Divide and Conquer - Wersja 2.2 wydana!

[Raster321]

Wprowadziłem się sam w błąd przeanalizowałem ten film i coś mi się pomyliło. Nieważne...

[chochlik20]

Każdy się może pomylić

Ja przy okazji pochwalę się ukończoną kampanią Vale of Anduin:

Spoiler: 

Co mnie zaskoczyło w tej kampanii, to kilka faktów, że
1- Gondor nic nie stracił, Mordorowi o dziwo nie udało się nic uzyskać
2 - Isengard walczy zacięcie z Rohanem, ale coś słabo mu to idzie
3 - Vale of Dorvinion pomimo początkowych porażek skutecznie odbił swoje ziemie i trwa wojna pozycyjna z Rhunem
A kampania Vale of Anduin - ciekawa, interesująca zmuszająca do obrony pasywnej na początku a później to było już wykorzystywanie sytuacji. Minusem tej frakcji jest brak dobrej średniej piechoty, dużo lekkiej, ale niezłej - Vale of Defender ma 17 punktów obrony, co czyniło do końca kampanii ofensywną piechotę przy 3 punktach ataku. Lokalizacja - zmuszeni jesteśmy praktycznie od samego początku do obron praktycznie wszystkich swoich osad, kolejnym minusem jest fakt, że wszelkiego rodzaju oddziały szkolimy w jednym budynku, którego budowa jest droga i dosyć czasochłonna. Za minus uznałbym jednostki generalskie, jako, że jestem zwolennikiem konnicy a nie piechoty, ale to właśnie generałowie obili dwóch nazguli w polu. Niewątpliwym plusem była obecność konnicy strzeleckiej - taniej, ok 200 sztuk złota - od razu na początku. Wcześniej pisałem, że Dol Guldur zdobędę koło 100 tury. Myliłem się. Zdobyłem w 81 turze niszcząc od razu frakcję. Okazało się, że wystarczyło ubić głównego nazgula . Później spokojnie zdobywałem kolejne osady, które kiedyś należały do tej frakcji. Po zdobyciu przeze mnie góry Gundabad, a przez krasnoludy Hal Deina, goblinom pozostała już tylko Zahn Kala. Oczywiście krasnoludy z Morii jakoś nie kwapiły się do walki z nimi. Po jakimś czasie gobliny zgodziły się zostać moim satelitą, trwało to zaledwie kilka tur, bo zacząłem wojnę z Angmarem. P zdobyciu pierwszej osady armie goblińskie ruszyły w kierunku moich miast i miasteczek, tym samym odsłaniając słabo bronioną Zahn Kale. Po zniszczeniu Goblinów i po tym jak Angmarowi pozostał jedynie Amon Sul, mi do zdobycia pozostały trzy miejscowości. Jedną odkupieniem do Południowych Dunedainów za 10 000 i za sojusz, jedną od krasnoludów z Ered Luin za sojusz i za 20 000 i jedną od elfów z Thranduil,s Realm za 15 000, tym samym osiągając warunki zwycięstwa dla krótkiej kampanii.

[Raster321]

Jestem już w połowie swojej kampanii Imladris i powiem, że to chyba moja najlepsza kampania w jaką grałem (chodzi o poziom gry bo za pro się nie uważam)
Jedyne pierwsze 20 tur jest ciężkie ale wystarczyło zająć 2 miasta goblinów na wschód Imladris i odrazu jest lepsza ekonomia.
Sytuacja jak na poniższym screenie Clany Enedwaith cisną ostro ale do czasu bo moje 3 pełne armię lecą na nich więc długo im nie zostało
Dol Guldur panuje w mrocznej puszczy i gdyby nie moje wsparcie dla klanów z Anduiny to szybko by padli.
Na zniszczenie gundabad i OOMM zajęło mi 58 tur.
Mordor wziął się do roboty więc przypuszczam, że skoszą pół gondoru i rohanu a wtedy będę miał prostą drogę do nich po prochach rohańczyków.
A tu screen: http://prntscr.com/5ghexr

[Araven]

Nieźle, ale generalnie DaC to jednak łatwy mod do gry. Na początku trzeba być cierpliwym, ale po rozwinięciu kosimy wszystko. Nawet na VH. Wszystkimi nacjami nie grałem ale wieloma tak.

