[FLC] Imperator Augustus - Campaign Pack

Mam pytanie do was, czy też macie tak że wszystkie wrogie armie siedzą w miastach i nie za bardzo chcą atakować ani się bronic poza miastem ? ja tak mam a gram na poziomie bardzo trudnym, wcześniej czegoś takiego nie miałem np podczas gry spartą juz gry wysyłałem armie w stronę miasta wroga to on juz mobilizował siły i wysyłał je na mnie a teraz zacząłem grę Pompejuszem i przez 50 tur nie miałem ani jednej bitwy poza miastem :/ wie ktoś co może być problemem ? nowych modów nie mam żadnych jedynie te które już byly ale jak mówiłem wcześniej normalnie AI wysyłała na mnie swoje armie ;p

Sądzicie że to problem patcha czy może akurat tej frakcji ?

@ patryk - mnie normalnie latają, markomanowie mnie nawet oblegali i ledwo co się zmobilizowałem. Pompejusz też flotami mi groził zdobyciem Marsylii dość nieudolnie, ale starał się a grałem Oktawianem na tym samym poziomie co ty.



Z jednej strony jestem zadowolony, ale jednak troszkę zawód też jest. Z modami problemu nie mam (bo mało ich używam :P ). Fajna ta kampania, z rzymem można się napierdzielać to jest spoko, bo na głównej rzym szybko padał, ale... Pompejusza zmiazgałem i miałem z nim tylko jedną poważniejszą bitwę. (gram na bardzo trudnym poziomie) Po prostu wszedłem na jego terytorium i przejąłem. Chodzi mi o to, że komputer nie jest w stanie stworzyć bardziej rozwiniętej armiami. A dałem mu duzo czasu bo... rozwijałem państwo przez pierwsze tury i walczyłem z Markomanami. I fakt prowincje mi się baaardzo szybko rozwijają i średnio co turę powstawały po 2/3 nowe budynki. Ogólnie kolory są spaprane... myśałem że takie będą tylko w dodatku, a są w całej grze. Pół północy jest szara, a kilka frakcji się zlewa i jest taka sama. Wcześniej były one żywsze, nie tęczowo kolorowe tylko po prostu ładne. Może to kwestia przyzwyczajenia ale liczę na zdolnego twórcę modów który to poprawi. Fajny porządek z prowincjami to na plus, ale jeszce jak by zrobili porządek z belgią i germanią mniejszą byłbym zachwycony. Miasta są kompletnie nie obok siebie a tworzą prowincję. Sekwanów z trewerami razem, belgów razem i byłoby cacy. I wiem że to nie wyglądałoby historycznie, ale byłoby o wiele wygodniejsze. Tym bardziej w kampanii oktawiana gdzie wezoncjo i trewerorum osobnymi prowincjami i cholera wie co z tym zrobić - nie można rozwijać tych miast tak, żeby bonusy wzajemnie się uzupełniały i żeby zarabiać więcej. Ale co jeszcze boli to brak bitew historycznych, brak jakichkolwiek nowych jednostek, brak nowych ciekawych frakcji. No ale w sumie to było darmowe, czego się spodziewać... Ogólnie wszystko oceniam na takie 6,8 na 10. Najbardziej dopracowanym był Cezar - nowe jednostki, ciekawe frakcjie w ciekawych miejscach, umiejętnosci bohaterów, bitwa historyczna też spoko. I tak co kolejne coraz mniej wysiłku w to wkładają. Teraz mam nadzieję na jakieś porządniejsze DLC.

Mówili tylko o kampanii darmowej ;p choć przeczytałem że ma byc pare nowych rzeczy jak jednostki do frakcji które już były ale ktoś chyba pofantazjował oraz też jakieś drzewko biologiczne miało być żeby generałowie nie brali sie za przeproszeniem z dupy. Miałem nadzieję na dużo nowych rzeczy i że wreszcie zaszaleją bo i tak wystarczająco zarobili żeby dołożyć trochę pracy do Rome II a z kolejną częścią mogli się wstrzymać jeszcze pół rok żeby mieć jeszcze więcej czasu na dopracowanie a nie jak było z Rome II na początku. Co do mojego problemu to postaram sie zagrać inną frakcją i zobaczę ;)

Dokładnie tak napisali według przecieku:

- Nowa kampania osadzona w okresie panowania cesarza Augusta;
- Nowe jednostki;
- Zmieniony system rozbudowy miast;
- Drzewko rodowe;

Było by to jednak zbyt piękne :/

Przecieki to dupa. Są kontrolowane przez firmy szczególnie tak wielkie. Ale tak w domyśle jak czytasz o pakiecie z kampanią, oczekuje się całego tego zestawu. Zapewne w tej grupie marketingowców są też psychologowie, którzy wiedzą doskonale jak wydawać i reklamować grę, żeby ludzie się nakręcali. Być może nawet specjalnie wywołują zawód u graczy żeby wykombinować kolejne dodatki tak, że będziemy skakać ze szczęścia, a de facto nic ciekawego to nie będzie. To się chyba działaniami podprogowymi, które wpływają na podświadomość. I to czy będziemy zadowoleni z firmy czy nie to ich nie obchodzi, ważne że zarobią. Tak samo Emperor Edicion to jedna wielka ściema. Nie ważne czy się kupi się tą nowość czy zwykłego roma... i tak ładujesz się w Stema i tak po aktualizacji będzie to samo.

