Wersja do druku
Tura V:
Wojsko pokrzepione stanowczym stanowiskiem swojego Wodza pewnie ruszyli przed siebie by stawić czoło Trollom. Co poniektórzy śmiali się z losu marudera zmienionego w pomiot. Oczy wojowników płonęły dzikością i wielką chęcią spełnienia woli Tzeentcha.
// Atakujący: Rejzel, Obrońca: Hadvar/Tomas. Mapa: Obóz Vargów. Wojsko wroga 3-6 oddziałów Śnierznych i zwykłych Trolli + nieznane jednostki.
Tura V
Teraz nie było żadnych wątpliwości. Zabite potwory to w większości paskudne trolle żółci. Idzie się domyślić, że to one dostarczały pożywkę w postaci ludzkich i zwierzęcych ciał dla drzewa, otaczały je czcią i opieką. Dostrzeżone na gałęziach rozkładające się zwłoki troll wskazują, że często same składały siebie w ofierze. Dokonany przez nas czyn na pewno spotka się ze złością Nurglea, największego wroga naszego pana. Jakie konsekwencje spowoduje śmierć opiekunów drzewa wie jedynie Tzeentch. Jednakże wszystko co się teraz stało wygląda na część jego wielkiego planu.
// Bezpośrednie skutki bitwy opisze Hadvar następnym poście
Tura V:
// Wynik Bitwy: Zwycięstwo
Hargroth zyskuje czar ,,The Enfeebling Foe''.
Straty: 1x grasanci z wielką bronią, 1x konni grasanci, 1x grasanci, 1x wojownicy chaosu
Ranni: 1x wojownicy chaosu, 1x grasanci, 1x grasanci z wielką bronią, 1x trolle (możliwi do uleczenia poprzez wydanie połowy ceny rekrutacji), Hargroth Błogosławiony (możliwy do uleczenia za darmo za jedną turę), pod wpływem ran nie może rzucać czarów, ale może brać udział w bitwie.
Doświadczenie: 1x wojownicy chaosu +3 poziomy (3 belki), 1x Wybrańcy z Wielką Bronią +3 poziomy (3 belki), 1x Trole +3 poziomy (3 belki), 1x grasanci +2 poziomy (2 belki), 1x grasanci z wielką bronią +2 poziomy (2 belki).
Tura V:
Poległo wielu wspaniałych wojowników, jednak umarli ku chwale Tzeentcha i powrócili do jego królestwa. Ciała trzeba było koniecznie spalić, aby nie dostały się w ręce Nurgle'a. Nagle ciszę przełamał potężny ryk. Hargroth słyszał to już gdzieś - mantykora. Natychmiast spojrzał w niebiosa, gdzie rzeczywiście nad polem bitwy krążyła ta bestia. Stopniowo zniżała swój lot by następnie wylądować na płaskiej przestrzeni z dala od wojowników. Jej ślepia zastąpione były fioletowym blaskiem wydobywającym się z oczodołów. Wpatrywały się one w Hargrotha, który przypomniał sobie to zwierzę. Tak, to był ten sam stwór który spadł z urwiska nieopodal gniazd mantykor. Najwidoczniej przeżyła by znów odnaleźć Wybrańca. Zaczęła zbliżać się do Hargrotha, z łbem skulonym w służalczym geście. Demoniczny rumak zaczął się denerwować i prychać widząc zbliżające się monstrum. Mantykora również wydawała się agresywnie zachowywać po zidentyfikowaniu wierzchowca, mimo to jak wzrokiem wracała ku czarodziejowi ponownie jej oblicze stawało się uległe.
// Mantykora podchodzi do Hargrotha. Jaka jest reakcja bohatera?
Tura V:
Hargrotha spojrzał na Mantykorę i zrozumiał że Pan Przemian wykorzystał go do swych celów. Był zły ale zarazem pełen podziwu do kunsztu z jakim został wykorzystany, ani przez chwilę nie myślał że jest pionkiem w tej wielkie grze. Zrozumiał że został wysłany na Albion nie tylko w celu pokonania zarozumiałego Wszechwybrańca, ale również na oddaniu całej wyspy w ręce Tzeentcha. Zrozumiał również jak wiele musi się jeszcze nauczyć w kwestii wykorzystywaniu wrogów w swym celu. A bitwa z trollami była dla niego idealną nauczką.
Hargroth stanął obok swojego Demonicznego Rumaka, daru od Pana Czaszek.
Za pomocą magi przesłonił wzrok wierzchowca za pomocą mrocznej mgły i gdy ten nie mógł dostrzec zagrożenia, ściął mu łeb, oddając się w ten sposób całkowicie pod patronat tylko jednego z Czwórki.
Gdy Hargorth rozprawiał się z Mantykorą i konsekwencjami ostatnich wydarzeń, jeden z członków Starej Gwardii, która przez godziny powstrzymywała Dowódcę Trolli przed pogromie niem grasantów, wyruszył na poszukiwanie zbiegłego okaleczonego trola. Po długim czasie, gdy wszyscy już myśleli że przypłacił ten ryzykancki czyn życiem wrócił przed obliczę Lorda trzymając w rękach głowę bestii.
- Oto jest dowód mego oddania wobec Ciebie i naszego Mrocznego Pana. Zwabiłem bestię w zaułek z którego nie mogła wyjść, jego wielkie cielsko, zmęczone po rozegranej bitwie nie mogło się mierzyć z siła Wybrańca, a broń nie miała miejsca aby porządnie uderzyć.
Po wypowiedzeniu tych słów wojownik upadł na kolana przed Hargorthem.
Tura VI:
// Hargroth zyskuje Mantykorę jako wierzchowca.
Tura VI:
List od Hurdryla:
Szefie,
Znalazłem świetne miejsce pod obóz dla Twojego Legionu. Jest to kotlina, w której jest dużo przestrzeni a droga doń prowadząca jest dobrze ukryta. Wszstko przysłaniają strzeliste szczyty górskie. W okolicy widziałem patrol Krasnoludzkich górników, nie są oni jednak żadnym zagrożeniem.
