go żetonami jego wielu bitew toczonych w obronie swojej rasy i realizacji Wielkiego Planu. ”

Starożytny Kroxigor znany jako Nakai Wędrowiec jest czczonym stworzeniem, uważanym przez Kapłanów Skinków za przejawionego potężnego ducha dżungli.

Jest potężnym obrońcą Jaszczurów i może pojawić się gdziekolwiek gdzie jest potrzebny.

Zielony Rycerz

https://cdn.discordapp.com/attachmen...ec5889f80b.jpg


Zielony Rycerz, nazywany przez zwierzoludzi Shaabhekhiem, czyli Duchem Zabójcy, jest dobrze znaną postacią z bretońskich legend. Wiersze i opowieści o nim cieszą się niesłabnącą popularnością. W przedstawieniach kukiełkowych i sztukach wystawianych dla chłopów oraz władców zawsze nosi pokrytą bluszczem zbroję i intonuje słynną kwestię: „Nie przejdziesz!”. W opowieściach zwykle wyzywa rycerzy Próby na pojedynki, aby udowodnili swoją wartość Pani i pokazali, czy są godni napicia się ze Świętego Graala.


Niewiele osób zdaje sobie sprawę, że Zielony Rycerz naprawdę istnieje. Jest on uświęconym obrońcą Bretonii, a jego dusza jest połączona z duszą samej Pani Jeziora. Kilku rycerzy Próby dostąpiło zaszczytu spotkania z nim. Mówili później, że niebo nagle pokryły ciemne chmury, a ziemię spowiła warstwa zielonej mgiełki, która przybrała postać parskającego rumaka, na którym siedział Zielony Rycerz. W dłoni trzymał świecące ostrze, a jego oczy płonęły nieziemskim światłem.

Zielony Rycerz jest wybrańcem Pani Jeziora i obrońcą poświęconych jej miejsc. Oprócz momentów, w których testuje rycerzy Próby w ich wierze, pojawia się także, by strzec świętych przybytków przed istotami o złej woli. Wśród zwierzoludzi znany jest jako Shaabhekh (w dosłownym tłumaczeniu Duch Zabójcy), gdyż przez wieki zabijał tysiące tych plugawych stworzeń. Wyłania się z pni najstarszych drzew lub z tafli spokojnych jezior i rwących wodospadów, tylko by karać nierozważnych intruzów. Gdy wymierzy już swoją krwawą sprawiedliwość, znika w zielonej mgle, tak szybko jak się pojawił. Niektóre opowieści mówią, że gdy wypełni swoje zadanie w jednym miejscu, natychmiast udaje się do kolejnego, gdzie powtarza cały cykl.


Ukazuje się zwykle poszukiwaczom Graala i strażnikom tajemniczych polan, jezior i kamiennych kręgów, gdzie pokazała się Pani Jeziora. Wyzywa każdego rycerza, który szuka Świętego Kielicha, na niebezpieczny pojedynek. To starcie stanowi ostatni test dla rycerzy Próby. Jeśli uda się im pokonać Zielonego Rycerza, wkrótce dostąpią zaszczytu spotkania z Panią. Niegodny nigdy nie wygra z Zielonym Rycerzem i albo ucieknie, albo zginie w pojedynku z nim. Sam Zielony Rycerz nie może zginąć, nawet mimo najcięższych ran.

Broń nie ma większego wpływu na Zielonego Rycerza. Niektórzy twierdzą, że ostrza i strzały przenikają przez niego jak przez poranną mgłę. W innych opowieściach nawet najpoważniejsze rany są przez niego ignorowane. W pewnej popularnej pieśni, gdy rycerz Próby odciął mu głowę, ten podniósł ją i niewzruszony odjechał.

To, kim jest Zielony Rycerz, stanowi temat wielu debat. Nikt w całej Bretonii, poza może samą Czarodziejką, nie zna prawdy. Niektórzy wierzą, że jest on duchem Bretonii w fizycznej postaci, podczas gdy inni utrzymują, że jest to Gilles le Breton, który nawet po śmierci nie mógł porzucić ukochanego domu.