Pewnie masz racje a raczej na pewno wiec znów będzie multum dlc i unit pack-ów tylko żeby zarobić dla nich grosze i wyłudzić kasę od ludzi którzy nigdy nie będą mieli tyle pieniędzy co ich przeciętny pracownik. Zobaczymy co będzie dalej może zobaczymy jeszcze pare aktualizacji i cos dojdzie było by miło :)

Ale co mnie też wkurza to zabawa z patchami. Jeden patch a ile postów na fb, ile rally pointów i w ogóle jaka jazda sie robi, a w zasadzie patche naprawiają grę, którą zapewne wydaje się mniej sprawną. Wszystko się nakreca, a nie wiem jak wy, ale jak nawet widzę jakąś ładniejszą grafikę, czy cokolwiek to rodzi się we mnie chęć gry. "a dawno się nie grało, chyba sobie włączę" no i cel osiągnięty. troszkę na zasadzie "nie ważne co o nas mówią, ważne że mówią"

Było tyle patchów że gra już powinna być mega a teraz ewentualnie powinni dodawać dodatkową zawartość tak jak teraz lecz gra sie zrobiła bardziej stabilna a nie lepsza w rozgrywce niestety, przynajmniej nie wiele lepsza :/

Polecam zainstalować magicznego moda GEM naprawdę jest to mistrzostwo i dopiero wtedy gra wygląda jak powinna ;)

Dobra, ograłem, popatrzyłem. Nowa mapa kampanii jest dużo lepsza, więcej miast, mniej prowincji po dwa miasta. Mam wrażenie, że jest trudniej niż w podstawce. Poskakałem po Pompejuszu, Lepidusie, Markommanach, Armenii, OKtawianie i Icenach - przychód złota jest jakby mniejszy. Natomiast szkoda, że nie postarali się o ciekawszą Judeę, bo teraz to grecy z kulturą wschodnią :P

Wreszcie 3 miasta na sycyli co?

Ogólnie cała mapa jest dla mnie lepsza niż w podstawowej kampanii.

Do którego roku trwa ta kampania?

TW:Rome2 w pigulce ;)
http://www.honga.net/totalwar/rome2/

Twórcy znacznie teraz utrudnili rozgrywkę, co na pewno ją urozmaici. Jednakże nie potrafię zrozumieć jednej rzeczy... Próbowałem grać już każdą nacją [poza podzielonym Rzymem] i żadną z nich nie potrafię wręcz pograć dłużej. Wcześniej grałem na poziomie b.trudnym i jakoś się grało. Teraz jednak rozwijam miasta, a wróg, który ma tylko jedną wioskę i tak ma tą armię 3 razy kurde silniejszą ode mnie... Później przychodzi "większy" wróg i w zasadzie jest po kampanii, bo gniecie mnie jak robala swoją armią...
Także teraz nie wiem, jak się odnaleźć w tej nowej kampanii, nie wiem czy to ja popełniam błędy, czy kampania ma jakiś błąd mały?

Cytat:

---

Zamieszczone przez FranticMonk

Także teraz nie wiem, jak się odnaleźć w tej nowej kampanii, nie wiem czy to ja popełniam błędy, czy kampania ma jakiś błąd mały?

---

Skoro AI cię jedzie to na pewno popełniasz błędy, jak chcesz mieć łatwiej to zmniejsz poziom trudności.

Cytat:

---

Zamieszczone przez FranticMonk

Twórcy znacznie teraz utrudnili rozgrywkę, co na pewno ją urozmaici. Jednakże nie potrafię zrozumieć jednej rzeczy... Próbowałem grać już każdą nacją [poza podzielonym Rzymem] i żadną z nich nie potrafię wręcz pograć dłużej. Wcześniej grałem na poziomie b.trudnym i jakoś się grało. Teraz jednak rozwijam miasta, a wróg, który ma tylko jedną wioskę i tak ma tą armię 3 razy kurde silniejszą ode mnie... Później przychodzi "większy" wróg i w zasadzie jest po kampanii, bo gniecie mnie jak robala swoją armią...
Także teraz nie wiem, jak się odnaleźć w tej nowej kampanii, nie wiem czy to ja popełniam błędy, czy kampania ma jakiś błąd mały?

---

Do tej pory gracze narzekali że jest za łatwo - teraz zaczynają narzekać że za trudno :)

Na tyle na ile udało mi się poznać kampanie po nowym patchu osobiście uważam że poziom trudności na chwile obecną jest w sam raz.

Zgadzam się z powyższą sugestią Wybobraka - zmniejsz poziom trudności pograj trochę i jak ocenisz że już sobie radzisz wejdź wyżej...

Generalnie jest trudniej i komputer trochę oszukuje, jeśli chodzi o cudowny przyrost jednostek, na poziomie bardzo trudnym. Dla mnie to ogólnie plus, bo trzeba będzie mocniej kombinować i przyzwyczaić się do nowej sytuacji - w jakiej na przykład startują frakcje rzymskie. Już dawno nie miałem tak, że po wyłączeniu gry układałem sobie w głowie plan dalszej ekspansji. Nie wiem czy to już nie choroba :D.