Hurdryl Okrutny
List od Terqwela:
Mistrzu,
Zgodnie z Twoją wolą zająłem się obserwacją poczynać pokurcza. W Północnej Pieśni nie przesiaduje żaden stały garnizon, ale niedawno przybyła tu główna armia która prawdopodobnie planuje atak na ziemie zielonoskórych.
Terqwel Widzący
Tura VI:
Po bitwie z trolami Hargroth potrzebował chwilę odpoczynku. Trole okazały się silniejszymi przeciwnikami niż się tego spodziewał i bitwa z nimi poskutkowała wieloma poległymi. Najgorszym skutkiem bitwy jest spowolnienie działań armii Lorda Chaosu, aby odzyskać siły i zrekrutować nowych wojowników, Hargroth założył obóz w pobliżu Martwego Drzewa.
Odkrycie że trole, które poległy były Trolami Żółci - trolami zmienionymi za pomocą magii zepsucia, niezbyt spodobało się Wybranemu, aby dokończyć plan swego Pana, rozkazał spalić drzewo i wszystkie jego korzenie. Hargroth planował założyć tutaj osadę, a obecność tego mrocznego reliktu mogłoby przysłużyć mu kłopotów.
W sprawie wojownika, który przyniósł głowę Władcy Troli, Tzeentch zesłał na niego swego dary, a Hargroth wysłał do Ołowianej Cytadeli plany zbroi, które otrzymał dla Czempiona w jednej ze swych wizji.
Cała armia pozostaje w prowincji Martwe Drzewo, w której powstaje nowa osada.
W Ołowianej Cytadeli wykuto zbroję dla Czempiona Tzeentcha, który powalił Władcę Trolii. Mistrz Kuźni zażądał za zbroję 700 złotych Monet.
Tura VI:
Do namiotu Hargrotha wchodzi wojownik posiadający bogato zdobioną w znaki i runy chaosu zbroję z fioletowej stali. Hełm wykonany został na wzór sępiej głowy, której oczy były zrobione z lśniących złą mocą kamieni. Wybraniec ten uklęknął przed swoim wodzem i rzekł:
,,Mistrzu, jestem gotowy do działania. Z przyjemnością wypełnię każdy Twój rozkaz''.
// Do armii Hargrotha dołącza Wzniosły Bohater na Rumaku Chaosu bez umiejętności i bez przedmiotów.
https://i.ibb.co/KqRYdM5/TEST.jpg
Tura VI:
//Terqwel wchodzi do wielkiej sali w której panuje lekkie zamieszanie w rogu. Zauważa Malrithe piękną Druchii jak się okazuję to ona nadzoruje "dyplomacją" w Nagronath. Po przekazaniu listu, elfka odpowiedziała...
Witam mój Pan nie kłamał macie ciekawe sługi jak pewne widzisz Lorda Teguala nie ma w tej chwili ma inne ważne sprawy.
//Malrithe przeczytawszy list od posłańca lekko się uśmiecha i mówi
Ten list tylko mnie utwierdził w mocy naszego Pana Lorda Teguala, wszystko jest tak jak przewidział. Kilka dni temu wyruszył z wojskami w kierunku Twierdzy Krasnali, na odejściu przekazał mi pieczę nad tymi komnatami i rzekł, że niedługo zjawi się tutaj wysłannik mrocznych bogów i oto jesteś! Jako, że w moich kompetencjach leżą sprawy dyplomatyczne to w imieniu mojego Pana Theguala informuje Cię, że wyrażamy zgodę na wspólny atak na te marne szkodniki które zaśmiecają te góry. Nie martwcie się wkrótce będę robić to co powinny czyli kopać kosztowności w imię mojego Pana. Przekaż swojemu Panu te dobre nowiny razem nasze armię przywrócą "Ład" w tych górach co umocni naszą pozycję na tej wyspie oraz pozwoli zdobyć Ci upragnioną sławę dla Twojego Boga ale te sprawy zostawmy jak już wygramy bitwy i wojny.
//Wysunięcie propozycji PON(4 tury) w celu wspólnego ataku na ziemie krasnoludów(Kacper)
https://i.ibb.co/KqRYdM5/TEST.jpg
//Przed bramami "Ołowianej Cytadeli" pojawia się czarny jeździec to zapewne wysłannik Mrocznych Elfow, zatrzymał się przed strażnikami i oczekuję na reakcję wojowników. W ręku trzyma torbę pokrytą małymi plamami krwi. W środku zapewne znajduje się cenna zawartość skoro jeździec tak zażarcie bronił jej przed bandytami i innego rodzaju zagrożeniami na drodze do tych nieprzyjaznych ziem. Po chwili oddechu krzyczy do jednego ze strażników wiozę dla was wiadomość od mej Pani to bardzo ważne!
Tura VII
List Malrithe
Witaj o wielki Hargroth Błogosławiony piszę do Ciebie w bardzo ważnej sprawie, kilka dni temu przybył do nas jedne z twych sług i przekazał nam propozycję ataku na krasnoludy gnieżdżące się w górach. Jak zapewne wiesz jako emisariusz mojego Pana Lorda Teguala zgodziłam się na ten atak i przekazałam wieści mojemu Panu. Mój Pan w swej mądrości jednak wpadła na lepszy plan, który pomoże nam zrealizować nasze cele. Lord Tegual to zaprawiony strateg i chciałby zmienić warunki naszego ataku, tak duże siły nadchodzące z jednej strony będą łatwe do spostrzeżenia co może zaalarmować te pokurcze a wtedy będą wstanie się okopać a co gorsza uciec ze swych kamiennych twierdz. A tego raczej byś nie chciał prawda, jak wtedy zdobędziesz chwałę dla swoich bogów!
Dlatego Lord Tegual jako gest dobrej woli co miałoby pokazać nasze intencję w waszej sprawie, sugeruję inny plan.
