Cytat:
-11 kwietnia 2011: Artykuł Kijowskiego Postu zatytułowany “Ukraina ma nadzieję uzyskać w czerwcu 1.5 mld dolarów od MFW” stwierdza, że pożyczka uzależniona jest od cięć emerytalnych przy jednoczesnym “utrzymaniu współpracy z MFW, ponieważ ma ona wpływ na interakcję kraju z innymi międzynarodowymi instytucjami finansowymi i inwestorami prywatnymi” i “zapewni 850 milionów dolarów z Banku Światowego w 2011 roku, czego warunkiem jest współpraca z MFW.” Cóż, wszystko jasne: jeśli Ukraina będzie posłuszna, popłyną pożyczki.
-21 listopada 2013: Szczyt UE na Litwie, w którego trakcie prezydent Janukowycz wprawił w zakłopotanie Unię Europejską odrzucając jej porozumienie na rzecz przyłączenia się do wspólnej unii Rosji z pozostałymi członkami Wspólnoty Niepodległych Państw.
-27 listopada 2013: Dopiero 23 lutego 2014 roku hakerzy ukraińskiego Anonymous ujawnili serię e-maili od doradcy litewskiego rządu do przywódcy opozycji i byłego boksera Witalija Kliczki w sprawie planów zdestabilizowania Ukrainy. Na przykład:
“Nasi amerykańscy przyjaciele obiecują złożyć wizytę w najbliższych dniach, możliwe, że spotkamy się z Nuland lub kimś z Kongresu.” [7.12.2013]
“Twoja koleżanka przyjechała… Jej usługi mogą być potrzebne nawet po zdestabilizowaniu kraju.” [14.12.2013]
“Myślę, że utorowaliśmy drogę bardziej radykalnej eskalacji wydarzeń. Czy nie jest to właściwa pora, żeby przejść do bardziej zdecydowanych działań?” [9.01.2014]
-29 listopada 2013: Dobrze zorganizowani demonstranci byli już na ulicach Kijowa, kiedy przewodniczący Komisji Europejskiej Jose Manuela Barroso zapowiedział, że UE “nie zaakceptuje weta Rosji” w sprawie umowy.
-13 grudnia 2013: Jakby chcąc dostarczyć niepodważalny dowód zaangażowania USA na Ukrainie, zastępca sekretarza stanu USA na Europę i Eurazję Victoria Nuland dumnie poinformowała uczestników Międzynarodowej Konferencji Biznesu, sponsorowanej przez Fundację amerykańsko-ukraińską, że Stany Zjednoczone “zainwestowały” ponad 5 miliardów dolarów i “pięć lat pracy i przygotowań”, aby zrealizować to, co określiła mianem “europejskich aspiracji Ukrainy”.
Będąc świeżo po powrocie ze swojej trzeciej w ciągu ostatnich pięciu tygodni podróży do Ukrainy, Nuland chwaliła się swoją “skoordynowaną dyplomacją wysokiego szczebla” i trwającą ponad dwie godziny “trudną rozmową” z Janukowyczem. Znając już Nuland jako rzecznika byłej sekretarz stanu Hilary Clinton, można sobie wyobrazić jej impertynencki ton i sposób bycia, kiedy mówi, że “dała [Janukowyczowi] jasno do zrozumienia”, że Stany Zjednoczone domagają się podjęcia “natychmiastowych kroków”, aby “wznowić rozmowę z Europą i MFW.”
Podczas gdy zachodnie media przedstawiały Janukowycza jako “słabego” lidera, wzmianka Nuland o “trudnym” spotkaniu może tylko oznaczać, że oparł się jej groźbom i zastraszaniu. Wzruszająca musiała to być chwila, kiedy Nuland mówiła o użyciu siły przez rządową policję wobec demonstrantów, którzy “śpiewali pieśni i modlili się o pokój”.
Tym, czego Nuland nie ujawniła w dniu 13 grudnia 2013 roku były jej spotkania z “kluczowymi interesariuszami Ukrainy” – liderem neonazistowskiej partii Swoboda Ołehem Tiahnybokiem i szykującym się na premiera Arsenijem Jaceniukiem z Naszej Ukrainy. Mniej więcej w tym samym czasie, kiedy Nuland prowadziła rozmowy z faszystowskimi ekstremistami, senator John McCain oraz senator Chris Murphy pojawili się na scenie w Kijowie z Tiahnybokiem, deklarując swoje wsparcie i sprzeciw wobec obecnego rządu.
Partia Swoboda, której korzenie sięgają ekstremalnych grup antysemickich, od tego czasu otrzymała co najmniej trzy prestiżowe stanowiska w rządzie tymczasowym, w tym wicepremiera. Nie ma wątpliwości, że sukcesorzy historycznych, neofaszystowskich bandytów zachodniej Ukrainy, którzy walczyli u boku Hitlera są obecnie sprzymierzeni ze Stanami Zjednoczonymi reprezentowanymi przez Victorię Nuland.