Ja zawsze prowadzę kampanie "na spokojnie" a nie na wyścigi, więc zazwyczaj na początek planowałem ekspansje od ziem historycznie zajętych. Więc tu jest ok. Jedynie te wojny domowe w ... wojnie domowej. Muszę rozgryźć do końca politykę wewnętrzną. Żal mi moich wychuchanych legionów. :D

Ja do rozgrywki na mapie kampanii już się przyzwyczaiłem, poziom trudności mi odpowiada. Polityki na razie nie ogarniam, i niestety ciężko mi się odnaleźć w bitwach.
W Egipcie nie ma Kleopatry :mad: i cały nastrój poszedł w las. Armenią gra się ciekawie i jest trochę trudniej niż w podstawce (Partia potrafi dać wycisk). Najciężej i najciekawiej jest chyba Dacją.

Podoba mi zwiększenie ponoszonych strat w bitwach i spowolnienie uzupełniania, tylko znowu wzrosło przez to znaczenie agentów.

Nie wiem dlaczego ale ta nowa kampania okropnie mnie zmęczyła i znudziła. W takiego Cezara czy Hannibala miałem chęci grania każdą nacją, a tu zaraz mnie odrzuciło.

Jak chcemy ograniczyć wojny domowe, to dobrze jest rozbić buntownikom armie i zostawić im jakąś jedną małą prowincję, np. Sardynię. Patent z TWCenter. ;)

Gram Antoniuszem.Jedną wojnę domową już rozwałkowałem, a teraz znowu wyskakuje komunikat że zagrożenie wojną domową jest duże.Tzn że będzie druga?

Cytat:

---

Zamieszczone przez Grogmir

Jak chcemy ograniczyć wojny domowe, to dobrze jest rozbić buntownikom armie i zostawić im jakąś jedną małą prowincję, np. Sardynię. Patent z TWCenter. ;)

---

Potem ludzie narzekają, że AI na legendarnym jest za słabe, czemu tu się dziwić? :)

Cytat:

---

Zamieszczone przez maryjan1001

Gram Antoniuszem.Jedną wojnę domową już rozwałkowałem, a teraz znowu wyskakuje komunikat że zagrożenie wojną domową jest duże.Tzn że będzie druga?

---

Drugą rebelię właśnie tłumię więc będzie nie jedna.
Myślałem że po wygranej będzie znów opcja- Cesarstwo czy Republika. Szkoda.
Zostawię im tą Sardynię albo przyblokuję niedobitek floty gdzieś w jakiejś zatoczce.
Nieznośne te rebelie.

Problem w tym że ten system wojny domowej jest skopany, wojna wybucha niezależnie od wpływu. Raz mi sie zdarzyło tak, ze zakończyłem jednąwojnę domową a w następnej turze wybuchła mi następna... Opcja wczytania gry ratuje wszystko. Najgorsze jest jednak to że tracimy bezpowrotnie doświadczone legiony i dowódców. Tradycji nie da się odzyskać...

@Grogmir

No, to jest dobry patent. Więcej. Potem trzeba ich chronić by nie zniknęli z kart historii i nie powtórzyła się domówka! ;) Ale jak wybuchnie, tak zrobię! :ok:

Na Steamie jest już osiągnięcie za zwycięstwo Icenami w nowej kampanii.

Jak do tej pory nie miałem wojny domowej, więc jak to wygląda? Ile armii i regionów przechodzi na stronę rebeliantów? Czy armia w której jest generał z mojego rodu też może się zbuntować. Da się jakoś zabezpieczyć swoje wypasione słupki? Bo jeśli nie to poczekam chyba z gra na moda który to wyłącza.

Na razie gram w taki sposób:
- Armie główne są dowodzone tylko przez członków mojego rodu.
- Floty i słupki garnizonowe przez opozycyjnych dowódców.
- Używam awansów jak tylko mogę.
- Utrzymuje poparcie na poziomie 80%-90%.
- Natychmiast zabijam generałów opozycji po osiągnięciu przez nich awansu politycznego lub wygranej bitwie.
- Pozbywam się też postaci opozycji starszych niż 35-40 lat.
- Ambicja 3 i więcej zapewnia postaci podróż w zaświaty.

Ja miałem poparcie 92%-i wysokie prawdopodobieństwo wojny domowej-już drugiej.Wszedłem na swoje stronnictwo, a tam dwóch gienków z z 3-cim poziomem ambicji.Zabijałem ich po 3kroć, za każdym razem spadało poparcie dla mojego stronnictwa, aż spadło do 72%.Następna tura i komunikat o niskim prawdopodobieństwu wojny domowej.

Wydaje mi się że wiem czemu twórcy zdecydowali się na buntowanie się armii, i co chcieli tym osiągnąć.
- Pozbywają się w ten sposób dopakowanych tradycjami armii gracza.
- Kompozycja gracza (chodzi o dobór jednostek).
- Słupek taki składają się doświadczeni wojownicy i celowo dobrane tradycje.

Zabierzmy graczowi jego najlepsze armie, będzie miał wtedy trudniej tak jak chciał. Czyli znowu poszli na łatwiznę, eh eh.
Szkoda że nie spróbowali wprowadzić jakiegoś mechanizmu naśladującego (kopiującego) kompozycje dla armii zwycięskich gracza, np.:
grając Armenią człowiek stosował 2 schematy: pierwszy 6 toporników, 6 włóczników, 7 łuków pieszych, generał konny. Drugi 4 toporów, 4 włócznie, 2 piesze łuki, reszta to jazda.
Mechanizm ten kopiowałby np. do 4 najczęściej używanych schematów na nacje. Nie koniecznie liczyłoby konkretne jednostki (np. Perscy Hoplici), a bardziej ich typ. czyli: włócznicy, hoplici, miecznicy, topory, jazda strzelecka, szturmowa.