Zaatakujemy z dwóch stron, tego manewru krasnale nie są wstanie przewidzieć co da nam przewagę w nadchodzącej bitwie. Armie Lorda Teguala zaatakują krasnala od strony morza a wasze od przełęczy w górach, spotkamy się pod główną twierdzą krasnali w tym samym czasie i pozbędziemy się tego utrapienia (3 tury). Zapewne jesteś zaskoczony, że do twierdzy można dostać się inna drogą ale nie przejmuj się nasi zwiadowcy są doskonale wyszkoleni i nie ma dla nich misji nie do wykonania. Tym sprytnym ruchem zaskoczymy te małe paskudy oraz uniemożliwimy im ucieczkę spod naszych ostrzy!
Czekam na Twoją odpowiedź Hargroth Błogosławiony, jednak nie oczekuje innej niż przystąpienie do naszej oferty zapewne nie chcesz stracic okazji na zyskanie łaski waszego boga poprzez pozbycie się tych mącicieli z wyspy
Podpisano Malrithe
Tura VII:
Jako że Hargrotha nie było w Ołowianej Cytadeli gdy przybył posłaniec, gościa Mrocznych Elfów w sali tronowej przywitał Karqual Przedziwny, czarnoksiężnik który przebywał u boku swego Lorda od niepamiętnych czasów. Dzięki jego więzi i znajomości Hargrotha, wszystko co mówił było idealnym odzwierciedleniem myśli samego Wybranego.
Po wysłuchaniu posłańca Karqual był pod wrażeniem ale i zirytowany. Czelność z jaką Teagul podszedł do jego propozycji i Jego plan wywarły na nim wrażenie, ale sam fakt że to nie on wymyślił tą strategię strasznie go zdenerwował. Nie dał po sobie poznać że ta wiadomość wywarła na nim jakieś wrażenie, a do posłańca rzekł:
- Wasz Pan jest genialnym strategiem i intrygantem, zgadzamy się na jego plan. Wasza propozycja o pakcie o nieagresji na czas ataku na pokurcza również zostaje zaakceptowana. Czas pokazać pozostałym że wyprawa na Albion była ich największym błędem, a jedyne co znajdą to śmierć i rzeczy o wiele od niej gorsze.
- Przekaż również swojemu Panu że Tzeentch ceni Sobie spryt i umiejętność do knucia za plecami, więc wasz Pan mógłby znaleźć u Niego potężnego sojusznika, oraz uzyskać wile odpowiedzi na pytania dręczące Waszą rasę.
Po tych słowach na sali zapanowała nienaturalna cisza, a wszystkie magiczne płomienia zgasły. Strażnik bramy odprowadził posłańca przed bramy twierdzy.
Tura VII:
Przybył list od Terqwela:
Panie,
Zgodnie z poleceniem kontynuuję podążanie za pokurczami. Ich armia ruszyła do Karaku Debgrung przy okazji zbierając kolejne krasnoludzkie zastępy. W armii pojawili się nawet sędziwi długobrodzi, którzy mogą być groźnym przeciwnikiem w walce. Ponadto słyszałem plotki o kopalni Gromrilu. Mam nadzieję że są one nieprawdziwe, a jeżeli są prawdziwe, to możemy mieć spory problem.
Terqwel Widzący
Tura VIII:
Nie pojawiają się wieści od Terqwela Widzącego. Czy to możliwe że nasz agent został zabity?
Tura VIII:
Gdy wojska Hargrotha stacjonowały w rybackiej osadzie w prowincji Martwe Drzewo, Hargroth wraz z swymi najbardziej oddanymi czarodziejami udali do ciągle palących się ruin wielkiego drzewa. Cała delegacja weszła w magiczny ogień i nie wychodziła z niego przez pełen tydzień.
Wojska Wybranego pod wodzą jego najbardziej oddanego wojownika Razjela zajęły się wykonywaniem planów ich mistrza. Razjel wraz z jeźdźcami odwiedzili okoliczne wsioki i wcieli do wojska trzy kolejne oddziały Grasantów dla których w Ołowianej Cytadeli przygotowano wielkie dwuręczne topory. Następną rzeczą jaką zajął się Pogromca Bestii było usprawnienie możliwości rekrutacyjnych Hargrotha poprzez rozesłanie posłańców do wszystkich okolicznych wiosek z wiadomością że zbliżają się mroczne czasy i wszyscy wojownicy powinni odpowiedzieć na wezwanie mrocznych potęg.
Gdy wszyscy już stracili nadzieję na powrót ich Mistrza, Hargroth wraz z tylko jednym z Czarnoksiężników powrócili. Lord podziękował Razjelowi za wykonanie jego rozkazów i sam przejął władanie nad armią. Pierwszym z jego rozkazów było przygotowanie zasadzi wśród głazów na granicy prowincji Martwe Drzewo z Pł. Szczytami Bestii na pokurczy, którzy właśnie wypowiedzieli im wojnę.
Decyzja pokurczy sprawiły że plany Lorda Chaosu musiały ulec zmianą i zarazem go ucieszyły. Czyżby śmierć Terqwela była jedną z intryg zaplanowanych przez Tzeentcha aby zmusić krasnali do opuszczenia ich warownych twierdzy i stoczeniu bitwy z wojskami wybrańca w polu? Hargroth był peny że jego szpieg nie zdradził żadnych szczegółów na temat jego armii, ponieważ w rękach krasnali nie mógł dostać większych tortur od tych, które w razie zdrady sprawił by mu sam Tzeentch.
Gdy Razjel na osobności miał cześć zapytać się Lorda co stało się w Ogniu, Hargroth odpowiedział mu że zniszczenie Drzewa, które pochodziło z domeny Chaosu, otworzyły portal do Domeny Tzeentcha. Tam Wybrany wraz z magami rozpoczęli szukanie swego w Wielkim Labiryncie, wrócili z niego tylko Hargroth (+1 czar) i jeden z Czarnoksiężników(domeny metalu + jeden czar) (-1000 Złotych Monet).
