PBF Gothic - Piewca Zagłady

[Kot]

Dan:

Farmerka stanęła pod drzewem i zaczęła się wam ze strachem w oczach przyglądać. Na razie milczy... Drżą jej ręce ze strachu i opiera się nerwowo. Chyba jest w jakimś szoku sądząc po jej reakcji i stanie.

Spokojnie... Nie jesteśmy wrogami - Diane również powiedziała łagodnie chcąc ją uspokoić.

Vito:

Siły niemalże się równoważyły i jak na podstarzałego maga był całkiem silny. Nie udało ci się przebić jego piersi, a ten nie zdołał wytrącić miecza z twej dłoni ani Cię powalić. Szarpanina trwała dalej na dobre, aż że to w końcu nekromanta odrzucił Cię na jedną ze ścian i zaczął uciekać w stronę wyjścia.

[Il Duce]

Dan

Co się stało?Może możemy Ci jakoś pomóc? - powiedział uśmiechając się przyjaźnie a ręce wciąż trzymając na widoku z dala od broni

[PanzerKampfWagen]

Vito

O Ty chuju! Krzyknął, rzucając się w pogoń za nim. Stara się dosięgnąć go mieczem.

[Kot]

Dan:

N... Nie wiem. Nie pamiętam zbyt wiele... Tylko jakiś ludzi, krzyki, a potem tylko ten las... - odparła z drżącym głosem.

Vito:

Przebiegając obok jednych z cel jeden z więźniów złapał Cię za rękę, w której trzymałeś swój miecz, próbując ci go odebrać i przyciągnąć Ciebie bliżej krat - Ty nigdzie nie idziesz... Zdechniesz tu razem z nami.​

[Il Duce]

Dan

Masz jakąś rodzinę?Albo dom gdzie można Cię odprowadzić? - zapytał choć obawiał się że zna odpowiedź na swoje pytanie....

[PanzerKampfWagen]

Vito

Wypierdalaj... Rzekł wykręcając mu rękę, żeby puścił, i pobiegł dalej, trzymając się teraz z dala od krat.

[Kot]

Dan:

- N... Nie wiem... - odparła.
- Jak masz na imię? - spytała spokojnie Diane.
- Lucia... Chyba Lucia.
- Lucio... Nie mieszkałaś na farmie?
- Może... Ale... Ja nie chce tam wracać, nie chce...! - odparła najemniczce, unosząc się nerwowo.

Vito:

Więzień po po kilku sekundach puścił Twoją rękę i ruszyłeś dalej. Na twoje szczęście nekromanta był częściowo ranny, przez co był zarazem wolniejszy i nadrabiałeś dzięki temu stracone przez siebie sekundy. Oboje wybiegliście wprost na plac ćwiczebny. Nekromanta spojrzał na Ciebie pogardliwie, jak i z bólem, utrzymując dystans między wami i powiedział - A gdzież to Twoi towarzysze, co? Czyżby już stali się przekąską dla demonów i nieumarłych?

[Il Duce]

Dan

Dobrze,już dobrze,zrozumieliśmy - powiedział unosząc uspokajająco ręce - Zatem chodź z nami do miasta,tutaj zostawać nie radzę....

[PanzerKampfWagen]

Vito

Nie odpowiedział mu, tylko od razu rzucił się na niego z mieczem, gdy przystanął by mu dogryźć.

[Kot]

Dan:

Skinęła ci głową i ruszyła za wami. Sądząc po minie Diane niezbyt podoba się jej ten pomysł prowadzenia jej do miasta, a ty czujesz na swoich plecach niezbyt przyjemne spojrzenie tej kobiety... Po tych wszystkich wycieczkach zauważyłeś, że macie już popołudnie. Masz jeszcze kawałek dnia przed sobą, ale domyślasz się na co ten czas poświęcisz... Zapewne na bieganie dla Vatrasa po całej wyspie.

Vito:

Mimo tego, iż nekromanta był przyszykowany na Twój ruch został trafiony przez Twój miecz. Chyba nabijanie się ze wściekłego strażnika nie było zbyt mądre... Po krótkiej walce nekromanta padł ranny przed wejściem do koszar. Jeden ruch i będzie już po nim... A może i warto coś z nim jeszcze zrobić? Zemścić się jakoś na tych gnojach dla własnej przyjemności?