@ ituriel32, serio po każdej bitwie zabijasz generała??? Przecież to o patologię zachacza, takie cyrki wyprawiać z powodu mechaniki, czy kogoś w tym CA porąbało, aby ludzi zmuszać do takich cyrków? Dzisiaj właśnie dociągnąłem do Rome II to Emperors Edition i niestety jestem zawiedziony, zmiany w budynkach religijnych (i nie tylko) są zrobione od sztampy, co mi zupełnie nie pasuje :/ Dawniej Świątynia Hathor Maat była super, bo dawała +20% do wszystkich dochodów, a takie Koloseum i Circus Maximus dawały różne bonusy, teraz obydwa dają to samo - totalny bezsens... Zrąbali system budynków, że aż słabo mi się robi :/ A to co wyczytałem o nowym systemie wojen domowych, to naprawdę nadaje się do Kobierzyna lub Tworek... Jednym słowem, czy jest sens obecnie grać w tak scasualowaną kampanię??? To jest jak najbardziej poważne pytanie...

PS
No i jeszcze zmiana wyglądu godeł, kolejna głupota, po co się ich tykali? Teraz Ateny i Egipt mają godła podobne pod względem kolorystycznym, czasem może się to ludziom mylić :/ Wolałem stary zestaw barw...

Już to pisałem ale budowanie jest teraz za bardzo uproszczone i ujednolicone. Świątynie na jedno kopyto, zatarcie różnic między cywilizacjami np. budynki do opracowania technologi dla barbarzyńców. Zmniejszenie kar za budynki i wybór dla centrów miasta to dobra zmiana, ale ta reszta.

Ja tam "lubię" tę nowe barwy Syrakuzy w Afryce, Ateny w Grecji i Egipt na wschodzie, i człowiek nie ma pojęcia gdzie kończy się granica. :confused: Do tego Azja mniejsza w odcieniach ciemnego zielonego i niebieskiego, a ja mam problem z wyłapaniem tych różnic.

Wprowadzili łatkę do polityki wewnętrznej i o dziwo pomogła. :D
Przede wszystkim czytelne progi 48% dla republik i 68% w monarchii.
Za wysoka ambicja dalej drastycznie skraca długość życia (tyczy się to wszystkich postaci).
Najbardziej cieszy jak generał dostaje cechę/świtę zmniejszającą gravitas, i takiego rozwijamy razem z przywódcą nacji. Teraz bardzo ważne jest robienie przeciw wagi dla naszych zasłużonych generałów. Da się bardzo szybko nabijać poparcie, trochę trudniej je utracić. Cierpi przy tym też ogólny poziom generałów.
Ja na razie testuje stosunek 1 do 3, niestety po jakimś czasie nie ma przedstawicieli innych rodów jako chętnych do dowodzenia. Mam wykorzystany cały limit flot, gdzie siedzą 3 poziomowi generałowie moich politycznych przeciwników.

Poziom skrytobójstwa politycznego zmienił się z zera na bardzo często, ostatecznie w przypadku Lidera opozycji zostaje "Czarny Korpus"
Takie ciągłe przestrzeganie jakiś ograniczeń poważnie uderza w moją wolną wole czyli przyjemność z gry.

Nowa mapa nie podoba mi się. Nie mam tam za bardzo czym pograć. Choć rozmieszczenie regionów i prowincji dużo lepsze.

Na paczu 14 gra podobała mi się na 8/10, teraz (po 15) tak na 7-/10.

Tu się zgodzę, Ituriel. Ale cóż zrobić - to forum od CA wydaje, co ma CA robić ;)
Na 14 patchu gra była o niebo lepsza. Na XV patchu to już nie robi tak dobrego wrażenia. Fajnie, że pododawali nowe rzeczy itp. ale by wyrzucać lub psuć/zmieniać wiele innych rzeczy jak np. wspominane przeze mnie umiejętności i zmiany barw frakcji to po prostu jest czysty idiotyzm ludzi na forum CA. No ale cóż zrobić, takie życie :/
Henryku, jedynie można rozróżnić pod względem odwróconego ptaka. W Atenach jest odwrócony na wschód, a w Egipcie na zachód. Ale i tak to nielicho wkurza.

Wojna domowa jest banalna, o ile nie dajesz innym rodom właściwych armii do prowadzenia, tylko np. siedzi taki w Rzymie z jedną jednostką i jest gubernatorem, a drugi dowodzi flotą. Wtedy ta jedna jednostka i flota (a także kilka prowincji, w tym Rzym) się zbuntują, ale legiony masz bezpieczne. Za to jak nie dasz innym rodom żadnych armii, to zbuntują się Twoje własne.

