Nie żartuj sobie, to OOB nie podaje liczby ludzi strony katolickiej, a strona szwedzka to dane ewidentnie przybliżone. Jak chcesz liczyć dane przybliżone z fusami to na pewno otrzymasz dobry wynik. :mrgreen:Cytat:
Zamieszczone przez PaskudnyPludrak
Przejrzyj lepiej takze inne OOB. Wtedy zrozumiesz, że wielu badaczy podaje inne dane.
Zatem są wątpliwości co do prawdziwych szczegółowych danch. Dochodzenie do tych szczegółów nie ma tu sensu.
Dla przykładu bardzo przejrzyste OOB z Nafziger Collection
http://usacac.army.mil/cac2/CGSC/CARL/n ... 631IAA.pdf
http://usacac.army.mil/cac2/CGSC/CARL/n ... 631IAB.pdf
lub
Higgins, Dave. "Breitenfeld: Regiment versus Tercio." Strategy & Tactics, Number 235 (June 2006). ISSN 1040-886X
http://en.wikipedia.org/wiki/Breitenfeld_(1631)_order_of_battle
Co te 2 szczegóły zmieniają w ogólnym obrazie bitwy. Te 2 oddziały cesarskie nie zmieniają faktu przewagi jazdy protestanckiej.Cytat:
Zamieszczone przez PaskudnyPludrak
Przyjrzyj się tej animowanej mapce prezentującej przebieg bitwy, godzina po godzinie.Cytat:
Zamieszczone przez PaskudnyPludrak
Bazuje na The Military Intellectual and Battle by Thomas Barker, State Univ. New York Press, 1975
http://syler.com/Breitenfeld/battle/battleAnim.htm
Sasi stali tam ponad 2 godziny i tym samym blokowali możliwość oskrzydlania Szwedów.
Wyraznie widać, że jazda Furstenberga jest zdezerganizowana pościgiem i właściwie nie stanowi dalej problemu w bitwie.
Cesarska jazda odwodowa to m.w. tyle oddziałow ile miał Furstenberg, ale kilka regimentów nie miało pełnych stanów, więc to mogłobyć jakieś 2.000 ludzi.
Oni byli wsparciem dla tercji i nie występowali jako zwarta masa jazdy. Czyli ogólnie mieli mniejszą siłę i było ich mniej niż miał do dyspozycji Horn.
Jazda Pappenheima była też zdezorganizowana. Zatem Szwedzi ciagle dysponują przewagą w kawalerii.
Wszyscy badacze widzą Sasów pod Brietenfeld, a ty chcesz ich wykluczać.Cytat:
Zamieszczone przez PaskudnyPludrak
Sasi stali na polu bitwy ponad 2 godziny, tymsamym blokowali możliwość oskrzydlania Szwedów.
Gdy uciekli pociągnęli za sobą jazdę Furstenberga. Zachęciło to Tillego do ruszenia piechoty do ataku flankowego, to wytworzyło lukę we froncie wojsk katolickich, powodujcą oderwanie ich kawalerii lewego skrzydła, odsłoniło lewą flankę, umożliwiło Szwedom zdobycie armat.
Zatem wszystko razem przesądziło o przegranej strony katolickiej.
Zmiana frontu i kontruderzenie Horna było naturalnym sposobem reakcji na sytuację jaka wytworzyła się po ucieczce Sasów.
On nie miał wlaściwie innego dobrego wyboru. Jazda jest skuteczna tylko dynamicznie, więc musiała zmienić front i szarżować.
Nic to nadzwyczajnego, Polacy i inni byli jeszcze lepsi w manewrowaniu kawalerią. Zachwyty nad Szwedami biorą się z tego, że takie zachowanie było niespotykane dla zachodniego typu walki kawalerii. Nie oznacza to, że nie było znane i stosowane przez innych.
Szwedzką zasługą było umiejętne ustawienie do bitwy i wykorzystanie drugiej linii (rezerwy) wojsk do zmiany fronu i umocnienia ich lewego skrzydła.
