GALERIA WOJOWNIKÓW! (starożytność - XXI wiek)

[KLAssurbanipal]

Czyli manica. Żeby zaspokoić Twój brak w poprzednim poście tutaj wkleję coś co manici ma za tamtych wszystkich legionistów razem wziętych.

Dwie rekonstrukcje nietypowych gladiatorów Crupellarii.

Crupellarius był typem ciężkiego, mocno opancerzonego gladiatora w czasach imperium rzymskiego, wywodzącym się z Galii.

Crupellarius miał praktycznie całkowicie od stóp do głowy uzbrojenie segmentowej. Mógł mieć na torsie słynny segmentowy pancerz znany dziś pod terminem 'lorica segmentata' (zbroja segmentowa) oraz 'manica' - segmentową osłonę rąk i nóg. Jego broń stanowić mógł gladius. Nosił hełm z bardzo małymi otworami na oczy i usta przypominający średniowieczny hełm garnczkowy tzw. hełm wielki.

Crupellarii zostali po raz pierwszy wspomniani przez historyka Tacyta w I wieku n.e. Za panowania drugiego cesarza rzymskiego Tyberiusza plemiona Treveri i Aedui doprowadziły w 21 r. n.e. do buntu galijskiego przeciwko Rzymowi. Crupellarii, ciężko opancerzeni galijscy gladiatorzy, walczyli przeciwko rzymskim legionistom.

Spoiler: 

[Bronti]

main-qimg-39182b9ea4b080c28ef1afe0a2b8f682.jpg

Pewnie znacie tą ilustrację jeśli chodzi o manica

[Arroyo]

II wojna z Dakami, niekoniecznie II Trajana, a raczej jego pierwsza. Pochodzi z "Imperial Rome at War" z Concord Publications.

[KLAssurbanipal]

Temat trochę umarł, więc daję małą dawkę.


Roman Army Units in the Western Provinces (2) 3rd century AD (rys. Raffaele Ruggeri).

Spoiler: 

[Arroyo]

Plansza ta, stworzona przez ś.p. Angusa McBride, przedstawia trzy postaci - dobosza, przywódcę Turkmenów oraz Ghulama z Iranu Zachodniego. Począwszy od pierwszej postaci - dobosza - zaczniemy opis. Choć bębny wojenne grały wielką rolę w armiach Seldżuków oraz innych państw muzułmańskich średniowiecza, to dobosze nie wydają się być specjalnie, unikatowo, ubrani. Tego nieopancerzonego jeźdźca cechuje typowo turko-irański strój z czapką filcową oraz ciężki wełniany płaszcz. Na lewo od niego znajduje się przywódca Turkmenów - narodu tureckiego, który w czasach średniowiecza służył m.in. cesarzom bizantyjskim oraz królestwom i sułtanatom tureckim. Szczególnie ciekawy jest strój niniejszego wodza - strój koczowniczych rejonów Turkiestanu. Warto zwrócić uwagę na hełm wykonany z bezpośrednio nitowanych segmentów, a także na pancerz ze skórzanych blaszek. Chroni on jednak tylko przednią część korpusu jeźdźca. Na broń Turkmena składa się łuk z kołczanem pełnym strzał, toporek oraz miecz. Wydaje się jednak, że mogli też dzierżyć włócznie.
Ostatnia postać to ghulam z Zachodniego Iranu. Wojownik ten, choć pochodzenia niewolniczego, przedstawia wyraźny kontrast między ghulamami, a plemiennymi Turkmenami. Bardzo ciężkie opancerzenie, na które składa się dekorowany jednoczęściowy hełm wraz z kolczą osłoną na twarz oraz żelazna zbroja z blaszkami, czynią z tego jeźdźca postać trudną do pobicia. Tego typu wojska mogły stawić czoła przywódcom I krucjaty w zasadzce pod Dorylaeum w 1097 roku.

57b39f5ba1841609cf822759b39aeb89.jpg

[KLAssurbanipal]

Coś całkiem nieznanego w naszym kraju:
Australian Bushrangers 1788–1880 rys. Mark Stacey

Spoiler: 

[KLAssurbanipal]

Spoiler: 

[KLAssurbanipal]

Coś na co wielu z Was czekało od dłuższego czasu.

Spoiler: 

[KLAssurbanipal]

"Wielkie Igrzyska Rzymskie - Królowie barbarzyńscy" odbyły się 3-5 maja 2019 r. na dobrze zachowanym rzymskim amfiteatrze w Nimes (południowa Francja).
Na przyszły rok (1-3 maja 2020) zapowiedziano widowisko poświęcone podbojom Gajusza Juliusza Cezara.

