Wersja do druku
Cytat:
Zamieszczone przez PawełGroźny
,,Obrońca może się bronić jak chce " - nie mam nic przeciwko wykorzystywaniu gór ze stromym zejściem mam natomiast problem z brakiem zasady red line camping i może ... jakaś maksymalna ilość pik na armie ? Albo może nie na armie tylko na 20 jednostek ? Bo sam box mógłbym zostawić z powodu względnej skuteczności oraz (jak ktoś mówił w dyskusji) ogólnej oraz że na końcu bitwy jest to często jedyna sensowna taktyka.
Faktycznie Red line camping nie powinno być dozwolone. Piki do przemyślenia ale moim zdaniem spokojnie można sobie z nimi poradzić.
Brak limitu jednostek jest grubą przesadą. Ktoś sobie wyobraża armię Galacji w takim wypadku? Pomysł z koszarami fajny ALE problem pojawia się w poszczególnych frakcjach czyli trzeba by solidnie rozplanować jakie jednostki na jakim poziomie koszar by nie było przesadnych przewag jakościowych,
Wyobrażam sobie, łatwo skontrować, armie samych zaprzysiężonych da radę też pokonać.
Jakich zaprzysiężonych. Mówimy akurat o Galackich Legionistach. I nawet nie mówię o armii składającej się tylko z nich ale bez ograniczenia takiej jednostki, tanim kosztem będziemy mieli najlepszą linię piechoty bo przy ich koszcie znajdzie się też miejsce dla jazdy i strzelców. I kilka innych frakcji mogłoby zrobić podobne śmieszki z innych armii.
Wiem ze mówisz o legionistach, chcialem podać jeszcze jeden przyklad op jednostki (niby).
Każda frakcja ma plusy i minusy, myślę ze armenia bez limitów da sobie z nimi radę spokojnie.
Zasady bitewne zapewniają jaki taki balans między nacjami.
Brak zasad powodować będzie, że raptem niespodziewanie jakaś nacja zrobi się maksymalnie OP, będzie grała 2 rodzajami najlepszych jednostek w każdej bitwie i przejedzie się po większości przeciwników. Bez sensu.
Już to mam na morzu z Kolchidą, podziękuję na lądzie. Nie po to głowimy się od lat nad optymalnymi zasadami, żeby teraz wywalać wszystko do kosza i lecieć na spontanie.
Walka ze spamem czegokolwiek nikomu tu radości nie przyniesie. To jest Kampania Multi, więc żeby wygrać trzeba i kombinować dyplomatycznie, logistycznie, i potrafić walczyć, a nie spamować.
Pozwolę sobie w oddzielnym poście. Na wstępie trzy przemyślenia.
1) PoN. Obecnie jest strasznie łatwo wykorzystywany bez konsekwencji bo jego założenia i konstrukcja są błędne. PoN powinien oznaczać zarówno nieagresję bezpośrednią jak i pośrednią a naruszenie jego warunków powinno mieć skutki odwrotne do obecnych. Czyli. Jeśli ja jako Massalia walczę przykładowo z Iberią ale mam PoNa z Arwernami to jeśli Arwernowie spróbują przepuścić mojego wroga przez swoje ziemie powinni automatycznie stracić protekcję na zasadzie, że natychmiastowo Massalia może zaatakować Arwernów w odwecie. Obecny system gdzie oburzona przykładowa Massalia może wypowiedzieć PoNa i w takim wypadku to Arwernowie mogą atakować a Massalia musi czekać jest patologią.
