Jeremi Wiśnowiecki

O polityce jest pisać "łatwiej", chociaż nie wiem czy to dobre słowo... po prostu mając choć trochę "zacięcia pisarskiego", opierając się na źródłach oraz szerszego pojęcia na temat danego okresu można coś ciekawego stworzyć. Natomiast jeśli idzie o militaria to cóż, trzeba mieć warsztat i koniec. Ja mimo, że się interesowałem i interesuję wojskowością, to dalej pozostaje na poziomie amatorskim, choć uważam, że jakby "kilka" książek z serii HB było napisane na poziomie mojej pracy to wyszłoby im to na dobre ;)

Cytat:

---

Natomiast jeśli idzie o militaria to cóż, trzeba mieć warsztat i koniec

---

Warsztat to nie wszystko, bez źródeł ani rusz.
W dodatku, żeby określić precyzyjnie pewne rzeczy trzeba nieraz zapoznać się z 2, 3 lub więcej wersjami tego samego źródła.
Główne mankamenty Twojej pracy wynikają z tego, że korzystałeś z niezbyt dobrych odpisów pewnych dokumentów-np. list dygnitarzy najlepszy jest w wersji z Zakładu Nar. im. Ossolińskich , sygn. II 225 (rękopis zdigit. do pobrania z bibliotek cyfrowych). Tam też znajduje się najlepsza kopia listu Osińskiego-stąd np. wiem że pod Konstantynów Suchodolski przyszedł z 500 piechoty a nie z 2500.
Oczywiście trudno wymagać żeby ktoś kto pisze tylko magisterkę aż tak zagłębiał się w temat jak ktoś kto przygotowuje publikację naukową, którą planuje wydać.

pozwolę sobie na małą autoreklamę (dotyczy akurat btwy w której książę Wiśniowiecki dowodził armią polską).
W środę 5 czerwca godz. 20:00,
odbędzie się prezentacja mojej książki: Bitwa pod Zbarażem 1649
http://napoleonv.pl/opis/3856473/bitwa- ... -1649.html

w miejscu (blisko stacji SKM Gdańsk-Wrzeszcz):
Duszpasterstwo Akademickie "Na Czarnej" (parafia Najświętszego Serca Jezusowego)
ul. ks. J. Zator Przytockiego 3, Gdańsk - Wrzeszcz
Sala Akademicka, 1. Domu Parafialnego

Wszystkich chętnych, którzy akurat będą w tym czasie w Gdańsku serdecznie zapraszam
Będzie oczywiście możliwość kupienia egzemplarza z dedykacją (albo bez)
W książce oczywiście ODB armii polskiej (wyszczególniona każda chorągiew), ODB armii tatarskiej w 1649 roku (wszystkie ordy uznające w tym czasie zwierzchnictwo chana z ich liczebnością) i oczywiście wyliczone pułki kozackie z ich orientacyjną liczebnością, plany umocnień polskich, przebieg bitwy itd

Pozwolę sobie zapodać link do mojego bloga gdzie piszę o wydarzeniu które nie miało miejsca a jednak stało się faktem historiograficznym-chodzi o ucztę jaką na zamku zbaraskim w nocy z 10 na 11 licpa 1649 r. miał wydać Jeremi Wisniowiecki:
http://romanrozynski.blogspot.com/20...-zbaraska.html

Osobiście stawiam Wiśniowieckiego jako jednego z najlepszych magnatów jakich wydała Rzeczypospolita. Co prawda krytycznie należy ująć spór z frakcją Ossolińskiego która to dążyła do pojednania z Kozakami, ale nawet jeśli bój pod Konstantynowem nie miał większego znaczenia strategicznego to moralnie działał na legendę i opinię o kniaziu Jaremie ( zresztą to z powodu sławy ojcowskiej Michał Korybut otrzymał koronę.)Również nadmierne okrucieństwo nie zasługuje na pochwałę. Jednak był dobrym dowódcą i walnie przyczynił się do zwycięstwa pod Beresteczkiem. Po za tym jego talenty organizacyjne oraz osobiste cechy które mogły czynić zeń dobrze zapowiadającego się polityka, nie powinny być zapomniane.Miał szansę na koronę polską gdyby nie ta feralna zaraza w kampanii 1651 roku.

Cytat:

---

Co prawda krytycznie należy ująć spór z frakcją Ossolińskiego która to dążyła do pojednania z Kozakami

---

To można było się pojednać??

Cytat:

---

zresztą to z powodu sławy ojcowskiej Michał Korybut otrzymał koronę.