Gdy Hargroth opowiadał swą historię niebieskie błyskawicę rozjaśniły niebo, wszystkie uderzyły w miejsce gdzie kiedyś stało Martwe Drzewo. Pod wpływem uderzenia magicznych błyskawic portal który łączył z sobą Albion i Krainę Pana Przemian zamknął się z wielkim wybuchem, w ten sposób życia pozostałych czarnoksiężników zostały na zawsze splecione z mrocznym labiryntem. Pod wpływem eksplozji tony mrocznego popiołu z spalonego Magią Thzeentha Drzewa Nurgla rozniosły się po cale wyspie.
Tura VIII:
Lord Przemian ofiarował Hargrothowi kolejny talent magiczny. Moc Czempiona rośnie, ku chwale wielkiego Tzeentcha!
// Hargroth zyskuje czar ,,Tajemny Dech Melkotha''. Czarownik Domeny Metalu zyskuje zaś Demonicznego Rumaka + czar ,,Transmutacja Ołowiu''.
Tura VIII
Postępujące od naszego przybycia spaczenie odbija swoje piętno na słabej, lokalnej ludności. Powoli zaczną rozumieć, że mutacja jest darem, a nie koszmarem. Niestabilność klimatu jest czymś pięknym. Pokazuje nam, że Tzeentch na nas patrzy i jest zadowolony z naszych dziań.
//Przychód z Ołowianej Cytadeli zmniejszony o 30%, koszt rekrutacji piechoty oraz jazdy w prowincji zmniejszony o 20% (poza wszystkimi wariantami wybrańców), ponadto wszystkie rekrutowane odziały grasantów w prowincji mają +1 belkę (wszystko od następnej tury).
Wszystko wskazuje na to, że spaczenie będzie postępować i może się przenieść na sąsiednie prowincje.
Tura VIII
Gdy Hargroth wraz ze swoimi wojskami rozbił obóz w okolicach osady nieopodal spalonego drzewa dostał informację, że do wybrzeża dopłynęła armia wyznawców mrocznych potęg. Ciężko z dala ocenić komu służą oraz skąd pochodzą. Może to kolejny wybraniec dążący do zdobycia Kuźni? Musimy natychmiast jakoś zareagować, inaczej damy im czas na ucieczkę.
// Do wybrzeża w regionie Martwe Drzewo dopłynęła nieznana armia chaosu. Szacowana liczba jednostek 3-8.
Tura VIII
Hargroth, zabrał swą armię, która czekała w zasadzę przy przełęczy prowadzącej z Płn.Szczyty Bestii. Kolejny Wybraniec na wyspie byłby zagrożeniem dla jego pozycji. Dlatego Hargroth na czele armii, na swym mrocznym wierzchowcu wybrał się przywitać tego kto przybył na wyspę. Jeśli jest to wojsko pobłogosławione przez Nurgla, trzeba będzie ich zniszyczyć, jeśli jest to armia innego Lorda, Hargroth planuje wyzwać go na pojedynek i przejąć jego armię.
Gdy armia Wybrańca Tzeentha przybyła na wybrzeże ustawiłam się wprost na przeciw gościom, na przodzie armii stali otoczeni magicznymi wyładowaniami Wybrańcy, za nimi Trole, a po bokach reszta armii. Na czole armii były dwie mroczne postaci na demonicznych koniach - Czarnoksiężnik Metalu w pełnej gotowości bojowej, oraz Mroczny Czempion Hargrotha, który nie mógł doczekać się pokonania kolejnej potężnej istoty. Nad wielką armia krążył sam Mroczny Lord w pełnej gotowości bojowej.
Gdy od armii przeciwnika nie było odpowiedzi, poleciał sprawdzić z kim mają doczynienia.
Tura IX
Według rozkazu wojska zostały przegrupowane i wyruszyły w stronę wroga, gdy obie armie zbliżyły się na odległość kilku kilometrów rozpętała się straszliwa burza, mimo że był środek dnia chmury zasłoniły słońce, zapanowała straszliwa ciemność, a padający grad był tak twardy, że ranił wojowników. W tych niekorzystnych warunkach oddziały stanęły na przeciw siebie. Wydawało się, że początek bitwy jest pewny, gdy nagle spomiędzy grasantów przeciwnika wyłoniła się postać zmierzając w naszą stronę. Nie widać było po niej, by się jakkolwiek przejmowała wielkimi jak pięść kulami gradu, wręcz przeciwnie jej krok był zdecydowany i dumny. Im bliżej nas była, tym bardziej odczuwaliśmy otaczająca ją aura strachu. Co słabsi maruderzy padali sparaliżowani na kolana. Przedstawił się jako Faukarun. Według mrocznych ksiąg jest on podobnie jak Hargroth wybrańcem Tzeentcha, wysłanym wiele lat temu na Smocze Wyspy z misją, której szczegóły zna wyłączne sam Pan Przemian. Nie pozostawiając chwili do namysłu Faukarun rzekł dalej:
" 14 miesięcy temu dostałem wizję, widziałem jak drzewo z ogrodu Nurglea płonie, widziałem też ciebie wybrańcze i rozkaz naszego Pana, który pokazał mi drogę, naszą wspólną drogę. Wiem, że moje słowa mogą wydawać się dla ciebie dziwne bowiem wydarzenie, które widziałem wydarzyło się dużo później. Z drugiej strony zapewne doskonale zdajesz sobie sprawę, że Tzeentch zna przyszłość. Błogosławił mi pozwalając ujrzeć jej fragment. Pozwól mi stanąć u twego boku, niszczyć, zmieniać, bawić się losem istot. Razem zapanujemy nad Albionem i całym światem."
Po tych słowach stał w miejscu czekając na odpowiedź.
Ciężko powiedzieć kim naprawdę jest ten człowiek i jaki ma zamiary. Widać natomiast, że włada znaczą mocą i może być bardzo niebezpiecznym wrogiem albo potężnym sojusznikiem.