-24 stycznia 2014: Prezydent Janukowycz zidentyfikował elementy zagraniczne uczestniczące w protestach w Kijowie i ostrzegł, że uzbrojeni radykałowie stanowią zagrożenie dla spokojnych obywateli. Niezależne agencje informacyjne również poinformowały, że “nie cała populacja Kijowa popiera rządy opozycji rekrutującej się głównie z grupy, która pochodzi z byłego polskiego miasta Lwowa i kontroluje centrum stolicy”
-30 stycznia 2014: Witryna internetowa Departamentu Stanu Media Note upubliczniła plany najbliższych podróży Nuland: “W Kijowie zastępca sekretarza stanu Nuland spotka się z przedstawicielami rządu, opozycji, społeczeństwa obywatelskiego i liderami biznesu, aby namawiać do porozumienia w sprawie nowego rządu i planu działania”. Innymi słowy prawie miesiąc przed obaleniem prezydenta Janukowycza Stany Zjednoczone planowały uwolnić świat od kolejnego niezależnie wybranego prezydenta.
-4 lutego 2014: Następne dowody na kontakty pani Nuland z ugrupowaniami ekstremistycznymi, wysoką stawkę wojny i pokoju, pojawiły się w nagraniu jej rozmowy z ambasadorem USA na Ukrainie Geoffrey’em Pyattem, w której oboje kalkulują, kogo należy wyeliminować, a kogo uwzględnić przy ewentualnej wymianie Janukowycza. Proszę zwrócić uwagę na wzmiankę o nazistowskim przywódcy Ołehu Tiahnyboku. Oto wybrane fragmenty:
Nuland: “Co o tym sądzisz?”
Pyatt: “Myślę, że pozostajemy w grze… Element układanki Klicz [Kliczko] jest tu oczywiście skomplikowanym elektronem, zwłaszcza [ewentualne] mianowanie go wicepremierem. Argument, jaki musisz mu wyłuszczyć w następnym telefonie powinien być dokładnie taki, jak w przypadku Jaca [Jaceniuk]. I cieszę się, że dzięki tobie jest w kropce odnośnie swego miejsca w tym scenariuszu i jestem bardzo zadowolony, że odpowiedział tak, jak odpowiedział.”
Nuland: “Moim zdaniem Klicz nie powinien być w rządzie. Nie sądzę, aby było to konieczne. Nie uważam, że to dobry pomysł.”
Pyatt: “Tak… chyba tak. Co sądzisz… w związku z tym, że nie będzie w rządzie? Pozwolić mu, żeby pozostał z boku i zajął się odrabianiem politycznej pracy domowej etc.? Po prostu myślę w kategoriach posuwania procesu naprzód, chcemy utrzymać umiarkowanych demokratów razem. Problemem będzie Tiahnybok i jego ludzie. Jestem pewien, że Janukowycz na to liczy.”
Nuland: “Myślę, że Jac jest gościem, który ma doświadczenie gospodarcze, doświadczenie w zarządzaniu. Klicza i Tiahnyboka musi mieć na zewnątrz i powinien z nimi rozmawiać cztery razy w tygodniu… Myślę, że współpraca Klicza z Jacem na tym poziomie nie sprawdzi się.”
Nuland: “Rozumiem, że wielka trójka [Jaceniuk, Kliczko i Tiahnybok] poszłaby na własne spotkanie i że w tym kontekście Jac zaoferowałby rozmowę ‘trzy plus jeden’ z tobą.”
Pyatt: “Taka jest jego propozycja, ale znając dynamikę ich relacji, przy dominującym Kliczu, minie trochę czasu zanim pojawi się na spotkaniu. W tym momencie prawdopodobnie rozmawia ze swoimi ludźmi. Uważam więc, że twój kontakt z nim pomoże w kwestii zarządzania osobowościowego tej trójki i będzie okazją, żeby szybko ze wszystkim ruszyć i mieć to za sobą zanim dojdzie do ich spotkania, a on im wyjaśni, dlaczego mu się to nie podoba.”
Nuland: “…kiedy rozmawiałam dziś rano z Jeffem Feltmanem, miał nazwisko nowego gościa z ONZ… Robert Serry. Ma zgodę Serry’ego i Ban Ki Moona, że Serry może przyjechać w poniedziałek lub wtorek… Myślę, że byłoby świetnie. Dałoby się wszystko posklejać przy pomocy ONZ i wiesz… pieprzyć UE.”
Pyatt: “Dokładnie. Myślę, że musimy coś zrobić, żeby to utrzymać, bo jest prawie pewne, że Rosjanie podejmą działania za kulisami… Pozwól mi popracować nad Kliczko i myślę, że musimy ściągnąć tu kogoś z międzynarodową osobowością, żeby to nadzorował.”
