Wersja do druku
Anna de Loiret
Broń swej ojczyzny i poddanych króla, bądź wierna swej Pani i swemu władcy, bądź odważna i honorowa, bądź szczera nade wszystko... To były słowa mego brata - rzekła do Alessia szczególnie podkreślając głosem słowo "szczera". Człowiek, który nie postępuje wedle choć części z tych zasad, nie może być mym mężem. Niedawno wyznałeś mi miłość, a już mnie okłamujesz.
Alessio
Ta z wierzchu wymaga tylko uprania,daj mi odpowiednie przyrządy to sam już sobie z tym poradzę,natomiast weź Pan tą obejrzyj i powiedz czy da się coś zrobić - rzekł podając mu przefarbowaną suknię po czym zaczął powoli iść w stronę Anny i mówił ze smutkiem patrząc jej w oczy a z jego całej postawy biło poczucie winy - I ja te zasady staram się wyznawać.....,teraz przyznaję się do tego kłamstwa ale zrobiłem je w dobrej wierze jakkolwiek dziwnie to brzmi. Przefarbowałem Ci nie chcący fragment sukni,zmienił kolor nie wiem nawet na jaki,zapomniałem że Ty,ekhm,no wiesz, i że woda zmieniła kolor a potem było już za późno. Chciałem uniknąć Twej niepotrzebnej złości i rozczarowania i doprowadzić obie suknie do porządku zanim się zbudzisz, teraz widzę że to nie był najlepszy pomysł.
Anna zobaczyła jak karczmarz za plecami Alessia rozłożył ręce. Do uszu Alessio zaś dobiegła odpowiedź w tileańskim. Można spróbować przefarbować całość na ten sam kolor jedynie, jak będę miał dostęp do tego co jej kolor zmieniło.
Anna de Loiret
I nie miałeś odwagi, by mi powiedzieć co zrobiłeś z suknią? Och nie tłumacz się już, na cóż mi tego wysłuchiwać. Było mi powiedzieć od razu. Podeszła nerwowym krokiem w stronę karczmarza mijając ukochanego. Pokaż mi tą suknię karczmarzu - rzekła w staroświatowym. Gdzie jest przefarbowana?
Alessio
Tylko w tym jednym miejscu - rzekł załamanym głosem.
Karczmarz pokazał Annie miejsce w którym wcześniej suknia była usztywniona. Widać, że ma jakiś inny kolor, ale nie bardzo widać jaki.
Anna de Loiret
Alessio, przynieś jakąś świecę, pochodnie czy cokolwiek - powiedziała dalej przyglądając się sukni.
Alessio
Karczmarzu gdzie masz coś w tym rodzaju? Pójdę i przyniosę - rzekł dalej przygaszonym głosem mając wciąż w pamięci swoje nierozważne postępowanie i to jak bardzo zawiódł ukochaną.
W jakim rodzaju? odparł karczmarz.
Alessio
Ehh,no świecę,kaganek,pochodnię,latarnię, którąkolwiek z tych rzeczy. - wymieniał poirytowany,nawet nie zorientowawszy się że karczmarz nie zna języka w jakim przemówiła do niego ukochana.