Wersja do druku
Najlepsza jazda spartańska to jazda Tarencka która jako tako daję radę w zwarciu ze słabszą piechotą.Cytat:
Zamieszczone przez Ulthion
Są niektóre jednostki miotające które dają radę w zwarciu, Pergamon na przykład posiada Doborowych Peltastów którzy bez problemu pokonają słabsze jednostki piechoty.
Co do podglądu budynków i jednostek, to po kliknięciu PPM mamy dokładne opisy, wraz z opcjami rozwoju, w growej encyklopedii.
Sparta ma dostęp do jazdy obywatelskiej, która jest całkiem uchodliwą jednostką, dopóki nie trafi na jakąś elitarną konnicę wroga.
Automatyczna bitwa na początkowym etapie gry to prosty przepis na klęskę. Receptą na sukces jest właśnie wygrywanie manualne bitew, które w automacie byłyby przegrane. Im bardziej heroiczne zwycięstwo, tym lepiej. Narób taniej piechoty z włóczniami do zatrzymania przeciwnika oraz ewentualnej flankującej jazdy. W drugiej linii masa najlepiej procarzy. Nie zważając na "friendly fire" walisz w jazdę wroga (najlepiej gdy już oskrzydliła i związała się walką z piechotą), konny wódz goniąc i docinając niedobitki, wychodzi na flanki, przegania miotaczy wroga i uderza od tyłu w słabe punkty. W tym czasie procarze walą już po piechocie wroga, olewasz "friendly fire", chyba że własny wódz w okolicy. W walce wręcz pamiętaj o zasadzie punktu, tzn. lepiej mieć masę wojska w kluczowym miejscu, niż rozrzuconych równomiernie, gdzie zużyją się w starciach 1:1.Cytat:
Zamieszczone przez Ulthion
Po kilku turach handel z "zielonymi" (wysokie prawdopodobieństwo zawarcia umowy) będzie nie tylko możliwy, ale jeszcze z 1000 - 2000 wyciągniesz.
roman ale do czego Ty się odnosisz? Bo nie bardzo wiem dlaczego piszesz mi o automatycznych bitwach... a potem taktyce samych bitew? Ale ja wcale o to nie pytałem.
Cóż na poziomie normalnym sparta już stała się grywalna ale kluczem był atak nie na Epir, a na Ateny w pierwszych turach nim byli mocni.
Teraz jest w drugą stronę.. nudnawo wręcz :P
@ Ulthion,
Sparta na starcie cierpi z powodu braku portu, co uniemożliwia handel drogą morską. Natomiast droga lądowa prowadzi wyłącznie do jedynego sąsiada - Aten. Jeżeli Twoje plany nie uwzględniają podboju Aten, to nie ma sensu zwiedzanie mapy w poszukiwaniu partnerów handlowych. Natomiast jakiekolwiek inne pakty na początku gry zazwyczaj wpędzają w kłopoty. Po pierwsze atakując kogokolwiek przy obowiązujących traktatach obniżasz swoją reputację, a to prowadzi do braku możliwości zawarcia kolejnych porozumień i zaognia stosunki z sąsiadami, którzy chętniej wypowiedzą Ci wojnę. Po drugie zazwyczaj sąsiadujące regiony i prowincje będziesz chciał sobie przywłaszczyć, żeby się rozwinąć i przygotować do właściwej ekspansji. Staraj się wykorzystywać konflikty innych. Taka taktyka sępa w początkowych turach zwykle popłaca, bo nie dość, że sprzątniesz komuś z przed nosa upadający region jego wroga, to jeszcze będą Cię za to szanowali.
Swebowie wojny mają we krwi. Tutaj polecam zapoznanie się z mapą dyplomatyczną i zapamiętaniu stosunków pomiędzy sąsiadami. Każdy traktat będzie miał znaczące odbicie w nastawieniu do Ciebie innych frakcji, a masz ich całkiem sporo w bezpośrednim sąsiedztwie, a wszyscy w tym regionie z natury pragną wojny. Wg mnie mimo wszystko najlepiej zrobisz nastawiając się na massówkę. Po pierwsze jeżeli walczysz poprzez auto-walki, to w takim przypadku w co najmniej 90% potyczek, ilość chłopa (teraz również kobiet) będzie determinowała poziom magicznego suwaczka, od którego zależy wynik. Po drugie, północ zamieszkują biedne ludy z buntowniczymi skłonnościami, więc zyskasz większą mobilność dwiema słabszymi armiami, niż jedną silniejszą. Po trzecie, staraj się dostosowywać skład armii do wroga, bo bez dobrego zarządzania armią, w szczególności podczas bitew, niczego nie zwojujesz. Weź pod uwagę, że ludy celtyckie nie będą skłonne do współpracy, dlatego każdy region na południe od Twojej stolicy będzie domyślnie wrogo nastawiony, więc może lepiej nie pozbywać się od razu na północy współbratymców kulturowych, poza wyjątkami. Z drugiej strony Germanie będą się wzajemnie napadać, więc pakty z nimi wszystkimi i tak skończą się wojnami.