Kampania Augusta podoba mi się bardzo. Pokonałem już Oktawianem Lepidusa i Pompejusza, w Germanii cały czas przesuwam granicę na wschód, szykuję się teraz do wyprawy na Brytanię. Na wschodzie za to mój wierny sojusznik, Antoniusz, dostaje wciry od Partii, która zajmuje już Azję Mniejszą... ;)

Podoba mi się, że ciężko jest ustalić jedną bezpieczną granicę z barbarzyńcami. Jak była na Renie, to Cheruskowie się przeprawiali do Galii, jak ich podbiłem, to musiałem odeprzeć ich sojuszników Semnonów. Jak im rozbiłem armię, to jeszcze dalsi sąsiedzi, Kwadowie, skorzystali na tym i zajęli ziemie Semnonów, zagrażając mi bardziej, niż tamci. W międzyczasie Markomanowie pokonali Helwetów i plemiona celtyckie zza Alp, tworząc niezłe imperium, ale już ich zwasalizowałem i przeniosłem nad Dunaj, by walczyli z Dakami za cesarza. ;) Szkoda tylko, że Egipt sprzątnął mi sprzed nosa całą Afrykę Północną, ale zostawię sobie ich na koniec, na razie są wiernymi sojusznikami...

W sumie fajna kampania, z nareszcie w miarę porządną mapą. I okres bardziej mi przypada do gustu. Ogólnie mam takie wrażenie, że twórcą Total War lepiej wychodzą dodatki.

Wreszcie (3 lata po wyjściu) w ramach odpoczynku od Oriental Empires zabrałem się i ukończyłem kampanię Augusta (poprzednio raz już próbowałem w kooperacji ale drugi gracz się wykruszył). Dawno nikt tu już nie pisał, więc podzielę się swoimi doświadczeniami z tej kampanii na patchu 17.

Mój wybór padł na Pompejusza (ładne barwy + flota), poziom trudności (tylko) Wysoki i brak jakichkolwiek sprecyzowanych bardziej celów.

Pierwsze 10 tur były istną nudą bo czekałem aż II triumwirat się rozpadnie. Przyzwyczajony jestem do agresji od pierwszej tury (Szogun 2). Kiedy wreszcie Oktawian wdał się w wojnę z Lepidusem i Markiem Antoniuszem nadarzyła się okazja do ataku. Przypuszczając atak z Sycylii ku Rzymowi, siostrzeniec Cezara szybko musiał uznać wyższość sycylijskiej mafii :D - nie minęła tura 30 jak całe terytorium Włoch pokolorowało się na niebiesko. Miałem może z 2 większe bitwy z pełnymi stackami i ich kompozycja nie była zła jak na ten etap kampanii - dużo Vigiles, 4-5 oddziałów Legionistów, 2 pierwsze kohorty i trochę Jazdy Galijskiej.
Na tym etapie przyszło zmierzyć się mojej frakcji z protektoratami tytułowego Augusta. Helweci posiadali tylko jedną prowincję więc szybko zostali zniszczeni ale koalicja Galów i Belgów całkiem dużo się produkowała w celu utrzymania Oktawiana przy życiu. Był nawet moment, gdy po zniszczeniu Belgów, ostatnia armia Galów odbiła jedno z sojuszniczych miast i odtworzyła frakcję sojuszniczą (co mnie zaskoczyło). W międzyczasie rozpadł się sojusz między Lepidusem (który to zaanektował 3-4 prowincje Oktawiana w międzyczasie), a Markiem Antoniuszem (który to wypowiedział od razu wojnę mojej frakcji). Był to chyba najniebezpieczniejszy moment tej kampanii, kiedy kolejne pełne legiony wyruszały z terytorium Macedonii na podbój moich ziem. Ciągle prowadząc wojnę z Oktawianem znalazłem się w kropce lecz na pomoc przyszła mi moja flota, w którą dosyć intensywnie inwestowałem od początku kampanii (posiadałem 2 floty z niszczycielami, które były w stanie spokojnie zatapiać floty transportowe). Tym samym Neptun jeden wie ilu legionistów zatopiłem w trakcie transportu na moje ziemie :D. Po krótkim okresie od rozpoczęcia wojny z Markiem Antoniuszem Lepidus wystosował do mnie prośbę o sojusz wojskowy na który przystałem (prośba była powodowana atakiem Egiptu na Afrykę). Czas który moja marynarka mi zapewniła wykorzystałem do dosyć ryzykownego i agresywnego dokończenia wojny z stronnictwem czerwonych Rzymian.

Wraz z turą 50 Oktawian oraz jego sojusznicy stali się historią, a ja zabezpieczywszy północ i zachód całą swoją uwagę mogłem skierować na południe i wschód. Po prawdzie - tylko na wschód jako, że Lepidus z swoją ferajną zajęli Egipt wystarczająco by poza gromieniem pomniejszych flot nie była potrzebna tam obecność moich wojsk. Stanąłem więc przed poważnym wyborem - jako, że nowo podbite tereny na północy jeszcze się pacyfikowały to moja potęga była nieco papierowa. Mogłem rzucić wszystkie 4-ry legiony ku Bałkanom i zamienić je w maszynkę do mięsa by powoli zacząć pokonywać Antoniusza albo pozostać dłużej w tej niebezpieczniej sytuacji (gdzie moje zdolności obrony napięte były do granic możliwości) i użyć zaoszczędzone zasoby by wzmocnić infrastrukturę ekonomiczną by później rozwałkować przeciwnika. Wybrałem tą drugą opcję.

