Wersja do druku
Beregar
Mam dziwne przeczucie,że nic tutaj nie dzieje się przypadkiem,ten "Mistrz" kimkolwiek jest,doskonale musiał zdawać sobie sprawę jak słabo bronione są teraz te tereny...Myślę,że powinniśmy podzielić siły,ty udałabyś się z kimś do Elronda aby uzyskać jego radę i wsparcie zaś pozostali zbadali by Szańce Umarłych. Obawiam się,że nie mamy czasu aby zrobić obie te rzeczy po kolei.
Beregar
Kobieta spojrzała zamyślona w niebo a jej szare oczy odbijały światło z ogniska Wolałabym aby większa grupa udała się do Szańców zmarłych, tam można ukryć nawet i całą armię. Tak, teraz postępuje według pewnego planu, mieszkańcy Bree przez bandytów nie wyściubialiby nosa za miasteczko, a jego sługusy mogłyby robić wszystko co im się podoba, wszędzie. Niepokoi mnie, że takich jak Kaithur może być znacznie więcej. Była wyraźnie zmartwiona.
Geno
Ilberic nie oponował, dotarliście do lokum w karczmie. W sumie to nawet lepiej, spokoju by nam nie dali, mam dość przeżyć jak na razie.
Gerud Żelazna Pięść
Widząc spokojnego elfa sam również nie przejmuje się zbytnio otoczeniem. Na czatach sobie z Aldarionem nie porozmawia, by nie zdradzić miejsca zasadzki. Zajmuje się liczeniem swego bogactwa by odgonić senność.
Beregar
Tak,to prawda...Ale nie martw się,najwyżej czeka nas bohaterska śmierć o której miejscowi zapomną następnego dnia... - odparł żartobliwie kładąc jej dłoń na ramieniu dla dodania otuchy
Geno
Zapewne, a ja też czuję się zmęczony, marzę o ciepłym posiłku i nocy w łóżku, a jutro z rana zajmiemy się naszymi sprawami, ale miej nastawione uszy, może zdołamy się czegoś dowiedzieć lub jakoś przysłużyć Strażnikom Geno zdawał sobie sprawę, że bez nich sam nic by nie zdziałał i wypadało im jakoś podziękować, a dawanie po prostu pieniędzy nie wyglądało na zbyt uprzejme
Czuwam, staram się nie zasnąć, myślami wracam do Imladris.
Beregar
Nie zapomną, bo nie będą o niej wiedzieć na pierwszym miejscu. Ponuro odparła i wstała Idę się przespać, radzę odpocząć, nie wiadomo kiedy przybędzie posłaniec, ale Aldarion i Gerud czuwają.
Geno
Strasznie zmęczeni po wszystkich przeżyciach szybko zasnęliście, rano zbudził was świergot ptaków i słoneczne promienie przechodzące przez okiennice. Gena zastanawia co Ilberic ma w tym pudełku, na którym mu tak zależało.
Gerud i Aldarion
Liczenie majątku z czasem stało się monotonne i o ile na początku pomagało to ostatecznie odniosło przeciwny skutek, jednak kilka godzin snu nie zaszkodzi. Aldarion całą noc rozmyślał o Imladris, przyjaciołach z dawnych czasów i o wszystkim co przeszedł, udało mu się dotrwać do świtu, wtedy jego elfie uszy zdołały wyłapać zbliżający się tętent i coś jak powarkiwanie?
Geno
Och jakże dobrze wypocząć po trudach pomyślał wstając, po czym ruszył do pokoju Ilberica, aby razem z przyjacielem udać się na śniadanie, przy którym ma nadzieję dowiedzieć się co tak cennego ma hobbit i komu wyświadcza przysługę, bo komuż w sumie potrzebna była by przysługa hobbita?
Beregar
W istocie...Dobrej nocy - odparł,posiedział jeszcze chwilę przy ogniu,ponownie oczyścił swe rany i zmienił opatrunki na czyste po czym sam udał się do jednego z wolnych szałasów i gdy tylko w miarę wygodnie się ułożył zapadł w głęboki sen.
Aldarion
Gerudzie wstawaj i bądź cicho, chyba słyszę jakby powarkiwanie i tętent.
Szykuję łuk do strzału i wypatruję.