Nowożytna broń palna - fakty i mity.

[romanrozynski]

Mnie interesuje najbardziej czy ta ołowiana kula była faktycznie wstanie rozgrzać się do aż tak wysokiej temperatury, aby się stopić.

Na pewno nie w locie, nie znam źródła opisującego taki przypadek

Proch był niestabilny - dopiero pod koniec wieku XVIII wynaleziono i wprowadzono kapiszony, które nie doprowadzały do "niespodziewanego" wybuchu nagrzanej strzelby lub muszkietu. Ówdy piechota liniowa walczyła w zwartym szeregu, by zminimalizować efekt tej broni, ale i tak nacisk bardziej kładziono na szybkostrzelność, niż na celność.

Nie wiem jak zwarte szeregi miały zminimalizować efekt wybuchającej w rękach broni-zdaje się że cały ten post to po prostu dobry żart, brak tylko emotki
Co do kładzenia nacisku na szybkostrzelność-było to oczywiste wobec niecelności żołnierza(nie broni bo ta była i jest celna, fakt że kiedyś była mniej celna ale wg testów z pocz. XVIII ze 100 kroków trafiało ok. 3/4 pocisków, ogień zaś otwierano często z bliższego dystansu, nawet 50 kroków gdzie już w warunkach strzelnicowych zapewne każda kula trafiała, na polu walki jednak celność na tym dystansie była niewielka, dlatego można było atakować w zwartych szykach.
Obecnie dzięki dużej szybkostrzelności jest to niemożliwe, celność nie ma nic do rzeczy.

[Czarny_Pies]

Obok czynnika stresu o skrajnie wysokim poziomie w warunkach bojowych, pewnie istnial tez czynnik podwyzszonej motywacji dla trafienia, wiec z tymi roznicami w odniesieniu do strzelnic i pól walki moze nie bylo ąz tak fatalnie? Zwłaszcza u żołnierzy doświadczonych którzy sie już prochu nawąchali. Przyklad wietnamu wydaje sie wnosic z soba te zasadniczą roznice ze w panice strzelając na oslep magazynkiem latwiej o marnotrawstwo jak w strzelaniu jedną kulą. Poza tym tam byla dżungla i wtopieni w nią ludzie, nastawieni na bycie niewidocznymi, po obu zresztą stronach i walenie serią po krzakach gdzie dostrzeglo sie blysk czy poruszenie moglo mieć jakąs racje bytu. Nawet same trafienia serią daly by wynik = "wiecej kul jak trupów". Z wyluszczonymi tu tezami ogólnymi sie zgadzam.

[adriankowaty]

Nie wiem jak zwarte szeregi miały zminimalizować efekt wybuchającej w rękach broni-zdaje się że cały ten post to po prostu dobry żart, brak tylko emotki
Co do kładzenia nacisku na szybkostrzelność-było to oczywiste wobec niecelności żołnierza(nie broni bo ta była i jest celna, fakt że kiedyś była mniej celna ale wg testów z pocz. XVIII ze 100 kroków trafiało ok. 3/4 pocisków, ogień zaś otwierano często z bliższego dystansu, nawet 50 kroków gdzie już w warunkach strzelnicowych zapewne każda kula trafiała, na polu walki jednak celność na tym dystansie była niewielka, dlatego można było atakować w zwartych szykach. Obecnie dzięki dużej szybkostrzelności jest to niemożliwe, celność nie ma nic do rzeczy.

Ma, bo proch używany przez ówczesną infanterię pogarszał widoczność. Zwarty szyk = ostrzał liniowy = mniejsza szansa na spudłowanie. Bo muszkieter musiał nauczyć się tak strzelić, by nie trwało to zbyt długo. Ostrzał liniowy miał tę zaletę, że infanteria mogła "siec" wrogie pułki atakujące z frontu - o czym 4-kroć przeważające liczebnie siły Franko-Austro-Rosyjskie przekonały się pod Rossbach.

[Samick]

Tak na szybko:

Co do topiącej się kuli, nie znajdziemy żadnego wiarygodnego przekazu w źródłach, wspomnieniach, relacjach, co do takiej sytuacji. Chyba, że pocisk pozostał w lufie, a i to wątpliwe. Niby jak zobaczyć kulę w locie? Fakt, jest to możliwe, jeśli użyjemy za małej porcji prochu, ale jest to dalej za szybko jak na ludzkie oko, by stwierdzić, że kula została zdeformowana. Jedynie źródła archeologiczne mogą na takie zdarzenia wskazywać.

[Herod]

2. A czy zdajesz sobie sprawę z tego, że wiek XVII, XVIII i pocz. XIX był okresem częstych, krwawych walk? W związku z tym, do koszar powoływano całe pułki w ciągu roku. I w efekcie - w armii dominowali poborowi? Których w tej epoce szkolono w walce niezbyt często (wyjątek - Prusy Fryderyka Winhelma I), a taktyka walki zmieniała się błyskawicznie?

Bravo! Szkoda iż nie czytasz dokładnie mych wcześniejszych postów to byś ujrzał pewną uwagę dotyczącą wyszkolenia... :roll:

Co do topiącej się kuli, nie znajdziemy żadnego wiarygodnego przekazu w źródłach, wspomnieniach, relacjach, co do takiej sytuacji.

No właśnie.

Oczywiście te 50 tyś. pocisków na jednego zabitego Wietnamczyka to skutek chociażby cudownej szybkostrzelności M-16 i stresu wśród amerykanów...

[adriankowaty]

Czytałem. Ale cały czas staram się wam uświadomić, że wszystko było winne. Temp. topnienia PB to było 330C, tak?
A czy zdajesz sobie sprawę z tego, że nie zawsze korzystano z PB, poza tym, ciepło powstałe w wyniku wybuchu prochu było mniej więcej tak silne, by tą kulę zacząć topić.

[Herod]

Jeżeli na obiekt znajdzie się pod wpływem temperatury topnienia to nie oznacza to iż w jedną sekundę ulegnie stopieniu. Dodatkowo lecące ciało stopniowo wytraca energię i ciepło, tak?
Pomijając materiał kuli - źródła proszę (już trzeci raz). Opinie ekspertów, znawców etc.

Wszystko było winne? Są kwestie mniej i bardziej wpływające na sytuacje.

[adriankowaty]

Tak? To wyjaśnij, dlaczego pod Fehrbellin Prusacy pobili lepiej dowodzone, liczniejsze, a nawet lepiej wyposażone wojska szwedzkie?

[Herod]

Ja nic nie pisałem o Fehrbellin, abym musiał wyjaśniał. Ty za to pisałeś o "topniejących kulach ołowianych", rzeczy wręcz niewiarygodnej. Dlatego dajesz źródła do tejże rewelacji, aby ją uwiarygodnić w naszych oczach. Proste?

[adriankowaty]

Widzę, że bardzo lubisz trzymać się przy swoim zdaniu...
Cały czas staram się ci wyjaśnić, że wszystko było winne (nie tylko ludzie), a ty jak szalony trzymasz się swego zdania.