Tura IX
Gdy przeciwny Lord skończył swą przemowę Hargroth swą mocą rozproszył magiczną burzę. Grasanci którzy przestraszyli się Faukaruna poczuli teraz strach przed swym Panem, który emanował potężną mocą.
-Nasz Pan obdarzył Cię potężna mocą Faukarunie, błędem było by zużycie jej walkę pomiędzy nami gdy na wyspie zgromadziło się tylu wrogów Pana Przemian - rzekł wybrany zsiadając z swego wiernego wierzchowca.
-Thzeentch niczego nie robi bez powodu więc Twoje przybycie tu musi być dla Niego bardzo ważne, jakiż inny powód mógłby być aby zgromadzić tutaj dwoje z swych wielkich Czempionów? Jeśli będziemy współpracować na wyspie nie znajdzie się żadna siła, która będzie w stanie stawić czoła potędze Chaosu.
-Więc jeśli twoją wolą jest stanąć u mego boku i wypełnić wolę naszego Pana, niech więc tak będzie - powiedział Hargroth swatając twarzą w twarz z przybyłym.
-Naszym pierwszym celem będzie forteca Krasnoluda, który zaszył się w tych górach. Gdy jego wielkie twierdze spłoną, a poddani będą błagać o litość nadejdzie kolej na Elfy i Jaszczuroludzi
Gdy Hargroth skończył swą przemowę, zasiadł ponownie na grzbiecie Mantykory i czekał na reakcje Faukaruna. W głębi duszy wiedział że jego pojawienie się tutaj musi być jedną z prób od Pana Przemian. Jako że sytuacja na wyspie jest napięta, a jego pozycja w armii nie jest zagrożona, zgodził się na współpracę z przybyszem. Ale gdy nadejdzie odpowiedni czas sięgnie po to co mu się należy.
Jako że Hargroth nie jest głupcem, a jego przeciwnik nie jest pierwszym lepszym Lordem Chaosu, rozkazał swemu najwierniejszemu słudze szpiegowanie przybysza, rzucając wcześniej na niego czar, który powinien zapobiec wykryciu go przez magiczne umiejętności Wybranego.
Ale gdy nadejdzie odpowiedni czas...
Tura IX
Faukarun na te słowa odpowiedział tylko chłodnym głosem:
"Wiedziałem, że się zgodzisz, to też była część przepowiedni. Wiem bardzo dużo o tym co tu się działo, dzieje i dziać będzie.Nie ma co zwlekać Hargrothcie, bierzmy się za Karak Debgrung."
Po chwili ciszy dodał:
"Jeszcze jedno, nawet nie próbuj rozdzielać mnie z moimi wojownikami, służą tylko mnie."
// Nowe jednostki:
Faukarun Błysk Piekła jako lord czarownik chaosu (cień): -rumak chaosu, -4 czary z domeny cienia: Tajemniczy Dech Melkotha, Obumarcie, Brzytwa umysłu Okkama i Bezład
2 oddziały wojowników chaosu, 1 oddział wojowników chaosu z wielką bronią
Tura IX
Po deklaracji Faukarun, Hargoth zebrał swe wojska i nie tracąc czasu rozkazał wymarsz w kierunku Północnego Szczytu Bestii. Drugi z Wybrańców jechał w towarzystwie Czempiona i Czarnoksiężnika służących Hargothowi, a jego skromna armia nie oddalała się od niego nawet o krok. Hargroth pamiętając raport swego szpiega spodziewał się niewielkiego oporu ze strony górników i innych kurdupli i aby nie dać im szansy wysłać ostrzeżenia do głównego miasta rozkazał zabić każdego kogo spotkają.
Hargroth dobrze wiedział że każdy z wyników wojny z krasnoludami, który zakończy się ucieczką ich żałosnego władzy będzie dla niego porażką, dlatego obiecał sobie że osobiście dopilnuje aby głowa kurdupla zajęła należne jej miejsce u boku siodła jego wiernego wierzchowca.
Hargroth wraz z armią Faukaruna wyruszyli do Północnego Szczytu Bestii.
Tura IX:
Do Hargrotha przybywa jeden ze zwiadowców:
,,Panie, Krasnoludy stworzyły mur obronny! Żeby przedostać się na drugą stronę musielibyśmy zdobyć obwarowania lub zburzyć je. Jakie są Twoje rozkazy?''
[U]Tura IX:[/]
Na wieści od zwiadowcy Hargroth poczuł dreszcz emocji, czyżby wreszcie szykowała się jakaś większa bitwa?
Na nieszczęście dla Krasnoludów Lord Chaosu przewidział taki bieg wydarzeń już wcześniej i trzymał swe trole w gotowości bitewnej.
-Wojownicy! Jako że Kurduple robią to co wychodzi im najlepiej - kryją się przerażeni w swoich górach, musimy ich z tamtą wykurzyć. Trole wraz Wybrańcami uderzą na wrota twierdzy, wojownicy pod wodzą Razjel( który zostawi swego wiernego wierzchowca w lesie) zdobędą wschodnie mury, a oddział Faukaruna zdobędzie zachodnie mury. Fakurn wraz Khar'molanem zapewnią wsparcie wojska.
Ja zaś dopilnuje aby dowódca obrońców nie uszedł z życiem.
- Dla jeńców nie miejcie litości, mordujcie, torturujcie róbcie z nimi co tylko wam się podoba. Ale niech nikt nie waży się dotknąć jeńców, których zbiorę na głównym placu pod olbrzymim głazem, część z nich zostanie poświęcona w rytuale ku czci naszego Pana, a reszta nieszczęśników zostanie puszczona wolno, aby opowiedziała o potędze naszego wojska Krasnalom w głębi gór. Niech terror, o którym usłyszą złamie ich morale, niech ich chęć zmazania tej obelgi oślepi ich czujność, niech strach ogarnie ich umysły!
