Warhammer - opis świata, ras, frakcji, wojsk.

[chochlik20]

Cytat

Tu nie chodzi o to, że zginął z rąk Archaona bezpośrednio, a poległ w bitwie, zamordowany przez Snitcha - mistrza zabójców Skavenów. Chodzi o to, że zginął w czasie bitwy pod Middenheim w czasie Burzy Chaosu.

Jak piszesz, że ktoś poległ znaczy to, że zginął nie ważne w jaki sposób. Z tego zdania wynika, że zabił go Archaon. Powinieneś napisać, że walka pomiędzy nimi nie została rozstrzygnięta, a Valten został później zamordowany (chyba podczas oblężenia Middnheim) z rąk skaveńskiego skrytobójcy.
Chciałeś dobrze, ale zrobił się klops informacyjny i tyle.

[Arroyo]

Zatem wniosę poprawki.

[Andrij Marszałek]

Tak pozatym to niekoniecznie przez Skavenów został ów jegomość zabity

[Arroyo]

Dopisane. Dziękuję za poprawki. Pora zabrać się za Wysokie Elfy.

[Piner]

Kurcze nie doceniałem jak fajne jest to uniwersum dzięki ze choć trochę je przybliżyliście bo tak to mam teraz wielka chętkę na WTW

[Mitusonator]

Jeśli się ktoś nie może doczekać na WTW, a ma Crusader Kings 2 to może zagrać w moda Warhammer: Geheimnisnacht
https://forum.paradoxplaza.com/forum...nacht-mod.902/

Może pomoże to wkręcić się trochę w uniwersum, szczególnie że nie ma raczej dużo gier w świeci Warhammer Fantasy.
(mam nadzieje że post pasuje do tematu )

[Draken]

Jeśli się ktoś nie może doczekać na WTW, a ma Crusader Kings 2 to może zagrać w moda Warhammer: Geheimnisnacht
https://forum.paradoxplaza.com/forum...nacht-mod.902/

Może pomoże to wkręcić się trochę w uniwersum, szczególnie że nie ma raczej dużo gier w świeci Warhammer Fantasy.
(mam nadzieje że post pasuje do tematu )

Niby jest fajny, ale ma kilka dużych zgrzytów

Sent from my Nexus 5 using Tapatalk

[Mitusonator]

Trzeba pamiętać że to jest dopiero wersja 0.75

[Arroyo]

Wysokie Elfy



Wysokie Elfy pochodzą z rajskiej wyspy, Ulthuanu. Ta wyspa-kontynent leży pomiędzy Starym, a Nowym Światem. Sam wygląd wyspy przypomina niepełny pierścień.Dlaczego niepełny? Otóż na południu znajduje się Cieśnina Lothern, która łączy ocean z Morzem Wewnętrznym wyspy. Ulthuan dzieli się na Zewnętrzne i Wewnętrzne Królestwa, oddzielone pasmem Gór Annulii. W przełęczach górskich można znaleźć ufortyfikowane Bramy, stale bronione przez potężne garnizony.Jednakże Elfy preferują szybką i najkrótszą drogę morską.
Królestwo Wysokich Elfów władane jest przez Króla Feniksa i Wieczną Królową. Ta królewska para jest wybierana spośród szlacheckich rodów Ulthuanu jako godnych dźwigania brzemienia rządów na wyspie-kontynencie. O ile Król Feniks jest wybierany z różnych księstw Elfów, to Wieczna Królowa pochodzi zawsze z Avelornu.
Królestwo Wysokich Elfów dzielimy na szereg księstw i kolonii. Zacznijmy od Eataine.

Eataine
To właśnie z Eataine pochodzi aktualny Król Feniks, Finubar Żeglarz. Eataine to księstwo Wysokich Elfów, znajdujące się na południu Ulthuanu. Ziemie Eataine dzieli na pół Cieśnina Lothern - jedyna droga, łącząca Morze Wewnętrzne z oceanem. Stolica Eataine - port Lothern, jest jednym z największych portów Elfów w Ulthuanie. To jedyne miejsce w całym państwie, do którego wpuszczani są ludzie. Miasto to słynie ze swej straży morskiej, liczącej ponad 10 000 wojowników.Straż Morska uzbrojona jest we włócznie i łuki - pełny opis jednostki znajdziecie na dole w rozdziale "Wojskowość Wysokich Elfów". Lothern posiada jeszcze silniejszą flotę, na której również stacjonuje Straż Morska. Opis miasta idealnie przedstawia siódma edycja Podręcznika Armii Wysokich Elfów - przytoczę opis:

