Wiara i filozofia - Jakiego jesteście wyznania?

[Maharbal]

Przypomniało mi się, co mówił jeden ksiądz odnośnie uważania się kogoś za tzw. ,,wierzącego-niepraktykującego".(Słowa rozmowy przybliżone) :

-Bo wie Ojciec, Ja jestem wierzący-niepraktykujący
-Tak? To Ja np: jestem gwałcicielem ale niepraktykuję
-Jak to? Przecież to nie ma sensu!
-No właśnie....

[Dragonit]

To prawda, bo to nonsens. Jak można być katolikiem i przestrzegać wszystkich zasad tej religii, a nie modlić się, nie chodzić do kościoła i tak dalej, jednocześnie skazując się świadomie na potępienie.

[taurus]

Katolik i niech tak zostanie

[Barsa]

To prawda, bo to nonsens. Jak można być katolikiem i przestrzegać wszystkich zasad tej religii, a nie modlić się, nie chodzić do kościoła i tak dalej, jednocześnie skazując się świadomie na potępienie.

... ja chodze do kosciola, wierze w Boga, modle sie, ale nie podzielam do konca pogladów dzisiejszego kosciola oraz nie bardzo "wierze w kosciół". To będę potępiony czy nie?

ps. dla mnie zeby nie być "potepionym" wystarczyloby poprostu byc dobrym człowiekiem, nie widze róznicy w dobrym zydzie, katoliku czy mahometanie, i nie skazywalbym zadnego na potepienie za to, ze nie chodzi do synagogi, koscioła czy meczetuu...

[Dragonit]

Nie zrozumiałeś, o czym piszę? Ktoś kto mówi że jest Katolikiem, ale ma w dupie Boga, jak dla mnie nim nie jest i takie coś jest nonsensowne. Też uważam, że zbawieni zostaną Żydzi, Muzułmanie itd. o ile dobrze żyją, ale pojęcie wierzącego - niepraktykującego jest co najwyżej zabawne.

[Maharbal]

Barsa ma rację. Nie za uczynki rozliczy nas Pan, ale za to, jakimi jesteśmy ,,w środku". Dobry lama czy inny imam, który ma w duszy miłość do drugiego człowieka też może być zbawiony.

[Furiusz]

Barsa ma rację. Nie za uczynki rozliczy nas Pan

Trochę kalwinem zapachniało, nie za czyny a za to jacy jesteśmy. Tzn wewnątrz jestem dobry i wspaniały ale zabijam i gwałcę zbawienie mnie czeka? Chyba nie. Nie idźmy w stronę predestynacji bo to błąd i wypaczenie. Za czyny m.in. zostaniemy zbawieni, jeśli jesteśmy dobrzy i takoż postępujemy, to o ile wierzymy w życie poza grobowe, zbawieni zostaniemy

[glaca]

żadna opcja mi jakoś nie pasuje. te wszystkie mitologie są zdecydowanie zbyt skomplikowane. i tak dopiero po śmierci się okaże kto miał rację.

[Dragonit]

Glaca - przecież jest inne. Moim zdaniem pasuje to do każdego możliwego poglądu

[Niklot]

Zaznaczyłem odpowiedź "inne". Nie jestem katolikiem, ani chrześcijaninem. Jezusa uważam za nieślubnego syna Abdesa Pantery i Marii oraz za człowieka parającego się magią której nauczył się w Egipcie. Oczywiście nie zaprzeczam temu, że kiedyś żył ten człowiek i chodził po ziemi. Tak samo jak nie zaprzeczam temu, że kiedyś żył inny magik, konkurent Jezusa, którego dziś znamy pod imieniem Szymon Mag.
Nie jestem ochrzczony, do kościoła chodzę tylko wtedy gdy umrze jakiś katolik z mojej rodziny i jest odprawiana za niego msza pożegnalna. Szanuję wiarę innych ludzi i jeśli ktoś mi bliski jest katolikiem, to idę do kościoła katolickiego go pożegnać, jeśli jest prawosławnym to idę do cerkwi, jeśli byłby muzułmaninem to poszedłbym do meczetu. Jednak nawet jeśli wchodzę do kościoła czy odwiedzam grób mi bliskiej osoby, to nie wykonuję znaku krzyża gdyż krzyż jest dla mnie jedynie symbolem kierunków świata, symbolem czterech pór roku, symbolem przesileń słonecznych oraz najkrótszej nocy i dnia. Poza tym dla mnie krzyż jest rzymską szubienicą i znakiem widniejącym na hitlerowskich samolotach i czołgach.
Nie mogę zaznaczyć opcji "ateista" gdyż według mnie ateista jest to ktoś kto twierdzi, że boga/bogów nie ma. Ja jedynie twierdzę, że Bóg czyli ten chrześcijański bóg nie istnieje. Twierdzę też że istnieje jakaś praprzyczyna powstania znanego mi świata i tą praprzyczynę nazywam bogiem/bogami. Nie ma dla mnie znaczenia ilu jest bogów. Nie wykluczam, że jest ich wielu. Powiem też, że ten kto najmniej mówi na temat cech boga, ten mówi najwięcej prawdy na jego temat. Ktoś kto dokładnie opisuje jaki jest bóg/bogowie i czego on/oni chce/chcą ten opowiada głupoty. Wiem tylko jedno - ten kto jest praprzyczyną mego powstania (ja go nazywam bogiem/bogami) ten doprowadził do mego powstania w jakimś określonym celu. Ten ktoś dał mi jakieś określone zdolności. Nie wnikam jaki jest jego całkowity plan. Staram się jedynie robić, to co do mnie należy czyli rozwijać moje zdolności, wykorzystywać je w moim życiu dla dobra innych i żyć w zgodzie ze swoją naturą i z naturą otaczającą mnie. Myślę, że każdy człowiek powinien tak czynić.
Poza tym dodam, że fascynuje mnie religia moich dawnych przodków.