Wersja do druku
Alessio
Kochana będziesz mi oparciem? Ci rycerze mówią że kapłanki mogą mnie magią wyleczyć ale sam nie dojdę na statek i poproś proszę Svena by moją bronią się zajął - powiedział lekko się czerwieniąc ze wstydu z własnej bezsilności - A i co tam się dzieje z blokadą? Słyszę odłosy walki ale nic nie widzę niestety.
Anna de Loiret
Gdybym więcej łez mogła uronić... Pocałowała ukochanego i chwyciła go za dłoń, prowadząc za rycerzem i rzecząc - blokada... Okręty elfów i smok walczą z okrętem krasnoludów, spora bitwa jest. Oddała swój pas Svenowi, a także rzekła - zaopiekuj się też ostrzem Alessia. Może kapłanki przywrócą mu wzrok.
Alessio
Zrobiło mu się cieplej na sercu po pocałunku swej wybranki, po czym poszedł za nią bez żadnych obaw dodając tylko - To dobrze,szykowali się do ataku na miasto sępy jedne.
Sven skinął głową dalej obserwując bitwę na morzu przez lunetę. Ech, mieć teraz choć jeden drakkar z załogą, ile bym za to dał. Wyciągnął lewą dłoń w której dzierży miecz Alessia, przełożył ją przez pas z orężem Anny i zarzucił go sobie na ramię. Gdy przeszliście przez trap na pokład okrętu, widzicie rycerza przy beczułkach. Jedna ma zdjęte wieko, które trzymają dwie kapłanki. Spojrzał w Wasza stronę i krzyknął w stroświatowym zasłoń Pani te kolczyki, albo je najlepiej zdejmij i gdzieś schowaj! Po czym zdjął jedną z rękawic, rozprostował palce gołej dłoni i podniósł rękę tuż nad otwarty antałek. Zatrzymał ją tuż nad taflą wody wnętrzem skierowanym do znajdującej się w środku cieczy.
Anna de Loiret
Nie zdejmę ich, nie mogę ich stracić - mówiąc to stanęła z boku Alessia i przyłożyła głowę do jego ramienia, drugi kolczyk zas jak poprzednio zakryła włosami. Obejmując ukochanego, poprowadziła go bliżej rycerza i kapłanek.
To w takim razie się do mnie nie zbliżaj póki nie skończę!
Anna de Loiret
Zatrzymała się w miejscu, spoglądając na to co robią. Alessio, podejdź do nich jak chcesz, ostrożnie i poproś o pomoc, ja tu zaczekam na ciebie. Dasz radę, spokojnie.
Alessio
Dobrze Najdroższa,poproszę którąś z kapłanek by mi pomogły bo choć już nie jestem całkowicie ślepy dalej mam problem z ostrością widzenia - jak pomyślał tak zrobił i powiedział dość głośno ale uprzejmie - Czy któraś z Was o czcigodne kapłanki mogła by zostać na moment moimi oczami?
Za chwilę, Musimy zakryć beczkę z powrotem wiekiem, jak rycerz skończy sprawdzać zawartą w wodzie magię odpowiedziały po tileańsku. - Im mniej mu będziecie w tym przeszkadzać mową lub inną magią, tym szybciej się z tym upora.
Annie nie wygląda na to, jakby rycerz czynił coś szczególnego. Zastygł z dłonią trzymaną tuż nad beczką.
Alessio
Oczywiście o czcigodne - powiedział obejmując na powrót Annę, składając czuły pocałunek na jej ustach i delikatnie gładząc ją po włosach mówiąc przy tym - Poczekam jeszcze chwilę z Tobą moja księżniczko, prosili by zaczekać nie przeszkadzać im i ich nie popędzać.