W czasie gdy intensywnie rozwijałem swoje prowincje położone na italskim bucie przyszedł czas na dyplomację z barbarzyńcami. Ku mojemu szczęściu granica na renie została ustalona z germanami ku zadowoleniu obu stron lecz wyspiarze z północy 3-krotnie atakowali jedną i tą samą osadę portową bez większego sukcesu (ponieważ posiadałem tam w garnizonie aż 6-7 jednostek legionistów). Co zabawniejsze płacili mi po przegranych ofensywach bym podpisał pokój, który po odbudowaniu armii znowu deptali. Zirytowany wreszcie posłałem tam 1 legion na widok którego, Icenowie tak bardzo się wystraszyli, że zaproponowali zostanie moim protektoratem. Przystałem na ich propozycję ponieważ opanowali niemal całe terytorium wysp, a z pomocą mojego legionu skompletowali ostatnią brakującą osadę. Od tego czasu byli mi lojalni i choć nie przepadali za mną to dzielnie zajmowali german wojnami co pozwoliło mi dosyć lekko obsadzić północną granicę. Ich armie też nie były niczego sobie - dużo Gromad Wybranych Mieczy, Rydwany, jakieś podstawowe formacje włóczni i ich procarze.

Moja ekonomia zaczęła nabierać rozpędu, a armia zmodernizowała się. Zamiast Jazdy Legionowej, Vigiles, Leves posiadałem już Jazdę i Piechotę Pomocniczą oraz Celtyckich Harcowników. Każdy legion (a zwiększyłem ich liczbę do 8) otrzymał dodatkowo po oddziale legionistów, pierwszej kohorty. Tak przygotowany wreszcie koło tury 70 ruszyłem ku Markowi Antoniuszowi.

Było krwawo i zadziwiająco ciężko. Nie jestem fanem rzymskiego rosteru i nie podejrzewałem jak nie podchodzą mi walki legionistów. Pomimo iż moja piechota była bardzo doświadczona (2-3 srebrne belki) to Marek Antoniusz posiadał ulepszenia broni i tarcz z prowincji, co w dużej mierze negowało moją przewagę. To powiedziawszy dysponowałem o wiele większą ilością piechoty z mieczami od niego. Za to mój oponent posiadał więcej harcowników i lepszą (wschodnią) konnicę jak i egzotyczne zabawki (parę oddziałów wielbłądów i słoni się przewinęło). Z perspektywy czasu błędem okazało się nie zakupienie oddziału poganiaczy z psami. Straciłem legion czy dwa podczas podboju Illyrii, Macedonii i Tracji. Jedynym pocieszeniem był fakt, że mój przeciwnik stracił 3 pełne legiony.

Pomimo, że dosyć sprawnie przesuwałem front to po zajęciu Konstantynopola i poszerzeniu linii frontu na całą wysokość Azji mniejszej stanąłem oko w oko z 4-ma pełnymi armiami Kremowych Rzymian i musiałem przystać czekając na posiłki (bo obydwoje mieliśmy po 80 jednostek tylko, że moje były dosyć mocno poobijane od wszystkich automatów na pustych osadach). Zrobiło się interesująco kiedy bawiliśmy się w kotka i myszkę próbując z pomocą agentów i bonusów do ruchu wyizolować i zniszczyć pojedynczy legion. Ostatecznie jednak po zajęciu jeszcze dwóch prowincji w celu skrócenia linii frontu udało mi się doprowadzić do braków w żywności u Marka Antoniusza, co zmusiło jego legiony do odwrotu. Jednocześnie udało mi się zająć Kartaginę w Afrycę (odbijając ją z rąk Egipcjan) i przesunąć floty z Sycylii i Italii na morze Egejskie i na wody na południe od Azji mniejsze (co też pasowało jako klimatyczne wyjaśnienia - przerwałem linię zaopatrzeniową z Egiptu ;)).

Udało mi się dopaść nieco uszczuplone legiony Marka Antoniusza nieopodal Syrii i w ramach 2 bitew rozmontowałem 3 z nich. Niestety połączenie strat poniesionych przy niekorzystnej walce (za sprawą wrogiego agenta) i kontratak ostatniej armii zmusił mnie do wycofania 2 moich legionów, w których tylko 3-4 z 15 oddziałów przeżyły. Na szczęście dotarłem posiłki, których oczekiwałem parę tur temu (Zanim jeszcze przełamałem przestój w podboju) więc dosyć szybko mogłem sobie pozwolić na przejęcie większości okolicznych ziem - zostawiając mojemu przeciwnikowi tylko Libyę i jakąś małą osadę między Bitynią i Pontem, a terenami Nomadów.

Na tym etapie odkryłem, że w tej grze istnieje jeszcze jedna frakcja (poza mną i także pokonującym Egipt Lepidusem), która może zadecydować o losach tej kampanii. A mianowicie Armenia, która pomimo straty startowej prowincji zajęła wszystkie ziemie na wschód od Mezopotamii i Medii i południe od ziem nomadów. Byli w sojuszu defensywnym z Pontem, który posiadał aż jedną osadę w swojej startowej prowincji, a który pozostawiłem przy życiu z powodu pośpiechu za wschodnimi Rzymianami. Jako, że powoli myślałem o rozprawieniu się z moim obecnym sojusznikiem - Lepidusem, zrobiło się nie wesoło na myśl o znalezieniu się pomiędzy dwoma imperiami. Do tej pory całkiem skrzętnie prowadziłem swoją dyplomację i zyskałem wiele paktów o nieagresji z otaczającymi moje imperium plemionami barbarzyńców - najważniejszymi z nich byli Dakowie których ziemie choć nie największe to ciągnęły się wzdłuż moich północnych posiadłości i stanowiły bufor pomiędzy mną a innymi frakcjami.