[Raster321]

Właśnie zauważyłem, że z mosem mi ciężej szło. Tak na marginesie widac na screenie mój ujemny skarbiec bo pierwszy raz się spotyk z sytuacja ze mam za duzo jednostek a umierac nie chca bo co druga bitwa konczy sie rezultatem 4500:50
Mordor leży kampania skończona i nie wiem na co się teraz zdecydować. Myślę nad mordorem/dorwinionem lub isengardem

[chochlik20]

Najbardziej dziwna kampania jaką miałem okazję grać. Klany z Enedwaith są strasznie wymagającą, upierdliwą frakcją, która wymaga mega cierpliwości w podczas podbojów. Brak dobrej konnicy - dysponujemy dwoma rodzajami - lekką oraz jazdą miotającą, nie sprawdza się w boju spotkaniowym z inną jazdą, nawet mając przewagę liczebną. Piechota jest równie mizerna, pola dotrzyma średniej piechocie, ale od ciężkiej poniesie już duże straty co w przypadku kierunku naszej ekspansji ma duże znaczenie. Czemu o tym mówię Bo podczas grania tą frakcją występują eventy, które dają nam możliwość prowadzenia dwóch różnych wojen, albo zgodzimy się na sojusz z Isengardem i Dunledingsami wypowiadając tym samym wojnę Gondorowi i Rohanowi, albo też czeka nas wojna z tamtymi frakcjami. Ja wybrałem opcję pierwszą zwłaszcza, że Dunledingsowie poprosili już wcześniej o sojusz ze mną. W walce z Gondorem pozostało mi tylko stanąć na mostach i się bronić. Wojna z Gondorem przeplatana była powolnym zdobywanie przeze mnie terenów przy pomocy przewagi liczebnej polegającej na blokowaniu przejść dużymi armiami. Niekiedy musiałem się opłacać kasą by by zawrzeć pokój. Spowodowane to było faktem, że Mordor zupełnie nie radził sobie z Gonodorem. Strategia jaką przyjąłem się opłaciła, chociaż sporo kasy włożyłem z pokój i kupno niektórych obleganych osad bądź zamków. Od Bree odkupiłem dwa miasta, od elfów z Lindonu jedną wioskę, resztę zdobyłem walce.
Frakcja ta posiada niezłe jednostki miotające - łuczników i oszczepników, przy czym ci pierwsi mogą stawiać pale, które są pomocne w obronie, brak jednak dobrej piechoty stawia nas w kłopocie podczas oblężeń, bo gdy wróg ma najlepsze jednostki piechoty o bardzo dobrej obronie i ataku nasze straty mogą być duże. Kolejnym minusem jest fakt, że nie możemy wykorzystywać do szkolenie budynków z kultur należących do Gondoru, Bree czy Haradu co w połączeniu ze zmianą kultury jest dużym utrudnieniem na nowo pozyskanych terenach.
Co do innych frakcji to gra mnie zaskoczyła muszę przyznać -
Vale of Dorwinion bardzo dobrze radził sobie z Rhunem do momentu krucjaty na jedno z opanowanych miast. Khandowie, którzy je zdobyli wykorzystali je jako bazę do kolejnych podbojów, w tym samym czasie inne ziemie Dorwinionu zaatakował Mordor, który olał front z Gondorem tracąc na kilka tur Cair of Andros. Dorvinion prowadząc wojnę na dwóch frontach uwikłał się walce z Cieniem z Mirkwood zdobywając jego trzy prowincje.
Harad zaatakował Umbar, zdobywając po jakimś czasie jego stolicę, ale tym samym Morodor zerwał z nim sojusz. Potem nastąpiła krucjata na stolicę Haradu zakończona sukcesem. Harad, gdy kończyłem grę uwikłany był w wojnę ze mną, Khandem, Mordorem, Rhunem, Isengardem, co jakiś czas Gondor próbował wszcząć z nim wojnę jednak wyniki wasalizacji Dol Amroth, jednak atak automatycznie był niwelowany pokojem.
Thanduil,s Realm wszczął wojnę z krasnoludami z Erebornu, zakończoną szybkim zniszczeniem elfów i zdobyciem ich stolicy. Wojna ta wiązała sie z zerwaniem kilku sojuszy - krasnoludzi z Morii zerwali sojusz z krasnoludami z Erebornu co doprowadziło chyba nawet do krótkiej wojny między nimi.
Ciekawym eventem - było ostrzeżenie o wzroście potęgi elfów z Lindonu, którzy na po kilku turach wypowiadają nam wojnę. Można jej uniknąć zawierając sojusz z Elfami, co pokrzyżowało moje plany przyszłego podbicia Bree.
Ogólnie sami zobaczcie mapę kampanii (h/m):

