Książki o I i II wojnie światowej

[kirlan]

To ja polecam
"Rozdarty naród"

tam są dalsze fragmenty tej powstańczej układanki:
powstańcy MIELI pewne podstawy przypuszczać że NIE BĘDĄ SAMI ...

(tak wiem - książka nie jest o powstańcach, ale wyjaśnia wiele odnośnie KONTEKSTU powstania)

...no tyle że opierali je na BŁĘDNYM mniemaniu iż Anglicy i Amerykanie są naszymi sojusznikami.... ludźmi honoru ... że podpisane układy coś znaczą. Ze umowy są przestrzegane.

i honorowi byli : piloci, żołnierze, marynarze, ... ale nie politycy.
A układy ... sami poczytajcie co miała robić , a co robiła brygada Sosabowskiego i kto NAPRAWDĘ ponosi winę.

[Gajusz Mariusz]

Warto mieć świadomość o nastrojach właśnie w 1 SBSpad, w 1Dpanc. Co zrobili nasi piloci gdy dowiedzieli się że jedynie oni spośród żołnierzy PSZ dostali zaproszenie do uczestnictwa w paradzie zwycięstwa. Z drugiej strony oczekiwaliśmy mrzonek. Niech ktoś mi powie jak mieli dolecieć chłopcy Sosabowskiego? Ostrzegam że znam możliwości Dakot...

[chochlik20]

"Renegaci. Anglicy w służbie Hitlera" Adrian Weala - książka opowiada o początkach powstania BFC - British Free Corps ale także o Anglikach, którzy byli zaangażowania w propagandę radiową. Na koniec autor daje, krótką notatkę na temat Wolnego Legionu Indyjskiego. Jak się okazuje, większość Anglików ale także osób pochodzących z innych krajów służyło w BFC, nie z powodu przekonań, ale z powodu uniknięcia kary.

[Gajusz Mariusz]

Właśnie przeczytałem "Zamaskowanych korsarzy Kriegsmarine" Rafała Kaczmarka.


Stanowi świetne uzupełnienie moich wcześniejszych książek poświęconych temu tematowi:

Jana Piwowońskiego "Korsarze dwóch wojen"



i Andrzeja Perepeczki "Konie trojańskie III Rzeszy"



Polecam chcącym poznać zagrożenie jakie stanowiło Kriegsmarine dla żeglugi alianckiej używając innych środków niż Ubooty.

[chochlik20]

Gajusz mnie prosił bym wspomniał o tej pozycji, więc to robię. Oto i ona:



W swojej recenzji odniosę się do tej - http://historia.org.pl/2015/01/31/mi...ttar-recenzja/

Książka sama w sobie nie jest zła, ale... i tu zaczynają się minusy tej pozycji.
- błędy - według autora w 39r. niemieccy spadochroniarze zajęli belgijskie forty. Autor podaje, że ZSRR miało w krajach bałtyckich w chwili "Barbarossy" ponad 1000 czołgów, potem na następnej stronie czytam, że stracili ich ponad 2000 (cudowne rozmnożenie?).
Kolejnym minusem jest porównanie radzieckich czołgów do niemieckich. Armia Czerwona miała słabe T-26, ale dobre KW i T-34, ale to właśnie z powodu tych pierwszych przegrała, tak można wywnioskować z tego, co się czyta. Dalej autor stwierdza, że A. Czerwona nie miała dywizji pancernych i to się zgadza, ale(!) ich Korpusy zawierały więcej czołgów niż niem. dywizja pancerna o czy łaskawie autor nie wspomniał. Mamy też krótkie stwierdzenie, że dywizje spadochronowe A. Czerwonej były lepsze od tych w innym państwach. Zgoda! Tyle, że inne państwa nie miały takich dywizji.
- minusem w moim przekonaniu jest fakt, że autor w początkowym okresie całkowicie skupił się na roku 39, aż do zajęcia tych państw przez ZSRR. Całkowicie pominięta jest walka tych państw o niepodległość po 1wś (mamy zaledwie krótkie wzmianki o tym), pominięty jest również okres międzywojenny - polityka, jak również kwestia, czy państwa miały szansę w razie konfliktu z Armią Czerwoną sprostać i niczym Finlandia kosztem ubytków terytorialnych zachować niepodległość (bo miały szanse). Mnie boli, że nawet nie ma danych liczbowych na temat armii poszczególnych krajów.
Autor recenzji pisze, że nie skupiono się na walkach partyzanckich - nie zgodzę się tu, bo są tam wzmianki choć krótkie, ale co opisywać skoro tworzyli ją radzieccy spadochroniarze czy dezerterzy? Bardziej boli mnie fakt, że chociaż autor pisze, że walki z Armią Czerwoną prowadzoną przez partyzantkę rodzimą trwały do lat 50-dziesiątych, a nawet dłużej skoro jest to krótka wzmianka zaledwie (jak dla mnie).

Mimo wszystko książką nie jest zła, ale na pewno warto uzupełnić swoją wiedzę o walkach tam w oparciu o innej pozycje.