Miasto jest jednym z cudów naszego świata, a ten, komu udało się je zobaczyć, nigdy nie zapomni tego widoku.
Zbliżający się do Lothern marynarze widzą najpierw Lśniącą Wieżę, wielką latarnię morską, w której płonie ogień tysiąca lamp. Latarnia stoi na skalistej wysepce, na zdradzieckich
wodach u wylotu Cieśniny Lothern. Ta gigantyczna forteca stoi na straży Szmaragdowych Wrót, pierwszej morskiej bramy Lothern. Ten, kto zbliża się do Szmaragdowych Wrót może się znaleźć w krzyżowym ogniu Lśniącej Wieży i samych Wrót. Sam widok tych wielkich bastionów starcza, by odebrać chęć ataku wszystkim najeźdźcom, za wyjątkiem tych niespełna rozumu.
Każdy, kto może przepłynąć przez Szmaragdowe Wrota, znajdzie się w szerokim kanale Cieśniny, między stromymi klifami wałów obronnych pilnowanych stale przez garnizony czujnych i doskonale wyposażonych wojowników Straży Morskiej.Kanał zamykają olbrzymie, srebrne wrota wysadzane szafirami wielkości dłoni – oto druga przeszkoda na drodze tych, którym odmówiono wstępu do miasta.

Księstwo Eataine słynie również z ogromnej ilości winnic i letnich rezydencji elfiej szlachty.Księstwo Eataine uważa się za pierwsze spośród elfich królestw Ulthuanu ze względu na zyski, które przynosi.


Flaga Straży Morskiej


Caledor

Caledor to słabo zaludnione, górzyste księstwo leżące na zachód od Eataine. W przeszłości wielu Królów Feniksów pochodziło właśnie z tego księstwa. Caledor słynęło z potęgi, jaką były żyjące w górach Smoki. Owe potężne stworzenia założyły swoje legowiska w płonących szczytach Gór Grzbietu Smoka. Dawno temu przed aktualnymi czasami Caledor Obłaskawiacz Smoków zdołał oswoić jedną z tych bestii poprzez założenie na jej szyi uprzęży z czystej stali, wykutej prosto w Kowadle Vaula. Na cześć Obłaskawiacza Smoków ziemie te zostały nazwane Caledorem. Smoki były używane jako wierzchowce Smoczych Książąt Caledoru do walki przeciwko wrogom Ulthuanu, w tym przeciwko swoim mrocznym braciom.
Jednakże teraz większość smoków śpi w swoich leżach (czasem jednak zdarza się, że jeden ze śpiących smoków się obudzi), a i wulkany przestały wybuchać.Smoczy Książęta Caledoru zaczęła używać mocno opancerzonych koni. Właśnie utrata potęgi smoków przez te księstwo przyczyniło się również do upadku znaczenia Caledoru na arenie politycznej Ulthuanu. Aktualnie Caledor, mimo posiadania niemal niezwyciężonej kawalerii, jest cieniem przeszłości. Caledor nie posiada stolicy,jest zbiorem fortec z granitu.


Ellyrion

Na północ od Caledoru leży kraina słynąca z najprzedniejszych Elfich Rumaków, jakie stąpały po Ulthuanie. To stepowa kraina umiarkowanie ciepłych lat i łagodnych zim to Ellyrion. Konie z tego księstwa są bardzo szybkie i lojalne wobec swych właścicieli (właściwie są związane magicznie ze swymi właścicielami od dzieciństwa). Mroczne Elfy zrobiłyby wszystko, by je zdobyć.
Ellyriańscy Mistrzowie Koni stale patrolują wybrzeża, poszukując możliwych śladów najazdów ze strony swych mrocznych braci lub Norsmenów. Ci jeźdźcy są uważani w Ulthuanie za twardych i sprawnych rycerzy.
Jedyne wielkie miasto w Ellyrionie to Tor Elyr, leżące nad brzegiem Morza Zmierzchu (to jedno z 3 mórz wewnątrz Ulthuanu). Miasto to obejmuje kilka zamków, wystawionych na niewielkich wyspach. Te zamki są połączone ze sobą siecią mostów. Można powiedzieć, że wyglądem przypomina mniej więcej Cesarskie Miasto z uniwersum Elder Scrolls.