Nuland: ”…Odezwał się do mnie Sullivan i powiedział, że potrzebujesz Bidena. ‘Naszemu zuchowi’ powiedziałam, że jutro i jak dotrzyma słowa, Biden będzie chętny.”
-20 lutego 2014: Ministrowie spraw zagranicznych Polski, Niemiec i Francji zabezpieczyli w Kijowie porozumienie z prezydentem Janukowyczem, które zobowiązało rząd do administrowania tymczasowego, reformy konstytucyjnej i nowych wyborów parlamentarnych i prezydenckich. “Bez wyraźnych oznak, że presja UE i USA osiągnęła pożądany efekt”, liderzy opozycji odrzucili kompromis Janukowycza, który zakończyłby trzymiesięczny impas. Rosyjski minister spraw zagranicznych Siergiej Ławrow wezwał ministrów Niemiec, Francji i Polski, aby wkroczyli i przejęli odpowiedzialność za utrzymanie umowy, którą pomogli sformułować, i nie pozwolili “uzbrojonym ekstremistom” bezpośrednio zagrozić ukraińskiej suwerenności.
-21 lutego 2014: Na specjalnym szczycie w Brukseli ministrowie spraw zagranicznych Europy zgodzili się nałożyć sankcje na Ukrainę, obejmujące między innymi wstrzymanie wiz i zamrożenie aktywów. Decyzję UE poprzedziła “ogromna presja, jaką Stany Zjednoczone wywarły na mocarstwach europejskich, aby podjęły represyjne działania przeciwko ukraińskiemu reżimowi”. Waszyngton zdążył już nałożyć zakaz podróży na 20 przedstawicieli najwyższych władz Ukrainy.
-22 lutego 2014: Po upływie godziny od odmowy rezygnacji ukraiński parlament zagłosował za odwołaniem prezydenta Janukowycza – według prezydenta Rosji Władimira Putina było to działanie niekonstytucyjne, a siły prounijne zorganizowały “zamach stanu”. Obawiając się o swoje życie, Janukowycz opuścił Kijów.
-1 marca 2014: Podczas rozmowy zainicjowanej przez wiceprezydenta, Biden wygłosił telefoniczne swoje ‘zuch chłopak’ nowo zainstalowanemu premierowi Arsenijowi Jaceniukowi, potwierdzając poparcie USA dla “integralności terytorialnej Ukrainy”.
Wszystkie powyższe machinacje demaskują niespójną i skorumpowaną amerykańską politykę zagraniczną wraz z litanią amerykańskiej hipokryzji, co byłoby zabawne, gdyby nie potencjalnie poważne implikacje globalne. Komentarz – “…po prostu nie dokonuje się inwazji na inny kraj pod całkowicie zmyślonym pretekstem…” – może sekretarzowi stanu Johnowi Kerry zapewnić laur Hipokryty Roku. Kerry oczywiście udzielił słynnego już poparcia inwazji na Irak w 2003 roku, usprawiedliwionej poszukiwaniem nieistniejącej broni masowego rażenia.
Chociaż z drugiej strony wypowiadane przez prezydenta USA komentarze o tym, że “…kraje mają poważne obawy i podejrzenia do tego rodzaju ingerencji…” i że “…tak długo, jak nikt z nas nie jest na Ukrainie i nie stara się interweniować i wtrącać… w decyzje, które należą do narodu ukraińskiego…”, przy jednoczesnym ogłoszeniu pakietu pomocowego 1 miliarda dolarów Ukrainie (ale nie Detroit), zapewnią mu status drugiego pretendenta do nagrody.
-5.03.2014: Zgodnie z ujawnionym zapisem rozmowy telefonicznej Catherine Ashton [UE], kijowscy snajperzy, który zastrzelili zarówno protestujących i policjantów, zostali zatrudnieni przez przywódców ukraińskiej opozycji, nie pracowali dla obalonego Janukowycza.
Okazuje się, że Rosja ma prawo do utrzymywania siły zbrojnej na Krymie w liczbie do 25 tysięcy żołnierzy zgodnie z umową podpisaną przez Rosję i Ukrainę w 1997 roku, która pozostanie w mocy do roku 2043. Aktualny poziom liczebności rosyjskiego kontyngentu na Krymie znajduje się [dużo] poniżej legalnego limitu. Obecność żołnierzy powodowana jest ochroną rosyjskiej floty na Morzu Czarnym.
John Kerry potwierdził zobowiązanie, iż jego kraj udzieli Ukrainie pomocy finansowej w kwocie 1 miliarda dolarów. Rachunek Ukrainy za rosyjski gaz ziemny wyniesie 2 miliardy dolarów.
[/spoiler:3iu787hf]