[chochlik20]

Przetestowana kolejna frakcja - tym razem Angmar. Czas przedstawić jej zalety i wady.
Wojsko -Grałem na m/m co okazało się zbawcze dla moich nerwów, bo nie jest łatwo. Czemu? Frakcja ta na początku posiłkuje się niezbyt solidnymi i dobrymi oddziałami goblinów i orków. Ich liczebność i szybkość rekrutacji są niewątpliwym plusem, jednak na polu bitwy przeciwko lepszym oddziałom się już za dobrze nie spisują. Niewątpliwym plusem są wilczy jeźdźcy, którzy doskonale radzą sobie z łucznikami, obsadą machin oblężniczych czy też z wycofującym się przeciwnikiem. Są jednak przy tym piekielnie podatni na ostrzał, więc trzeba uważać. Na początku możemy rekrutować elitarne oddziały gwardii, jednak tylko w stolicy. Przez co nie używałem ich na polu walki. Z terenie Rhunbaru możemy rekrutować niezłych najemników - toporników, włóczników czy jeźdźców. ci pierwsi są bardzo dobrzy zwłaszcza, że mogą rzucać oszczepami przed szarżą. Oprócz najemników na początkowych terenach możemy rekrutować inne ludzkie jednostki. Zważywszy, że nie mogłem ich rekrutować nigdzie indziej nie brały udziału w walkach. Później możemy rekrutować dużo lepszą piechotę - elitarnych pikinierów i zakutych w pancerze orków z obuchami, minusem jest fakt, że potrzebujemy aż 75% naszej kultury. Łucznicy jakich mamy są beznadziejni - atak jak i zasięg, brakowało mi trochę snag rzucających oszczepami, którzy byli by niezłym wsparciem w obronie. Fakt, że mamy trolle nie równoważy minusów tej armii. Pomimo statystyk trolle są powolne a fakt, że grzęzną po szarży zmniejsza ich skuteczność.
Tereny - na początku dysponujemy dwiema twierdzami jednym miastem. Wokół mamy do zdobycia niewielkie liczebnie osady oraz jeden fort. Uwidacznia nam się kolejny minus. Jeżeli chcemy mieć lepszą armia i dużo oddziałów potrzebujemy kasy, a zdobycze nie zapewnią nam jej zbyt dużo. Należy szkolić oddziały rozsądnie!
Sąsiedzi - Angmar jest w stanie wojny z Bree, Northern Dúnedain, elfami z Lindonu oraz Imlardis, oraz krasnoludami z Ered Luin. Ja w swojej kampanii skupiłem się na jak najszybszym wyeliminowaniu krasnoludów. Miałem kilka utarczek z frakcją kierowaną przez Aragorna, ale postanowiłem nie odbijać jednej z niewielkich osad jaką mi zajęli. Skupiłem się na zajęciu ich płn terenów - duże miast i dwa zamki. Główne siły skupiłem na walce z brodaczami. Ich późniejsze oddziały mogły przyczynić się do mojej klęski. Na szczęście ta frakcja skupiła się bardziej na szkoleniu balist i katapult, które przeważały w ich armiach (pożywka dla wargów). No cóż jak też miałem nie ich mało (są tanie), ale dzięki nim, a głównie balistom udawało mi się wyeliminować dużą liczbę wrogich sił oraz zdobywać osady bez większych strat. Gdy podbiłem ich płn ziemie przyszedł czas na elfy. I tu nastąpiły duże problemy - nie dość, że frakcja bogata to jeszcze zerowe szanse w starciu. Ciągle jeszcze wtedy cierpiałem na niedostatek kasy. Udało mi się przekonać Saurona by wezwał do krucjaty na ich stolicę. Dzięki innym frakcjom, które się udało na nią, elfy większą cześć sił zaangażowały w jej obronę. W tym czasie moja frakcja dzięki balistom oraz najemnym kogom zdobyła trzy ich duże miasta. Wówczas nastąpił zauważalny spadek ich funduszy. A ja zyskałem trochę kasy do skarbca ale za to graniczyłem z stolicą krasnoludów. Ich trzy armie ruszyły w moim kierunku, przy czym w heroicznej walce udało mi się odeprzeć jeden ze szturmów na zdobyte elfie miasto. Wykorzystując fakt, że ich siły skupione były na moim terenie ruszyłem niewielką armia i dzięki machinom zdobyłem ich ostatnia siedzibę. Po jakimś czasie jak udało mi się odtworzyć armię zdobyłem za jednym zamachem resztę elfich terenów. Trzy moje armie oblegały elfią stolicę, gdzie szturm zakończył się zwycięstwem, ale dość krwawym jak na stosunek sił. Dalej to już zniszczenie Bree. Okazało się, że wioski hobbitów nie powiększają się pomimo przyrostu ludności :/ Kasy na tym etapie miałem już dość sporo a dzięki krucjacie na miasto Dunedainów zaoszczędziłem jeszcze więcej. Przy jej okazji straciłem kilka dośw. oddziałów, które zdezerterowały chociaż kierowałem tam armię.
Wnioski - frakcja trudna, słabe oddziały, na lepsze trzeba długo czekać, plusem są wargowie, brak kasy ze względu na mało dochodowe tereny. Najlepiej skupić się na zniszczeniu krasnoludów, które najbardziej nam zagrażają. Inne frakcje skupione są walce z innymi sąsiadami.

