Ostatnio po raz kolejny obejrzałem film pt. „Aviator”. Ta genialna produkcja przygotowana przez nie mniej genialnego Martina Scorsese jest jednak nie tylko pasjonującą historią nietuzinkowej postaci jaką był Howard Hughes – jedna z najciekawszych postaci tamtych czasów. Film ten pokazuje również upadek Stanów Zjednoczonych, jakich pragnęli ich Ojcowie Założyciele.
Chodzi mi tu przede wszystkim o scenę, w której Howard Hughes zeznaje przed Komisją Kongresu Stanów Zjednoczonych, wyjaśniającej rzekome nieprawidłowości i wyłudzenia. Dobitnie pokazuje ona państwo od jego najgorszej, acz jakże prawdziwej strony. Państwo, które wykorzystywane jest przez wielu ludzi do realizowania ich własnych celów.
Komisja lotnicza przed którą stanął Howard Hughes, tak jak każdy aparat władzy posługiwała się pięknymi sformułowaniami: rozliczenie spekulacji, oszustw, okradania współobywateli. Martin Scorsese pokazał nam w tym filmie drugą, prawdziwą stronę takich działań. Państwu wcale nie chodziło o dobro kogokolwiek oprócz Juana Trippe, prezesa linii lotniczych Pan-Am. Linie Howarda Hughesa, TWA były dla niego największym zagrożeniem. Państwo wykorzystano by zniszczyło konkurencję Juana Trippe: przeszukując dom Hughesa, biura, uziemiając jego samoloty, usiłując doprowadzić do bankructwa i udowodnić rzekome winy. Próbowano nawet ustanowić państwowy monopol na ruch międzynarodowy.
Problem ten jest całkowicie aktualny również dzisiaj. Nic nie zmieniło się od lat 40 gdy zamierzano zniszczyć linie TWA. Dziś państwa na całym świecie, poprzez lobbing wspierają różne, potajemne grupy interesów: koncerny, korporacje, mafie. Wydawałoby się, że w ustroju demokratycznym, władzy ludzi coś takiego nie powinno się wydarzyć. Sami wybieramy swoich przywódców i możemy zdjąć ich ze stanowiska jeśli się nie sprawdzą. Tak samo jak w przypadku państwa, teoria jest bardzo piękna, gorzej jest jeśli chodzi o to, jak to działa w praktyce.
Media mogą dowolnie kreować światopogląd szerokich mas społecznych. Nie dziwi mnie chociażby to, że przytłaczająca większość ludzi nie ma bladego pojęcia o tym w jakiej sytuacji znajdują się ich państwa i co powoduje te problemy. Owszem, wiedzą o kryzysie, który rzekomo już przemija, nie zdają sobie jednak sprawy z tego, jak bardzo rządy ich wyzyskują, zadłużają po uszy i represjonują. Mało kto w Polsce wie, że codziennie zadłużamy się na sumę 150 milionów złotych, a ci, którzy gdzieś o tym usłyszeli, nie wiedzą jak poważny jest to problem. Owszem, co kilka lat organizuje się wybory – wielkie święta demokracji, kiedy ludzie czują, że mają wpływ na sytuację. Kiedy zatwierdzają oraz dają formalną i realną zgodę władzy na popełniane przez nie niegodziwości i przestępstwa. To nie oni jednak decydują kogo wybrać, kontrolę nad ich umysłami i światopoglądem niepodzielnie sprawują media. Co więc trzeba zrobić, by z jednej strony nie tworzyć dyktatury jednostki w imię walki z demokracją i powstrzymać władzę?
Dla większości ludzi demokracja to jedyna sprawiedliwa, wolna forma sprawowania władzy. By jednak ograniczyć rząd: sprawić by nie wyzyskiwał każdego z nas, wspierał bliżej nieokreślonych grup interesów i sprawiał by jedni żyli na koszt reszty musimy utworzyć inny ustrój. Tym ustrojem jest republika.
Republika jest alternatywą dla rządów demokratycznych. Państwo Prawa – Rzecz Pospolita przeciwstawione jest Władzy Ludu. Władzy, w których ogół społeczeństwa może narzucić swą wolę jednostce. W Republice, w przeciwieństwie do demokracji, główną siłą nie jest zmienny lud, jest nią silne i sprawiedliwe prawo. Prawo, które pozwala jednostce na zupełną niezależność o ile nie szkodzi innym. Prawo, które nie zaprowadziłoby Howarda Hughesa przed komisję, która ma z góry narzucone by dowieść jego winy na korzyść konkurenta. Prawo, które nie pozwala władzy okradać obywateli z większości ich dochodu, zadłużać ich, kontrolować na każdym kroku czy wybierać jak mogą sobie szkodzić a jak nie. Republika jest bliska ideałom Ojców Założycieli Stanów Zjednoczonych, którzy byli świadomi tego jak opresyjne może być państwo. Chcieli więc stworzyć republikę, która będzie dawała obywatelom wolność, niezależność a państwo miało być w niej arbitrem i stróżem, pilnującym porządku. Dziś, po tym dawnym ustroju nie został już niemal żaden ślad poza konstytucją, którą Bóg jeden wie jak często łamano. Ludzie tacy jak Abraham Lincoln, Woodrow Wilson, Franklin Roosevelt czy Barrack Obama podeptali dawne ideały. Gdy w 1913 r. wbrew konstytucji i praw poszczególnych stanów przeforsowywano prawo tworzące Rezerwę Federalną, która umożliwia okradanie wszystkich przez grupkę oligarchów, pewien mądry człowiek powiedział „Oto nadchodzi koniec wolności, od dziś wszyscy jesteśmy niewolnikami niewielu”. W 1913 r. nikt jednak nie spodziewał się zapewne, że wszystko zajdzie tak daleko. Nawet Wielki Kryzys roku 1929, dobitnie pokazujący błędną politykę państwa nie zdołał zahamować tego bądź wymusić zmiany. Ludzie, którzy go wywołali wkrótce mówili, że znają receptę jak zwalczyć kryzys. Winę zrzucili na wolny rynek, który od lat niszczyli. Gdy niedawno wybuchł kolejny kryzys uwierzono ludziom, którzy deklarowali wiedzę, jak go zakończyć i znów cała wina spadła na wolny rynek. Ludzie, którzy kryzys wywołali, dziś z nim walczą.
Nadmiaru państwa nie można zwalczać jeszcze większym jego nadmiarem. Należy go zwalczać wolnością, silnym prawem oraz ograniczaniem kompetencji naszych przywódców. Zawierzmy ludziom, którzy na wiele lat przed kryzysem ostrzegali przed nim. Ci ludzie wiedzieli, że poczynania władzy muszą doprowadzić do wielkich problemów. Zaufajmy republice, państwu prawa, które zamiast umożliwiać jednym, żyć kosztem innych będzie stało na straży wolności i sprawiedliwości.