Była to tura 100, kiedy dobijając resztki sojusz Marka Antoniusza i Kleopatry wydarzyło się coś zaskakującego. Otóż wszystkie protektoraty Marka Antoniusza zmieniły pana na... Lepidusa. A mi szczęka opadła na myśl o tym, że będę musiał na raz walczyć w niemal każdym miejscu sąsiadującym z morzem śródziemnomorskim podczas finalnej wojny. Na pocieszenie Armenia podpisała ze mną PON'a ale i tak zadecydowałem o pozostawieniu 3 legionów na wypadek najgorszego scenariusza jak i ufortyfikowanie granicznych osad Polami Marsowymi i Koszarami Manipułów.

Po przemyśleniu wszystkich opcji zacząłem strategicznie rozmieszczać swoje legiony (które cały czas powoływałem i obecnie posiadałem ich aż 11) jak i floty (tutaj z 2 zwiększyłem ich liczbę do 4). Po przeorganizowaniu ich w Galacji i Kapadocji (zwiększenie ich masy do 15-17 jednostek, wymiana harcowników z celtyckich na wschodnich i jazdy na Kapadocką) i pozostawieniu 3 z nich wzdłuż granicy z Armenią posłałem 5 legionów z Pompejuszem na czele w kierunku Jerozolimy. Mieli oni posłużyć jako główna ofensywa i eliminować wszystkich przeciwników w tym regionie świata (protektoraty Lepidusa), kiedy 3-4 legiony powołane w Mediolanie (i posiadające prócz rdzenia legionistów także skorpiony, Pomocnicze Krótkie Miecze i Jazdę Pomocniczą) miały trzymać granicę między Galią a Iberią, a 2 pozostałe legiony były w drodze do Italii (gdzie utknęły 2 legiony Lepidusa). Chcąc się ich pozbyć powoli zacząłem zrywać pakty z Lepidusem lecz ten szybko postanowił wykorzystać sytuację by domagać się pieniędzy za ponowne ich podpisanie. Ponadto zaczął strategicznie przemieszczać swoje floty i armie po morzu wewnętrznym czym wymógł na mnie pewne reakcje, które szybko nakłoniły mnie do porzucenia chęci bycia uczciwym i po prostu zmiażdżenia tego zachodniego karalucha.

Niespodziewanie dyplomacja w przeciągu paru tur przyniosła zadziwiające efekty. Udało mi się przejąć część protektoratów Lepidusa co umożliwiło mi natychmiastowy atak od Egiptu ku zachodowi. Mając już dosyć tego żółtego "słowo którego Rzymianie używali na określenie przyrodzenia" uderzyłem pierwszy. Wybuchła dosyć duża dyplomatyczna reakcja łańcuchowa. Straciłem w skutek niej protektoraty: Egipt i Nabatea oraz sojusznika wojskowego: Iberia i Numidia. Ale Lepidus także stracił bo Kantabryjczycy ogłosili niepodległość tak samo jak Pont (tym samym teoretycznie eliminując zagrożenie Armenii). Więc w konflikcie pozostały dwa obozy: Ja oraz Icenowie kontra Lepidus i Numidia.

Tura 110. Mając inicjatywę rozpocząłem od zatopienia 4 niepełnych flot, przejęcia brakujących osad w Galii i Massylii, zaczęciu oblężenia Aleksandrii (gdzie w pobliżu były 2 pełne żółte legiony) oraz zbiciu dwóch pełnych legionów Lepidusa koło Rzymu. Tutaj muszę powiedzieć, że Lepidus dysponował o wiele słabszą kompozycją armii zarówno od Oktawiana jak i Marka Antoniusza. Posiadał co prawda legionistów i pierwsze kohorty w niemal każdej armii w liczbie od 6 do 8 ale poza tym reszta stanowiła Vigiles, Leves, jakiś sporadyczny oddział artylerii i słoni. Chyba tylko raz widziałem jakieś Iberyjskie oddziały pomocnicze i raz pustynne. W porównaniu do poprzednich wrogich Rzymian była to bułka z masłem. Po kliknięciu końca tury, Lepidus próbował zemścić się za porażki w morzu lecz po dość dużej i krwawej bitwie morskiej (2 jego floty kontra 1 moja - po 16 okrętów po każdej stronie) jasnym okazało się, że to Pompejusz jest prawdziwym synem Neptuna i dominacja morska pozostanie do końca wojny w jego rękach ;). Niestety dobre samopoczucie szybko zostało zepsute gdy mała armia Pontu uderzyła na moją osadę. Pomimo, że wybroniłem się to stało się coś czego się obawiałem - Armenia wypowiedziała mi wojnę.

Wojna na wschodzie była dziwna - najpewniej z powodu wciągnięcia w nią Armenii przez Pont, ta pierwsza w ogóle nie była do niej przygotowana więc moje 3 legiony broniące granic szybko zostały skierowane do ofensywy, która z pomocą moich innych sojuszników w tej wojnie (Kartlii i Dacji) oznaczało szybką i masową utratę całych prowincji przez Armenię i szybkie skrócenie linii frontu. Na mojej drodze stanęła tylko 1 niepełna armia, co wobec moich 3 legionów i 2-3 armii Kartlijczyków i Daków nic nie znaczyło.