Lepiej skrzywdzić brata Ellyriańczyka, niż jego wierzchowca

Unikatowa formacja konna Ellyrionu to Rozbójnicy z Ellyrionu (Jeźdźcy z Ellyrionu to błędne tłumaczenie oryginalnej nazwy – Ellyrian Reavers), o której więcej opiszę później.


Avelorn
Zaraz na północnym wschodzie od Ellyrionu mamy bardzo lesiste księstwo Avelorn, które jest najstarszym księstwem Elfów. Jest to dość specyficzne księstwo Elfów Ulthuanu. Dlaczego? Otóż w Avelornie żyją legendarne już istoty. Mam tu na myśli drzewce, Wielkie Orły i Jednorożce. Bliżej temu księstwu do leśnych braci z Lasu Loren (leżącego w Starym Świecie pod nazwą Athel Loren), niż do swoich braci z innych księstw Ulthuanu.
W Avelornie władzę sprawuje zasiadająca na Bliźniaczym Tronie Ulthuanu Wieczna Królowa, stale wybierana z tego księstwa.
Avelorn uważany jest za raj, o którym zwykli śmiertelnicy mogą pomarzyć, o którym fenomenalnie opisuje Adam Troke w 7 edycji Podręcznika Armii Wysokich Elfów:

Na zaklętych polanach Avelorn panuje wieczne lato. Pod baldachimem z liści tańczą i śpiewają złotolicy poddani Wiecznej Królowej. Jej dwór przenosi się z miejsca na miejsce, przemierzając całe Avelorn w wielkiej paradzie,a gdzie się zatrzyma, rozbija pawilony z kolorowego jedwabiu. W dzień las rozbrzmiewa śmiechem Elfich zabaw, w nocy mrok rozświetlają zaklęte ognie królewskiego orszaku, które mu towarzyszą uczty i igraszki. Avelorn ze swą doskonałą pogodą,żyznymi lasami i niemalże nieśmiertelnymi mieszkańcami jawi się rajem, o którym śmiertelnicy mogą jedynie marzyć.

Wieczna Królowa posiada również swą osobistą gwardię, złożoną ze stu najsilniejszych wojowniczek. Są to wyłącznie dziewice.
W Avelornie słowa są ostrzejsze niż stal, co świadczy o zaciekłej wrogości wśród frakcji dworu Wiecznej Królowej oraz o bardzo rozbudowanej sztuce polityki tego królestwa.

Saphery

Na południowy wschód od Avelornu i na wschód od Eataine znajduje się księstwo Saphery, zwane też Królestwem Magii. Stolicą, a zarazem sercem Saphery jest Wieża Hoetha, która jest świątynią Boga Mądrości. W tej wieży mieszkają magowie z tego księstwa. Sama wieża osiąga wysokość nawet kilometra, a zbudowano ją 2 000 lat temu za rządów Króla Feniksa Bel-Korhadrisa. Poza magami mieszka tu też ich straż miecza, zwana Mistrzami Miecza. To ascetyczni wojownicy, poświęcający swe życie dla poszukiwania mądrości i szkolenia się w kontrolowanej przemocy. Do walki używają długich, dwuręcznych ostrzy, a władają nimi z wprawą, o której zwykli wojownicy mogą tylko pomarzyć.
Poza murami Wieży Hoetha leżą ziemie szlachty Saphery. Książęta Saphery to budzący grozę potężni magowie, będący jednak także uważani za odludków i dziwaków,mieszkających w swoich siedzibach ze swoimi rodzinami i wybranymi lennikami. Każda siedziba bardzo się różni od siebie –przykład? Ot pałac Anuriona Zielonego otaczają tarasowe ogrody,gdzie można znaleźć wiele roślin nie pochodzących z tego świata.


Te księstwa należą do tzw. Królestw Wewnętrznych Ulthuanu.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Prośba o sprawdzenie.

[Asuryan]

W zasadzie tylko brak dwóch szczegółów dotyczących Avelornu:
Gwardia Wiecznej Królowej składa się wyłącznie z dziewic. W krainie tej bardzo rozbudowana jest sztuka polityki - słowa często bywają tam ostrzejsze i bardziej zabójcze niż stal.