Gdy wszyscy znali swe rozkazy i ustawili się w szyku bojowym, Hargroth dał znak do ataku.
Tura IX:
,,Panie, udało nam się zgromadzić szczątkowe informacje na temat wojsk kurdupli'':
- 1-3x Wojownicy z wielką bronią,
- 1-2x Wojownicy,
- 1-2x Mściciel,
- 1-3x Długobrodzi z wielką bronią,
- nieznane jednostki.
Tura IX:
// Wynik Bitwy: Zwycięstwo
Hargroth zyskuje: ,,Magiczny Przewodnik''.
Razjel zyskuje: ,,Awanturnik'', ,,Zabójczy Szturm''.
Straty: 1x grasanci z wielką bronią
Ranni: 1x Wzniosły Bohater, 1x grasanci z wielką bronią, 1x trolle, 1x ogary chosu, 1x Wojownicy Chaosu (możliwi do uleczenia poprzez wydanie połowy ceny rekrutacji).
Doświadczenie: 1x wojownicy chaosu +1 poziom (1 belka), 1x Wybrańcy z Wielką Bronią +1 poziom (1 belka) , 1x grasanci z wielką bronią +2 poziomy (2 belki), 1x Trolle Chaosu +1 poziom (1 belka).
Tura IX:
Bitwa o Północne Szyty Bestii potoczyła się zgodnie z myślą Hargrotha, trole wraz z Wybrańcami rozprawiły się obrońcami przy wschodniej bramie, armia Faukaruna przy wsparciu Hargrotha zajęła zachodnią bramę, a armia grasantów przedarła się przez centralną bramę.
Niestety Hargroth nie przewidział jednej ważnej rzeczy, Krasnoludzcy wojownicy wiedząc że wróg ma przewagę i obronienie muru jest praktycznie niemożliwe, zdecydowali się że najlepsze co mogą zrobić to spowolnić przeciwnika i spróbować osłabić jego najlepsze oddziały. W związku z tym zachodnia i centralna brama były pozostawione bez obrony, a główne siły krasnoluda skupiły się na próbie unieszkodliwienia Wybrańców oraz Troli, na których został skupiony cały ogień.
W czasie bitwy Hargroth wraz z Razjelem zaatakowali władcę krasnoludów, po długiej bitwie Hargrorthowi udało się zadać ostateczny cios, który oddzielił głowę krasnoluda od jego cielska. W tym czasie trole wraz z Wybrańcami przeżynali się przed rosnące szeregi krasnoludów. Jedynym oddziałem armii Chaosu, który poległ w czasie bitwy był oddział Grasantów z Wielką Bitwą, który w wąskiej uliczce wpadł na krasnoludów z miotaczami ognia, Hargroth przeszukując pole bitwy znalazł ich ciała zwęglone.
Niedobitki krasnali były ścigane przez wojowników Wybranego, a on sam zgromadził dużą grupę niewolników na głównym placu.
Ogniste Smoki, oddziały które spopieliły cały oddział grasantów posmakowały magicznego ognia Thzeetcha. Krasnoludy myślały że ich pancerze dadzą rade ich ochronić, ale gdy pod wpływem magii z ich ciał zaczęły wyrastać macki i inne demoniczne okropności, nawet najdzielniejsi z nich zaczęli krzyczeć w mękach.
Za każdym razem gdy ciało Krasnoluda eksplodowało w fontannie krwi, wojownicy Lorda głośno krzyczeli.
Kolejnymi w kolejce do zabawy byli wojownicy z wielkimi broniami, pierwszy z nich został zmuszony do wyjawienia co się stało z szpiegiem Hargrotha. Kolejni wojownicy zostali zabawką dla Mantykory, która rozrzuciła kawałki ich ciał po całej okolicy.
Cześć jeńców została specjalnie słabiej związana aby mogli uciec i opowiedzieć o horrorach jakie widzieli.
Po skończeniu przedstawienia Hargroth rozkazał swym wojownikom przeszukanie okolicy, tam gdzie są Krasnoludy muszą być skryte jakieś bogactwa.
Tura IX:
,,Panie, Północne Szczyty Bestii wolne są nareszcie od Kurdupli. Możemy zrobić z tym regionem co tylko sechcesz, o Mistrzu.''
// Północne Szczyty Bestii możliwe do wykorzystania. Znajduje się tu jedynie Mur Obronny, który w razie potrzeby można przebudować by bronić się przed naporem z przeciwnej strony.
Tura X:
-Wojownicy! Nadszedł dzień gdy zakończymy panowanie robactwa zwanego Krasnoludami, w tych górach. O świcie słońca wyruszamy w głąb gór do ich wielkiej kryjówki, gdzie kurcząc się ze strachu przesiadują. Razem pokarzemy wszystkim intruzom, że nawet kamienne mury nie uchronią ich przed gniewem mrocznych potęg. Zmusimy ich aby na zawsze zapamiętali imię Hargrotha Błogosławioneg największego z wybrańców Tzeentcha, oraz sprawimy aby nawet na samą myśl o naszym Wielkim Patronie kulili się ze strachu i uciekali chronić się do swych twierdz. Razem podbijemy Karak Debrung i złupimy wielkie bogactwa kurdupli.
- Pod murami twierdzy powinny czekać na nas wojska Mrocznych Elfów, niech nikt nie odważy się ich atakować. Na razie Tzeentch obdarzył ich darem ujrzenia jego wielkiej potęgi i jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem to nasi przeciwnicy sami się nawzajem wykrwawią, a my zgodnie z wolą Pana Spisków i Podstępów zaatakujemy ich w momencie gdy tego się najmniej spodziewają. Gdy my będziemy szykować się do zdobycia Kuźni, dzieci Malekitha nieświadomie będą kupować nam cenny czas, aby potem wybrać swój własny los - oddadzą swe duszę Tzeentch, lub nakarmimy nimi Slaanesha.
- Czy jesteście ze mną moi wierni wojownicy? Czy chcecie zdobyć trochę bród do kolekcji?