Przesuwałem dosyć szybko linię frontu na zachód zarówno w Egipcie/Afryce jak i w Iberii i gdy tylko zbliżyłem się do ziem Numidyjczyków - ci skapitulowali i podpisali ze mną PON'a. Nie żebym ich winił - co mieli zrobić na 5-6 osadach przeciwko skoncentrowanej sile 5 Legionów na raz w jednym miejscu? Ku mojemu rozczarowaniu Hiszpania była niemal całkowicie niebroniona, więc nie mogłem postrzelać do legionistów z skorpionów : <. Za to udało mi się zatopić pełen legion na południe od Italii bez większych strat w flocie. Zauważyłem jeszcze jedną pełną flotę Lepidusa na zachód od Galii, która przejęła jedną z osad po czym się ewakuowała na widok nadciągającej armii Pompejusza. Flota ta popłynęła dalej na północ w kierunku Icenów, po czym zniknęła w mgle wojny na połowie wysokości wysp i... nigdy już nie wróciła. Nie wiem co też brytyjscy Celtowie zrobili z tymi biednymi marynarzami ale wygląda na to, że spotkał ich jakiś drastyczny koniec, bo nikt nawet nie uciekł.

Nie przyglądałem się bliżej prowincjom Lepidusa na tym etapie ale odniosłem wrażenie, że jego gospodarka prawie nie istniała przez co nie miał pieniędzy na odbudowę wszystkich straconych armii. Pozbawiony sojuszników i protektoratów z zaledwie 2 legionami pozostało mi jedno - być irytującym dla gracza. Jak na zachodzie europy udało mi się rozegrać jego pojedynczy legion i zniszczyć tak ostatnia armia w Afryce zatopiła moją flotę w porcie w turze, w której miałem odnieść zwycięstwo. Tym samym przeszkadzając mi w wygraniu bo nie posiadałem po tej porażce wystarczającej ilości okrętów. Ale już po paru turach udało mi się osiągnąć to

Spoiler: 

https://steamuserimages-a.akamaihd.n...0780863DB9DFF/
https://steamuserimages-a.akamaihd.n...nd-color=black

Generalnie bardzo mi się podobało granie w R2 po tak długiej przerwie. Nauczyłem się paru ważnych rzeczy (granie na maksymalnej ilości pół pełnych armii rozwiązało problem z uciekającymi armiami AI; lepsze limitowanie sesji wpłynęło na większy fun z gry; ogarnięcie bitew morskich też dostarczyło powiewu świeżości) jak i wreszcie zacząłem "kumać" tą grę. O ile dobrze pamiętam jest to najszybciej osiągnięte zwycięstwo w tej grze w moim wykonaniu - 140 tur. Gdyby było więcej optymalizacji to jestem przekonany, że ta kampania jest do przejścia w 100 tur. Co jest miłą odmianą.
Wcześniej pomimo 400h nie potrafiłem wyczuć klimatu mechanik tej gry (a przecież miałem też wkład w badanie ich na rzecz forumowego poradnika). Dlatego też jestem zadowolony pomimo paru mankamentów o których poniżej.

Generalnie ostatnie parę tur wyglądały jak dramatyczne próby AI na przeszkodzeniu graczowi. Poniekąd mogło to być wynikiem osiągnięcia najwyższego poziomu kar z rozwoju imperium. Swoją drogą nie miałem nawet na końcu żadnego zagrożenia wojną domową, a jakoś niespecjalnie się przejmowałem polityką. Nie mordowałem wrogich generałów, nie koncentrowałem siły wokół własnej dynastii poprzez rozwój tylko moich generałów, przez większość gry moje poparcie utrzymywało się tylko na poziomie 48-57%.

Co do zmian w systemie budynków to nieźle uprościli to. Bez chwili głębszej refleksji i kalkulatora udało mi się po turze 60 mieć przychód na poziomie 13 tysięcy i to przy ignorowaniu gospodarki przez większość gry. Odniosłem wrażenie, że jest o niebo łatwiej niż w starym systemie budowania, gdzie też dało się trzaskać duże liczby lecz wymagało to większego wysiłku. Pamiętam jak jeden z moich anglojęzycznych ziomków od Total Warów na YT opublikował arkusz do planowania zabudowy prowincji i pomimo zautomatyzowania i tak było trzeba trochę posiedzieć by uzyskać względnie dobre efekty.

Też nie jestem pewien ale czy osady z zbożem nie dodają bonusu do żywności do każdego budynku w każdej prowincji? Bo jak je rozbudowałem to moja żywność nagle wystrzeliła z 27 do 150, a posiadałem może 2-3 prowincje z bydłem/jamami na ziarno na tym etapie. No i dalej nie jestem szczęśliwy z tej kastracji unikalności urzędów - wcześniej się sprawdzało który urząd w której frakcji posiada jaki bonus (były zupełnie różne: od szybszego odkrywania technologii poprzez bonusy dla wpływów frakcji, na bonusach do obrażeń kończąc i morale), obecnie każdy wyższy poziom urzędu to te same tylko nieco lepsze % bonusu...

Pozdrawiam