Wersja do druku
Anna de Loiret
Ty Rolandzie nie zostałeś przeznaczony do tego, nie ty... Pomyślała o swym ostrzu, po czym nie pytając Alessia o zgodę chwyciła jego miecz i przyłożyła go do młota Glorginy, chcąc rozgrzać klingę do czerwoności. Do krasnoludów rzekła w staroświatowym - przypalimy jej rany, zatamuje to krwawienie i być może ocali jej życie. Pamiętajcie, jak będę to robić trzymajcie ją mocno, bowiem cierpienie to niewyobrażalne ale jedyne co pozostało.
Krasnoludy złapały mocno Glorginę. Miecz Alessia niestety nie zmieniał swej barwy. Jeden z zabójców trolli rozciął jej prowizoryczny opatrunek cały już przesiąknięty krwią, chwycił młot Glorginy i przyłożył runem do ran. Zasyczało od razu, zaśmierdziało palną krwią i ciałem. Przy pierwszej przyżeganej ranie krasnoludzica otworzyła oczy, przy drugiej wciągnęła raptownie powietrze, przy trzeciej wrzasnęła, a przy ostatniej straciła z powrotem przytomność. Rany jednak już nie krwawią, sprawnie przypalone runem ognia.
Techniczny:
+ 10 PD Anna (było by 15 gdyby złapała za młot)
mi akurat chodziło o użycie chleba z pajęczyną pod opatrunek (no i krasnoludzkiego piwa, bo chleb macie chyba tylko krasnoludzki, za twardy by go ugniatać z pajęczyną bez wcześniejszego zmiękczenia).
- 1 PP Arden.
Anna de Loiret
No... To chyba nam się udało. Zabierajmy się stąd czym prędzej, nie wiadomo czy dach za chwilę nie runie. A ty Alessio... Póki nie ujrzysz poranionych wojowników wracających z wypraw, to nie będziesz wiedział jak dobrze ranę zasklepić i krwawienie zatrzymać. Roland cierpiał straszliwie aż serce mi ledwo wytrzymywało, ale przypalenie rany też mu żywot ocaliło. Anna po tych słowach skierowała się do wyjścia z pokoju.
Alessio
Zaczerwienienił się na twarzy po czym ruszył za ukochaną.
Anna de Loiret
Alessio, muszę wziąć kąpiel i założyć sobie bandaż, powiedz karczmarzowi by kazał balię wnieść do naszego pokoju i zapłać mu. Chyba i tak czekamy do rana na obrady...
Gdy znaleźliście się przy wyjściu z pokoju, jedna z belek stropu runęła do środka, mijając o szerokość dłoni leżącą w szczątkach łoża postać.
- Dyrdajmy stąd - rzucił jeden z krasnoludów w staroświatowym.
- Gdzie łajzy, Niech jeden mnie podniesie, bydle mi rozwaliło protezę. I Glorginę trzeba stąd wynieść w bezpieczne miejsce. - odparł ich dowódca w tym samym języku.
Techniczny:
Arden - 1 PP
Alessio
Merda - zaklął dość głośno po czym rzucił się by wyciągnąć Ardena.
Alessio wyciągnął nieprzytomnego Ardena. Ma rozciętą kurtę i ranę będącą połową znanego już cyrulikowi znaku Chasou. Widocznie atak krasnoludów nie pozwolił napastnikowi dokończyć jego tworzenia.
Alessio
A więc to coś tworzy te dziwne znaki - rzekł głośno jak by do siebie - jak będziemy wracać do elfów trzeba go będzie zabrać i kapłankom pokazać - dodał.
Anna de Loiret
Rób z nim co chcesz, ten człowiek mi uchybił i obojętna jestem na jego los. Choć nawet mi go żal nieco było... Idź lepiej mi tą kąpiel załatwić.