Hargroth wraz z całym wojskiem wyruszyli rozpocząć oblężenie twierdzy Karak Debrung. Przed armią Lorda Chaosu wyruszyli zwiadowcy grasantów sprawdzić czy na miejscu znajdują się już armie Mrocznych Elfów i przygotować oficjalne spotkanie obu Władców.
Tura X:
,,Panie, dwa regimenty grasantów zostały doszczętnie zniszczone!''
// Jednostka ,,Grasanci Chaosu'' oraz ,,Grasanci Chaosu z wielką bronią'' ulegają rozwiązaniu.
Tura X:
// Wynik Bitwy: Zwycięstwo
Hargroth zyskuje: ,,Obumarcie'', ,,Mobilność''.
Razjel zyskuje: ,,Opancerzony Rumak Chaosu''.
Czarownik domeny metalu: ,,Złote Ogary Gehenny'', ,,Mobilność''.
Straty: 1x grasanci z wielką bronią, 1x grasanci
Ranni: Hargroth Błogosławiony, 1x Wzniosły Bohater, 1x grasanci z wielką bronią, 1x trolle (możliwi do uleczenia poprzez wydanie połowy ceny rekrutacji lub odczekaniu 2 tur, włącznie z tą. Bohaterzy mogą zostać uleczeni za 300 złotych monet).
Doświadczenie: 1x wojownicy chaosu +1 poziom (1 belka), 1x Wybrańcy z Wielką Bronią +1 poziom (1 belka).
Tura X:
,,W imię Tzeentcha! Zwyciężyliśmy! Nasi wojownicy wykradli wszystkie kosztowności z karlich chałup. Nawet kobiety i dzieci walczyły do końca w obronie swoich domostw, nic jednak nie powstrzyma fali zniszczenia i ruiny!''
// Armia znajduje się w Karak Debgrung. Zyskano 3000 złotych monet w wyniku kradzieży cennych przedmiotów.
Tura XI:
Po wygranej bitwie, gdy jego wojownicy zajęci byli jeszcze grabieniem krasnoludzkiej twierdzy, Hargroth wraz z swą gwardią złożoną z Wybrańców i Chempiona Chaosu udał się do swego namiotu. Tam zapalił mroczne świece i narysował na ziemi runny swego mrocznego Pana, po czym zaczął medytację.
Gdy Hargroth ponownie otworzył swe oczy stał w całkowitym mroku. Lord Chaosu uderzył swym magicznym kosturem w ziemią co sprawiło że zapłonął on niebiesko-fioletowym ogniem. Dzięki temu lekkiemu światłu Wybrany mógł ujrzeć że pod jego nogami leżą szczątki wielu wojowników, a cała ziemia jest pokryta delikatną mgłą.
-"Dobrze się spisałeś wojowniku, twoi wrogowie lękają się na dźwięk twojego imienia, a Moje imię sprawia że ich serca ogarnia strach."
Przed Hargrothem uformowała się postać z cienia, której oczy i oręż świeciły niebieskim światłem. Postać od razu ruszyła na Lorda, który niespodziewanie nie mógł używać swych mocy. Mimo tego cień, który zaatakował Harhrotha nie mógł być dla niego wielkim wyzwaniem i poległ w walce.
-"Pamiętaj że wszystko co ode Mnie dostałeś, może być ci zabrane. Zawiedź mnie, a kara która cię spotka będzie dużo gorsza od śmierci."
Wokół Hargrotha zapłonęło wiele niebieskich światełek, jedne należały do istot podobnych do ludzi, inne do przedziwnych bestii. Tym razem Hargroth został pozbawiony swej zbroi oraz miecza, została mu tylko jego magia i spryt. To starcie okazało się o wiele trudniejsze, przewaga liczebna cienistych istot była znaczna, a każdy ich cios wymierzony w odsłonięte ciało Wybrańca był bolesny. Hargroth nie pozwolił aby strach zamącił mu umysł i wykorzystał swe moce najlepiej jak potrafił.
-"Służ mi wiernie, a nagrody które otrzymasz będą wspaniałe."
Kolejne światła zapłonęły przed Hargrorhem, tym razem były tylko cztery, ale za to dużo większe od pozostałych. Nim Lord Chaosu zdążył zrobić choćby ruch, z kierunku niebieskich oczu nadleciała fala gorącego ognia chaosu. Zanim Lord został strawiony przez płomienie usłyszał jeszcze:
-"Kto pierwszy polegnie? Bestia czy Czempion? Kto zawładnie nad kim? Te nici jeszcze nie są zaplecione."
Hargroth obudził się w swym namiocie, był wykończony a całe wnętrze namioty spowijał popiół.
Następnego dnia Wybraniec Tzeentcha wraz z swym wojskiem wyruszyli złupić Południowe Szczyty Bestii, tym razem jego wojownicy dostali rozkazy aby nie zabijać wszystkich krasnoludów, przestraszony przeciwnik będzie lepszy od wkurzonych jego sojuszników, dlatego na razie krasnoludy pozostaną problemem, który powinien zająć na chwilę Mrocznego Elfa.
Tura XI:
,,Panie, zabiliśmy wszystkie krasnoludy stawiające opór. Nic nie powstrzyma Legionu Tzeentcha! W osadzie znaleźliśmy wielkie skarby. Najwidoczniej sprytne krasnoludy wysłały część kosztowności z dala od stolicy. Tak czy inaczej, skarby są teraz nasze!''
// Otrzymano 1750 złotych monet w wyniku plądrowania.
Tura XII:
Hargroth samodzielnie na Mantykorze rusza do Północnych Szczytów Bestii/Martwe Drzewo (Hadvar miał odpisać czy druga opcja jest wykonalna :D), a reszta armii pod przywództwem Rejzela Pogromcy Bestii oraz Faukaruna wyrusza do Karak Debgrung, gdzie założą obóz przed murami miasta w drodze do Półnicnych Szczytów Bestii.