---

Nie to było podczas elekcji najważniejsze.

Cytat:

---

Również nadmierne okrucieństwo nie zasługuje na pochwałę

---

Proszę o przykłady okrucieństwa... dla podpowiedzi podam, że takowych de facto nie ma, ale jak chcesz to szukaj.

do kasacji

Tak można było się pojednać . Optował za tym kanclerz wielki koronny Jerzy Ossoliński proponując powrót do planów Władysława IV. Po jego śmierci w roku 1650 stronnictwo pokojowe rozpadło się a do głosu doszło stronnictwo optujące za siłowym rozwiązaniem awantury kozackiej do którego należał Wiśniowiecki.

Co do Michała Korybuta Wiśniowieckiego na jego elekcję wpłynęła sława ojcowska która co prawda nie była najważniejsza ale pomagała stronnictwu Piasta na tronie Rzeczypospolitej.

Jak to nie ma dowodów na okrucieństwo Wiśniowieckiego.Nabijanie na pal , podpalanie osad podejrzewanych o bunty lub przychylność wobec buntowników, surowe traktowanie chłopów w jego dobrach.

Cytat:

---

Tak można było się pojednać . Optował za tym kanclerz wielki koronny Jerzy Ossoliński proponując powrót do planów Władysława IV. Po jego śmierci w roku 1650 stronnictwo pokojowe rozpadło się a do głosu doszło stronnictwo optujące za siłowym rozwiązaniem awantury kozackiej do którego należał Wiśniowiecki.

---

Tak? A odpowiedz mi tylko na dwie rzeczy... kto by zatrzymał rozjuszonych kozaków i chłopów oraz czy szlachta w 1648-1650, czy tam nawet 1660 zgodziłaby się na Rzeczpospolitą Trojga Narodów i zrównanie praw kozaków ze szlachtą oraz prawosławia z katolicyzmem, bo tylko to mogłoby (a wcale nie musiało) powstrzymać powstanie...

Cytat:

---

Jak to nie ma dowodów na okrucieństwo Wiśniowieckiego.Nabijanie na pal , podpalanie osad podejrzewanych o bunty lub przychylność wobec buntowników, surowe traktowanie chłopów w jego dobrach.

---

1. Znasz prawo obowiązujące w tamtych czasach? Szczególnie czym karano za rozbój na drodze?
2. Wiesz ile razy jest udokumentowanych przypadków, żeby na rozkaz Jeremy egzekwowano prawo? Naucz się też kolego patrzeć na wydarzenie nie z dzisiejszej perspektywy tylko ówczesnej...
3. Poczytaj sobie żuczku o tym jak powiększyło się ludnościowo "państwo Wiśniowieckie" za Dnieprem i gdzie na Ukrainie były największe "wolnizny", oraz do jakiego magnata uciekali chłopi.... jak już to zrobisz to może nie będzie pisał bzdur o surowym traktowaniu chłopów przez Jeremę.

Ciekawa sprawa, że to bodajże Szajnocha (ukraiński historyk jakbyś nie wiedział napisał, że chyba w 1646 kozacy chcieli dać Wiśniowieckiemu buławę, to bardziej anegdota, ale cóż, w "wyprawie na dzikie pola" szło sporo kozaków pod Wiśniowieckim i problemu z tym nie mieli.

Robaczku tutaj nie ma już zmiłuj... to nie agora, tutaj ja mam już prawo poprosić Cie o źródła. Nawet jak poprosisz to mogę Ci podać gdzie ich szukać, bo pisałem swoja pracę magisterską o Wiśniowieckim w pierwszej połowie 1648 roku, ale na początek przeczytaj sobie pracę Tomkiewicza o kniaziu, albo choć Widackiego, Romańskiego nie polecam, bo to esej.

Myślę, że kwestia wiary pozostawiona zostałaby z boku. Ważniejsze byłoby dopuszczenie kozaków do przywilejów, czyli pozycja ekonomiczna i polityczna. Wiara była tylko jednym z instrumentów, które przybierano przy różnych okazjach żeby dodać sprawie splendoru. Jeśli jednak by coś było, to możliwe że unia brzeska powróciłaby do pełnych łask, ponieważ stworzono by nowe podstawy wewnętrzne. Może stałoby się to zarzewiem do dyskusji o stworzeniu własnego kościoła?

I na koniec poprosiłbym Ciebie Barsa o więcej kultury, te robaczki i inne zmiłowania nie zachęcają do kulturalnej dyskusji. Spoglądam na Agorę i mogę sparafrazować Twoje słowa: to nie Agora, zachowuj się. ;)