Screen pokazuje, że Dunedainowie mają jeszcze jedną wioskę, ale i ją stracili. Bardziej ciekawa jest sytuacja pomiędzy Gondorem i Mordorem. Chociaż orkowie oblegali trzy razy stolicę, zdobyli położone blisko siebie tereny to od pewnego momentu Gondor zwycięża. Według wykresu nie ma dużo kasy, ale zaczyna prowadzić w produkcji oraz w wojskach, co odbija się na Mordorze, który stracił dwie twierdzę oraz wcześniejsze tereny:

[GRUHA]

! super opisane. szkoda ze nie nagrywasz i nie mozna tego zobaczyc

[Araven]

Porządny opis, tak trzymaj.

[chochlik20]

! super opisane. szkoda ze nie nagrywasz i nie mozna tego zobaczyc

Zanudziłbyś się nie gram jak youtuberzy czyli od jednej zdobyczy do drugiej, lubię poczekać aż nadejdzie mi kultura by przeszkolić lub zwerbować nowe siły i dopiero ruszam podbijać kolejne tereny.
Teraz gram wojownikami z Khandu. Z tego co widziałem mają bardzo dobrą piechotę i jazdę, brak pieszych łuczników za to bardzo dobrzy konni, ale na razie nie mam za bardzo możliwości ich przetestowania . Od początku mam sojusz z Rhunem. Mordorem i Haradem. Zerwanie, któregoś z sojuszy pewnie będzie skutkowało wojną z pozostałymi nacjami co mi się nie uśmiecha za bardzo. Chociaż od początku jestem na niezłym plusie - wynik tego, że nie potrzebuje dużej armii - to nie mam z kim walczyć. Dałem Principality Of Dol Amroth kasę, ale jakoś nie spieszy im się zniszczyć Harad, co udało im się kilka razy jak grałem inną frakcją. Poczekam jeszcze trochę tur i jak nic nie wyjdzie z tego to daruję sobie grę, albo poproszę kogoś aby mi wytłumaczył jak pozmieniać w plikach sojusze, tak aby od początku ta frakcja nie miała z nikim przymierze. I wtedy zacznę od nowa