[Arroyo]

Może z czołgami ZSRR jest tak, że po prostu stracili ich więcej niż wyprodukowali? No cóż, wygląda to na jeden i tak duży błąd Tak btw. czytał ktoś może książki W. Suworowa? Bo w Matrasie nie raz można spotkać te książki, a ciekawi mnie, czy w ogóle warto po nie sięgnąć

[Samick]

W T34 Mityczna broń, Michulec zakreślił problem produkcji w Sowietach. Informacje zaskoczą swoją oczywistością każdego. ^^

[chochlik20]

Może z czołgami ZSRR jest tak, że po prostu stracili ich więcej niż wyprodukowali? No cóż, wygląda to na jeden i tak duży błąd Tak btw. czytał ktoś może książki W. Suworowa? Bo w Matrasie nie raz można spotkać te książki, a ciekawi mnie, czy w ogóle warto po nie sięgnąć

To było by zrozumiałe jeżeli mielibyśmy okres, kiedy ZSRR dostawało konwoje z pomocą, ale nie ten czas. Po za tym jak można stracić więcej czołgów, niż ogólnie posiadał tam Front? Gdyby dostali posiłki, to bym się nie czepiał, ale jakoś ich nie dostali.
Czytałem Suworowa - pisze nieźle, opiera się na ogólnych danych dotyczących czołgów i dział, reszta to kwestia logiki u niego, ale ciężko się z nim nie zgodzić. Zresztą jego dane i ogólne założenia potwierdza M. Sołonin. I warto sięgnąć lub też kupić jednak książki tego drugiego. Dużo więcej informacji i nie jest to tak lakonicznie napisane jak u Suworowa. Oczywiście jeżeli szukasz książek o "Barbarossie" ,bo Suworow pisał też o KGB.

[Gajusz Mariusz]

Wszystko na biednego Gajusza...

Kilka uwag:
- Zapewne chodziło autorowi o maj 1940 (np Eben-Emael) no ale 1939...
- Straty w czołgach armii czerwonej na terenie krajów bałtyckich. Jest na to wyjaśnienie dość proste. W zachodnich okręgach wojskowych nie stacjonowały wszystkie siły mimo że ugrupowano tam najlepsze jednostki i właśnie tam następowała wymiana na sprzęt nowej generacji w najszybszym tempie. I można by teraz pisać o wielu powodach pancernego pogromu, ale w tym poście ważne jest jedno: po czystkach w armii czerwonej gdy dywizjami, korpusami dowodzili ludzie którzy dwa lata wcześniej dowodzili batalionami, pułkami wszczepiono jedną strategię; naprzód! Nigdy nie ćwiczono na poważnie defensywy, armia mająca świadomość własnej przewagi (i tu znowu użyję zwrotu-na papierze) miała nawet już po 22 czerwca tylko jeden rozkaz: zniszczyć atakiem, zmielić i raz dwa przenieść teatr działań wojennych za granicę. I rzucane świeże dywizje gnano jak stado owiec. Stąd te straty. Kolejne siły wchodziły w ręce armii która współdziałanie wojsk (dzięki priorytetowi łączności!) miało opanowane jak nikt AD 1941. Stąd mniejsza ilość sił stacjonujących w pribaltice, a dużo większe straty ogółem po zakończeniu tam walk (póki co ) - w sensie w 1941.
- Dywizje pancerne. No akurat tutaj to prawda. Po marszu "wyzwoleńczym" na kresach w 39 gdy po drodze gubiono do 30% sprzętu na drogach z powodu braku paliwa, defektów etc uznano że korpusy są zbyt wielkim, niesterownym narzędziem. Ale po czerwcu 1940 (finał we Francji) na powrót łączono siły pancerne w dywizjach pancernych, a te w korpusy pancerne. 22 czerwca 1941 ACz miała... 39 dywizji pancernych! (co prawda o różnych stanach ukompletowania) Niemcy zaś 20, z tego 18 uderzyło na wschodzie. Jak kogoś to ciekawi to tylko dodam że te dywizje w zetknięciu się z doktryną walki Wehrmachtu topniały jak sopel w marcowym słońcu. To z powodu katastrofalnych strat w sprzęcie te dywizje które jakimś cudem zdołano wycofać, zaczęto przerabiać w... samodzielne brygady (więcej nie można było uzbierać sprzętu ad hoc) a te z czasem zaczęto łączyć w korpusy. Do dywizji już nie wrócono. Bodaj jedna przetrwała do 1945, jedyna która nie została ściągnięta z Okręgu Zabajkalskiego.
- Co do państw bałtyckich. W styczniowym numerze

był świetny artykuł http://www.magnum-x.pl/artykul/niewy...yckie-19181941 poznajemy tam szansę tych państw i jej ruinę w momencie gdy jako pierwsza wyłamała się Litwa. Niebagatelną w tym rolą było przekazanie (na moment, ale zawsze) przez Kreml Wilna Litwie. Artykuł o tyle ciekawy że w bardzo wielu aspektach ukazujący te państwa. Dominacja caratu na tych ziemiach przed 1918 nie zrobiła takiego zdebalansowania narodowego jak celowa kolonizacja raptem przez 45 lat (1945-91) władców Kremla spod znaku sierpa i młota. Skutki mamy dziś widoczne... No ale kto rządzi dziś Rosją?
- Dywizje spadochronowe. Akurat tak się składa że Rosjanie nie mieli wtedy dywizji. Mieli brygady łączone w korpusy, natomiast ich użycie podczas WWII to znowu powieść typu: krew, pot, łzy i... piach. A akurat Niemcy AD 1941 mieli coś co sprawiło że i Albion i jankesi zaczęli kopiować. Fliegerdivision 7. I mimo że (z wielu powodów) na Krecie została zdziesiątkowana.

Co do T-34. Mnie już nic nie zaskoczy. Gdy po uruchomieniu dostaw sprzętu dla ZSRR Rosjanie w druga stronę wysłali po jednym egzemplarzu wzorcowym KW-1 i T-34 produkcji 1941 do USA to co tam odkryto można przeczytać w książce:

Ciekawym tematu: polecam.

[Bronti]

Bardzo ciekawa pozycja opisująca historię formowania się jednej z najsłynniejszych formacji Waffen SS, trudności jakie temu towarzyszyły, szkolenie oraz pierwszy etap walk w Normandii

Książka jest wzbogacona o wspomnienia weteranów walk w Normandii

Dostępny jest już II tom, którego jeszcze nie czytałem