2) Enklawy. Panowie mamy setki lat P.N.E. a już na mapie widzę akcje niczym z epoki kolonialnej a nawet w późnym średniowieczu utrzymywanie takich enklaw było ciężkie i mało opłacalne. O co mi chodzi? O to:
https://s24.postimg.org/lsiqj3xph/enklawy.png
Niezależnie od tego jakie dobre relacje mogą być między dwoma krajami, zarządzanie na taki dystans terytoriami w tych czasach było niezwykle karkołomne. Już Rzym miał problemy mimo, że miał bardziej ujednolicone terytoria. Trasa jaką Swebowie musieliby pokonać by skutecznie zarządzać Etrusią jest bardzo daleka a mówimy o prymitywnych statkach. Zakreksowałem trasę ale i tak z ich jakością statków pewnie płynęliby dłuższą trasą, bezpieczniej wzdłuż wybrzeża. Lesbos i Patavium zaznaczyłem jako sensowne ale z wątpliwościami szczerze mówiąc. Kartagina i Kolchida natomiast nie mają normalnego dostępu do swoich ziem co najprawdopodobniej skończyłoby się próbami rewolt i separatyzmu przez co ambitniejszych dowódców/administratorów zdolnych dodać dwa do dwóch i zorientować się, że potencjalna ekspedycja karna nie ma jak tam dotrzeć zbyt szybko. Byłby problem z przekazywaniem rozkazów i wypłacaniem żołdu stacjonującym tam armiom tak jak i nie wspominając o innych problemach administracyjnych.
3) Stolica. Co niektórym już o tym wspominałem ale osobiście uważam, że centrum administracyjne i główny ośrodek władzy powinien posiadać fortyfikacje i z nich korzystać. To, że władca wyrusza stoczyć bitwę na równianach po czym rozwiązuje armię zamiast skryć się za solidnymi murami jest bezsensem. Nie mówię już o możliwości budowania fortów wszędzie bo to doprowadziłoby z kolei do festiwalu oblężeń ale sama stolica albo fortyfikacje co ileś prowincji miałyby sens strategiczny. Ostatecznie mimo starożytności nie walczymy tutaj jako ordy po pustych stepach a z taką łatwością może upaść państwo.
4) Przekazywanie prowincji. Miały być trzy wiem. Ale... co to ma być panowie. Już sama gdzieś wspomniana idea "wymieniania się" terytoriami brzmi niewiarygodnie a przekazywanie prowincji? Jedyna opcja "przekazania" prowincji powinna być poprzez deklarację czy podbita prowincja idzie do naszego kraju czy też do sojusznika, który również uczestniczy wojnie. A i wtedy powinna w tej samej turze towarzyszyć nam armia sojusznika by mogła przejąć kontrolę nad nowymi terenami i zaprowadzić porządek i posłuch. Jak pisałem, nie jesteśmy ani nomadami by lekko podchodzić do tematu naszych ziem ani nie handluje się tu koloniami w nowym świecie. Zupełnie to nie pasuje do tych czasów moim zdaniem.
Właśnie spam sie kompletnie nie opłaca według mnie, ale może faktycznie na arkuszowej wersji powinny być limity bo skład się nie zapisuje do konkretnej armii.
Już chyba gdzieś pisałem, że piąty poziom prowincji oznaczałby osadę ufortyfikowaną i konieczność rozegrania oblężenia. Przez to zmazanie nacji z mapy nie byłoby tak proste, bo armia + garnizon to spora siła.
Religię jestem w stanie uciągnąć jedną tabelką, gdy mówimy o kilkuetapowym dochodzeniu do stanu, w którym w zdobytej prowincji można będzie rekrutować wojsko.
Co do balansu jednostek - jest on wymyślony dla funduszy 11.700. A co wtedy, gdy spotkają się armie o wadze 7-8.000?
A co wtedy, gdy armia 12.000 zaatakuje garnizon o wadze 5.000 i armię o wadze 2.000?
Wtedy balans jednostek ustalony zasadami automatycznie odbierze możliwość zadania zauważalnych strat większemu przez mniejszego, zanim ten drugi odparuje.
Jest jeszcze jedna sprawa.
Wybór armii elitarnej oznaczałby, że posiadacz małej ilości żołnierzy na polu bitwy traciłby mnóstwo dinarii w bitwie, w której walczyłby z motłochem, który zadawałby jednak straty i uciekał bardzo szybko męcząc elitę, którą mogłyby obijać proce - nota bene również uciekające jak zające. To warto sprawdzić. Może w końcu pojawiłaby się rozgrywka podnosząca rangę słabszych jednostek.