PS. Jutro lepiej to opiszę, dopiero teraz miałem okazję skorzystać z komputera
PS.2 @Tomas od zeszłej tury kontroluje prowincję Północne Szczyty Bestii czego nie ma zaznaczonego na mapie.
// Tak, opcja ta jest wykonalna.
Tura XII:
,,Panie, pogranicze zostało zniszczone przez te psubraty z Neulandu! Musimy jak najprędzej się zemścić...''
// Poziom osady w prowincji ,,Pogranicze'' spada z 2 na 1.
Tura XII:
Hargroth długo zastanawiał się nad swymi kolejnymi krokami. Zagrożenie ze strony zamieszkujących góry Krasnoludów zostało zniszczone, Mroczne Elfy muszę poświęcić swą armię na utrzymanie nowo zdobytej twierdzy, zagrożenie z ich strony jest aktualnie znikome. Po Norsce nie wiadomo czego się spodziewać, a Koalicję oddzielają tylko niedobitki orków. Ostatnie informacje o zbrojnym wtargnięciu na ziemię otaczające Kuźnię, przez żołnierzy Imperium, były bardzo złą wiadomością dla Wybranego. Rozwijając swój kraj Hargroth zapomniał zagwarantowania ochrony swych ziem, jego armia znajdowała się w górach i szansa że zdążą dojść na czas przywitać przybyszy była znikoma.
Lord Chaosu zdecydował się powierzyć swe wojsko swemu wiernemu Czempionowi Razjelowi Pogromcy Bestii z poleceniem jak najszybszego udania się w kierunku Ołowianej Cytadeli, Czarnoksiężnik Khar'molan dostał rozkaz odprowadzenia Faukaruna do prowincji Martwe Drzewo. Sam Hargroth opuścił swe wojsko i na swym wiernym wierzchowcu udał się odwiedzić szczątki świętego drzewa Nurgla.
Gdy Wybrany przybył na miejsce od razu zabrał się do realizacji swego planu. Rozkopał popioły które pozostały po drzewie, na ziemi było już widać nowe zaczątki obumarłych roślin, a cała ziemia była śliska od cuchnącej ropy - Nurgle nie odda tak łatwo swych ziem. Hargroth ponownie użył niszczycielskiej mocy magi Thzeentha aby wypalić nowe ogniska zarazy, po czym obleciał całą krainę i wypalił runy Thzeentcha w 9 miejscach - świętej liczbie swego Boga.
Za każdym razem gdy kolejna runa rozpalała się ogniem i zaczynała się bez ustanku zmieniać, skały, drzewa i roślinność w okolicy zaczęła obumierać, a z jeziora płynnej plagi wychodzili słudzy Nurgla, którzy próbowali powstrzymać Lorda.
Gdy Hargroth narysował i ożywił ostatnią runę przez całą krainę przebiegły potężne błyskawice czystej Energi Thzeentcha. Nieszczęśnicy trafienie tymi piorunami przechodzili gwałtowne mutacje, ich ciała i umysły były rozszarpywane przez nadmiar energii, a to co z nich zostawało były niczym więcej jak Pomiotem Chaosu.
Hargroth nie zważał na chaos który zapanował w okolicy, nie przejmując się uderzającymi błyskawicami udał się na miejsce gdzie kiedyś stało wielkie drzewo. Po drzewie nie został już żaden ślad, ale na jego miejscu stał Wielki Nieczysty - najpotężniejszy z demonów Pana Zaraza. Wielka plugawa Istota wygrzebywała z ziemi ostatnie sadzonki, po tym gdy zobaczyły Wybrańca, rzekła:
-"Mój Pan nigdy Ci tego nie zapomni, nie dostałem dzisiaj przywileju okazania ci Jego Łaski, ale nie łudź się że tak łatwo nas przegonisz"
Po tych słowach wielki demon rozbluzgnął się w wielką chmurę much i obrzydliwej cieczy, która popłynęła w stronę morza.
Hargroth był już przygotowany do starcia z demonem, ale nie czuł się jeszcze wystarczająco silny aby móc przeciwstawić się Najpotężniejszym Demonom. Gdy Lord Chaosu stanął po środku krainy, którą tak dumnie zajmowało wielkie drzewo przemówił.
-"Nie cofnę się przed nikim aby wywyższyć Twe Imię, nie zawaham się przed żadnym wyzwaniem aby inni lękali się na Twe Imię. Oddaje te ziemię na Twe sanktuarium o Wilki Thzeentchu, niech nasi wrogowie poczują Twą moc, niech słabeusze zastanowią się dwa razy przed zaatakowaniem ziem oddanych w Twe ręce."
Po tych słowach Hargroth wbił swój kostur w ziemię inkantując mroczne zaklęcie. Gdy skończył błyskawice które do tej chwili uderzały normalnie, zaczęły pełzać po niebie, lecieć z góry na dół by po chwili ponownie wzlecieć do góry. Większość z nich jednak poleciała poziomo po niebie nad miejsce, w którym stał Hargroth by jednocześnie uderzyć w ziemię. Błysk który towarzyszył uderzenie piorunów w kostur Czarnoksiężnika był widoczny na całej wyspie, a po opadnięciu mgły i pyły na miejscu, w którym stał Hargroth znajdował się wielki Labirynt, w centrum którego leżało przejście do królestwa Pana Przemian. Po samych Hargrorthcie nie było śladu.
// -1500 złotych monet
Tura XIII:
,,Wszechwybrańcu, Twoja potęga jest nieograniczona. Dzięki Twoim wyczynom i Twojej mocy, pod sztandary Legionu Tzeentcha przybywają wszyscy wierni słudzy Pana Przemian. Niech Zmieniacz Dróg dalej błogosławi Twoją świętą misję wypełniania jego wspaniałej woli!''
// Bonus za aktywność: Przychód z Ołowianej Cytadeli, Lodowego Sopla i Martwego Drzewa zwiększony zostaje o 20%.