Gotrek Gurnisson

https://cdn.discordapp.com/attachmen...kirbanater.jpg

Zabójca Troli, Gotrek Gurnisson przysiągłznaleźć śmierć w najbardziej honorowy sposób, aby
spłacić swój błąd. Gotrek jest niesamowicie silny, nawet jak na krasnoluda. Istnieje teoria, że jeden z toporów Gotreka może być toporem Grimnira, który przemienia go, aby stał się ostatecznym przeciwnikiem Chaosu. Niewiele wiadomo na temat życia Gotreka nim został Zabójcą. Podczas wyprawy Gotreka i Felixa do Karag Dum okazuje się że krasnolud wszedł w posiadanie topora podczas poprzedniej wyprawy do tej twierdzy. Gdy został napadnięty przez Zwierzoludzi uciekł do jaskini. Na jej końcu odnalazł ciało martwego krasnoluda, którego palce zaciśnięte były na rękojeści runicznego topora. Jak się potem okazało był to syn króla Thorgrima Ognistobrodego. Zauważywszy że jego broń jest zepsuta, Gotrek wziął topór martwego Krasnoluda i zabił wszystkich ścigających go zwierzoludzi.Podczas oblężenia Praag herszt hordy Chaosu, Arek Demoniczny Kieł ujrzał historię Gotreka za pomocą jego broni. Po powrocie Gotreka z Pustkowi Chaosu gdzie znalazł swą broń okazało się że jego wioska została spalona, a jego (prawdopodobnie) żona i dziecko zamordowani. Potem wizja pokazuje Gotreka skarżącego się nieznanemu Lordowi Krasnoludzkiemu i wypominającemu mu że nie umie zadbać o własne ziemie i zarzucając mu bycie durnym i słabym. Lord chciał wtrącić go za to do lochu, ale Gurnisson zabił go i wyrżnął całą jego gwardie i wszystkich, którzy nie zdążyli uciec. Nękany poczuciem winy i wstydem, Gotrek goli swoje włosy i staje się Zabójcą. Podobnie jak wszyscy Zabójcy, Gotrek uformował ze swych karmazynowych włosów irokeza. Krasnolud pije mnóstwo piwa zawsze kiedy ma ku temu okazję. Jest szerszy niż wyższy, ale wciąż wysoki jak na krasnoluda. Ma prawie pięć stóp wysokości. Jest mocno umięśniony i nosi opaskę na lewym oku, które stracił w walce z Orkami. Jego ulubioną bronią jest potężny runiczny topór wykonany dla króla Thorgrima Strażnika Uraz. Eficki mag Teclis odczytał magiczną aurę Gotreka i ustalił, że ogromna moc płynie z topora i zmienia Zabójcę w coś potężniejszego od zwyczajnego krasnoluda. Gotrek jest w stanie również dostrzec tajne przejścia, w na pozór nieprzeniknionych ścianach i wykazuje umiejętności Inżynierskie. Jest, dziwnie jak na Zabójcę praktycznie niemożliwy do zabicia. Przeżył takie rzeczy jak walka jeden na jednego z Krwiopijcą Khorne'a, bezpośrednie trafienie kamieniem wystrzelonym z trebusza, liczne spotkania z Szczuroogrami, Orczymi wodzami, czarnoksiężnikami chaosu i upadek z trzystu stóp.

Orion

https://cdn.discordapp.com/attachmen...835/Orion.webp

Orion, znany także pod wieloma innymi tytułami takimi jak Król Lasu czy też Pan Dzikiego Gonu, jest nieśmiertelnym władcą Athel Loren oraz przywódcą Leśnych Elfów. Choć nie może umrzeć, jego istnienie jest ściśle związane z upływem pór roku. Każdej zimy Orion musi zakończyć swój żywot na stosie pogrzebowym, aby móc odrodzić się w pierwszy dzień wiosny. Co rok, przed nadejściem wiosennej równonocy, Dzicy Jeźdźcy wybierają elfa, który będzie naczyniem dla duszy Oriona w nadchodzących dniach. Wybraniec zostaje zabrany do Dębu Wieków, gdzie opiekę nad nim przejmuje Ariel

Dokonuje ona cudu odrodzenia, od nowa kształtując duszę swojego męża i łącząc ją z aspektem Kurnosa. Następnego ranka wybrany elf wyłania się z Dębu Wieków. Nie jest już śmiertelnikiem, lecz Orionem, boskim władcą Athel Loren. Kiedy leśne królestwo jest zagrożone, Orion jako pierwszy staje w jego obronie. Sięga po swoją potężną włócznię, dmie w róg wojenny i ogłasza rozpoczęcie Dzikiego Gonu. Każdy elf czuje dziką pokusę, by dołączyć do swojego króla, a wielu odpowiada na jego wezwanie. Poplecznicy Oriona z chęcią porzucają troski cywilizacji na rzecz polowania oraz zapachu krwi na wietrze.

UWAGA ! są tu błędy ,nie było sensu edytować jak dla mnie całego warhammer wiki dla potrzeby jednej kampanii