Wersja do druku
Był to rok wyjątkowej próby dla mężnych Illyryjczyków. Kolejne zastępy Galacji pojawiły się w Epidamnos. Na szczęście i tu stacjonowała armia, która po pierwszych sygnałach od zwiadowców opuściła obóz i wyszła w pole z zamiarem przecięcia drogi Galatów.
Obrońca Ardiajowie
Zwycięzca przesyła screen z wynikiem walki, lub replay na adres kampanii.
Nowy władca Galacji przybył do Ilirii i osobiście poprowadził swą armię do boju. Iliryjski wódz roztropnie wybierał pole bitwy tak bym atakował pod górę, lecz zręcznymi manewrami i szybkimi zaskakującymi marszami wymanewrowałem przeciwnika i to moje wojska atakowały z góry. Widząc to Ardiajowie ustawili się na małym zalesionym pagórku gdyż była to jedyna szansa na to by walczyć z wyższej pozycji. Ustawiłem wojska u podnóża wgórza, płomienną przemową w której Ardiajów wyśmiałem od tchórzy którzy wolą chować się w lesie zamiast stanąć do walki w otwartym polu, pobudziłem żołnierzy do walki, następnie wydalem rozkaz otoczenia wzgórza i jednoczesnego ataku ze wszystkich stron. Przeciwnik nie zdążył zareagować. Atak rozpoczęła kawaleria która zdruzgotała iliryjską falangę. Następnie dzielni legioniści wpadli w rozbite szyki Ardiajów a jazda wpadła na tyły ich armii. Rozpoczęła się rzeź. Podobno doliczono się 30 000 martwych Ardiajów i tylko 800 Galatów.