[Arroyo]

Okładka Nieuwpoort zapiera dech w piersiach

Kopiując post z jednej z moich stron o niemieckiej armii doby bitwy pod Verdun (1916 r.):

62502815_2309342152651848_2963329127010009088_n.jpg

Spoiler: 

Niemcy pod Verdun - 1916 r. (ilustr. Ramiro Bujeiro)

Rok 1916 był jednym z najbardziej krwawych okresów Wielkiej Wojny. Wtedy doszło m.in. do słynnej bitwy pod Verdun, toczonej od lutego do grudnia 1916 roku, pochłonęła blisko 700 tysięcy ofiar.
Dziś przedstawię planszę autorstwa Ramiro Bujeiro. Przedstawia ona trzech niemieckich żołnierzy z czasów tej batalii. Mamy zatem trzy postaci. Pierwsza persona od lewej to Sergeant z 115. Pułku Piechoty Lejbgwardii (1. Wielkiego Księstwa Hesji), datowany na luty 1916 roku. Jest to dowódca drużyny, który brał udział w szturmie na Beaumont. Ubiór jego stanowią: hełm wz. 1916, kurtka polowa wz. 1915 z szarymi taśmami podoficerskimi na kołnierzu i mankietach, które, wraz z dużymi guzikami po obu stronach kołnierza, stanowią dystynkcje stopnia. Na kołnierzu ma belki gwardyjskie, a na naramiennikach czerwony monogram tego pułku gwardii heskiej. Resztę ubioru stanowią szare spodnie wz. 1915 oraz owijacze i trzewiki wz. 1914. Pas wz. 1915 podtrzymuje z kolei standardowe ładownice wz. 1909, saperkę i bagnet wz. 1898 i granat trzonkowy wz. 1915. Warto zauważyć, że często w środku Wielkiej Wojny dochodziło do zastępowania bagnetu regulaminowego krótszym, szerszym i wytrzymalszym odpowiednikiem wz. 98/05. Pierwotnie tego typu bagnet wydawano żołnierzom pieszej artylerii.

Drugą postacią jest Gefreiter z Rezerwowego Pułku Saperów Gwardii, datowany na wrzesień 1916 roku. Pruski saper z 5. Kompanii wciąż nosi na sobie żołnierski mundur polowy saperów wz. 1907, do tego hełm stalowy wz. 1916. Na kurtce widać belki gwardyjskie na kołnierzu oraz mankietach i naramienniki wz. 1915. Na lewym przedramieniu zwraca uwagę naszywka "saperów trupiej główki" wz. 1916. Uzbrojenie żołnierza stanowi miotacz ognia "Kleif" wz. 1912 drugiego typu, z 3-metrowym wężem i 1.9-metrową rurą. Tego typu miotacz ognia zazwyczaj wymagał obsługi przez 3 osoby.

Ostatni żołnierz to Feldwebel z 200. Bawarskiej Kompanii Moździerzy, datowany na październik 1916 roku. Bawarski szef kompanii na tyłach frontu. Nosi na głowie bawarską czapkę oficerską z daszkiem wz. 1916, na niej znajdują się oficerska kokarda krajowa wz. 1916 i opaska feldgrau. Na kołnierzu feldgrau kurtki polowej wz. 1916 widnieją bawarskie obszycia - 'sznury kołnierzowe'. Dystynkcje stopnia sierżanta stanowią tu: kombinacja guzików wz. 1916 po bokach oraz skrócone taśmy podoficerskie w kształcie litery L, a funkcję szefa kompanii wskazują podwójne galony na mankietach. Co do uzbrojenia: pistolet P08, saperski bagnet z piłą wz. 98/05, do tego ma maskę przeciwgazową wz. 1916 z tyłu pasa i książkę raportową szefa kompanii. W powszechnej modzie były cywilne laski.

65940601_2320832338169496_8841331642153828352_o.jpg

Spoiler: 

Incydent na moście Marco Polo (rys. Johnny Shumate)

7 lipca 1937 roku doszło do początku drugiej, bardzo krwawej, wojny między Chinami, a Japonią. Dla cesarskich wojsk potrzebny był pretekst, by móc rozpocząć podboje kosztem ziem chińskich. Postanowiono więc dokonać prowokacji znanej nam teraz jako incydent na moście Marco Polo.

W okolicy zachodniego końca mostu Marco Polo kilkuset żołnierzy Dai-Nippon Rikugun* rozpoczęło manewry nocne. Chińczycy pomyśleli, że to atak i rozpoczęli ostrzał w stronę Japończyków. Do strzelaniny doszło ok. 23:00. Po krótkiej wymianie ognia obie strony wstrzymały działania. Pojawił się jednak problem - jeden z Japończyków nie wrócił do swojej placówki. Padły podejrzenia na Chińczyków, że mogli porwać tego człowieka i zamknąć w pobliskiej chińskiej twierdzy Wamping. Dai-Nippon Rikugun zażądało zgody na wejście do fortecy i przeszukanie jej w poszukiwaniu zaginionego, lecz Chińczycy nie wyrazili zgody, gdyż uznali manewry Japończyków za naruszenie suwerenności ziem chińskich.
Japoński oficer i chińscy żołnierze znaleźli zaginionego. Wydawałoby się, że konflikt zostanie zażegnany. Nagle jednak doszło do szturmu Dai-Nippon Rikugun na twierdzę Wamping. W ciągu kilkunastu minut obrońcy zdołali odeprzeć natarcie. Rozpoczęło się jednak wzmacnianie sił - kilka godzin później Japończycy znowu zażądali wstępu do twierdzy Wamping. Około 4:50 wpuszczono na teren fortyfikacji dwóch japońskich śledczych. Japończycy jednak nie zamierzali znaleźć tego zaginionego, a jedynie próbowali zwodzić wroga - ok. 5:00 rozpoczął się skoordynowany atak na Most Marco Polo, tym samym rozpoczynając II wojnę chińsko-japońską.

Opracowanie: "Holenderskie Indie Wschodnie 1941-1942" aut. Michał Piegzik

*Dai-Nippon Teikoku Rikugun - z japońskiego oznacza to Cesarską Armię Japońską