Miło wspominam. Przeszedłem obie kampanie w podstawce na VH.
A jeszcze takie dwie kwestie. Bo nie da się jak w Empire handlować prowincjami czy złożyć propozycji z groźbą, a da się wyzwolić jakąś prowincje? Bo tak jak CPU czasem zdobywa coś i powstaje nowa/stara frakcja. Ja nie mam takich opcji, gdy coś przejmuję - mimo, że kiedyś była tam inna frakcja.
Druga rzecz, to gdy walczę z kimś, kto zostaje satrapią, pojawia się okno wyboru zawrzeć pokój lub iść na wojnę z protektorem. Natomiast, gdy ja biorę pod swoje skrzydła jakąś frakcję, która ma wojnę z innymi.. to tą wojnę mają dalej ale ze mną już nie. Coś tu się chyba potentegowało z mechaniką
P.S. Z samymi bitwami naprawdę akurat problemu nie mam by mając 2k chłopa obić 4k, choć trochę to trwa - zwyczajnie używam konnicy do 'wkurzania" i rozdzielania armii wroga i zmuszam ich do ganiania konnicy, w tym czasie bijąc resztę.. a potem Ci zasapani to już raczej formalność. Bardziej kwestia mapy kampanii no i ewentualnie brak czasu na uzupełnienie armii po2-3 bitwach.
Prowincję można wyzwolić, prawie na pewno, kiedy podbijamy teren, który był kiedyś stolicą jakiejś frakcji.
Co do wasali, to są dwa rodzaje. Zachodnie protektoraty, które mogą prowadzić wojny niezależnie od swojego "przełożonego" i wschodnie satrapie nie mające możliwości na żadną samodzielność w tej kwestii.
Satrapia, protektorat i wyzwolenie frakcji zostały przypisanych do różnych kultur. Tzn. że te opcje nigdy nie są dostępne jednocześnie. Możliwość wyzwalania innych ludów posiadają barbarzyńcy. Z tym jednak doradzam ostrożność, bo o ile na początku dobrze jest zabezpieczyć flankę w taki sposób, to do finału kampanii barbarzyńskich nacji, nie są wliczane regiony zajmowane przez sojuszników.
Satrapię lub protektorat będziesz mógł utworzyć atakując ostatni region danej frakcji. Natomiast wyzwolić kogoś, możesz jeżeli oczywiście został już pokonany i zaatakujesz jeden ze startowych regionów danej frakcji.
Czyli spartą nie wyzwolę.
Pytanie nr 7905279052. Czy gdy użyje konnicy czy w sumie czegokolwiek do szarży jest jakakolwiek szansa na wycofanie tego by przeprowadzić ponowną szarżę? Bo co bym nie robił niestety "inteligencja" jednostek nie ogarnia "wycofaj się" czy kliknięcia w jakieś pole gdzie mają jechać.
Chyba z raz mi się udało.. tzn ciężko nazwać to, że się udało, bo konnica podczas odwrotu.. nagle zaczęła tracić jednostki jakby były z papieru i zostało z 5ciu..
Trochę to powoduje, że jednostki mające duży bonus do szarży ale słabo walczą w zwarciu są zwyczajnie bezużyteczne gdy nie da się ich wycofać.
Moim zdaniem w dójce jednostki są o wiele bardziej niesforne, niż miało to miejsce w jedynce. Z drugiej strony, dzięki temu nie rozjeżdżasz wszystkiego konnicą niczym pociągiem i jest ciekawiej. Jeżeli markujesz szarżę i spróbujesz zawrócić kilkanaście metrów od przeciwnika, to pewnie się uda, tyle że Twoja jazda zazwyczaj dostanie czymś ostro po plecach, wg mnie manewr nieopłacalny. Natomiast jeżeli planujesz wycofać się, gdy już Twój oddział został związany walką, to jest o wiele trudniejsze i rozciągnięte w czasie. Zebranie jednostek niestety trwa na tyle długo, że straty będą, a ich skala zleży po prostu od statystyk przeciwnika. Wojacy mają dość realistyczne animacje i jeżeli taki jeździec próbuje się wycofać, to stara się utorować sobie jakoś tę drogę odwrotu i nie rzuca się w galop przenikając przeciwników i pobratymców jak powietrze. Koń też musi jakoś odwrócić się do kierunku jazdy. Jeśli mogę Ci doradzić, to jednostki z bonusami do szarszy, staraj się posyłać na lekko uzbrojonego wroga, który będzie się starał wycofać, albo po prostu traci swoje morale z uderzeniem konnicy. Natomiast jeżeli wrogie armie opierają się na bardziej wytrzymałych jednostkach, a Ty mimo wszystko ubóstwiasz konie, to lepiej rekrutować takie, które będą miały bonusy do walki w zwarciu. Wiem, że brzmi to jak wyjaśnienie, że słońca wschodzi na wschodzie, a zachodzi na zachodzie, ale tak to po prostu działa.