Było to możliwe dzięki krótszej drodze dojścia do pozycji oraz wykorzstaniu przewag, które mieli tj. artylerii i kawalerii współdziłajęcej z piechotą.
Przejrzyj sobie inne OOB oraz poczytaj innych autorów to nie będziesz pisał takich rzeczy.Cytat:
Zamieszczone przez PaskudnyPludrak
Wimmer to badacz raczej polskiej wojskowości, Anusik to raczej nie militarysta, Englund wyraźnie zachwyca się Szwedami, do prac Staberga jak sam piszesz nie masz dostępu, Bonney to raczej populyzator znany z Osprey, więc bez przesady z tymi badaczami.Cytat:
Zamieszczone przez PaskudnyPludrak
Ja bazowałem na Piwarskim i wielu, wielu innych autorach.
• Åberg, A. (1973). "The Swedish army from Lützen to Narva". In Roberts, M. Sweden’s Age of Greatness, 1632–1718. London: St. Martin's Press.
• Benecke, Gerhard (1978). Germany in the Thirty Years War. London: St. Martin's Press.
• Bonney, Richard. The Thirty Years' War 1618–1648 (Osprey, 2002), 96pp; focus on combat
• Cramer, Kevin (2007). The Thirty Years' War & German Memory in the Nineteenth Century. Lincoln: University of Nebraska. ISBN 978-0-8032-1562-7
• Gindely, Antonín (1884). History of the Thirty Years' War. Putnam.
• Gutmann, Myron P. (1988). “The Origins of the Thirty of the Year’s War”. Journal of Interdisciplinary History 18 (4): 749–770.
• Kamen, Henry. "The Economic and Social Consequences of the Thirty Years' War," Past and Present (1968) 39#1 pp 44–61
• Kennedy, Paul (1988). The Rise and Fall of the Great Powers: Economic Change and Military Conflict from 1500 to 2000. New York: Harper Collins.
• Langer, Herbert (1980). The Thirty Years' War. Poole, England: Blandford Press.
• Murdoch, Steve (2001). Scotland and the Thirty Years' War, 1618–1648. Brill.
• Parker, Geoffrey (1984). The Thirty Years' War. London: Routledge and Kegan Paul.
• Polišenský, J. V. (1954). "The Thirty Years' War". Past and Present 6: 31–43.
• Polišenský, J. V. (1968). "The Thirty Years' War and the Crises and Revolutions of Seventeenth-Century Europe". Past and Present 39: 34–43.
• Prinzing, Friedrich (1916). Epidemics Resulting from Wars. Oxford: Clarendon Press.
• Rabb, Theodore K. "The Effects of the Thirty Years' War on the German Economy," Journal of Modern History (1962) 34#1 pp. 40–51
• Roberts, Michael (1953, 1958). Gustavus Adolphus: A History of Sweden, 1611–1632.
• Ward, A. W. (1902). The Cambridge Modern History, vol 4: The Thirty Years War.
• Wedgwood, C.V.; forward by Anthony Grafton, (2005). Thirty Years War. New York: The New York Review of Books, Inc. ISBN 1-59017-146-2.
• Wilson, Peter H. (2009). Europe's Tragedy: A History of the Thirty Years War. Allen Lane. ISBN 978-0-7139-9592-3.
• Helfferich, Tryntje, ed. The Thirty Years War: A Documentary History, (Indianapolis: Hackett, 2009). 352 pages.
• Wilson, Peter H. ed. The Thirty Years War: A Sourcebook (2010);
• Gerhard Higgins, Dave. "Breitenfeld: Regiment versus Tercio." Strategy & Tactics, Number 235 (June 2006). ISSN 1040-886X
Jak chcesz obalać ich twierdzenia o przewadze jazdy protestackiej, to proszę bardzo.
Tylko nie dawaj więcej cytatów z Wimmera, który pisał o piechocie polskiej, a przy okazji podał parę danych o Szwedach.
Niestety nie rozumiesz, że ja doceniam manewr Horna. Wyraźnie piszę, że wymagał odwagi, wytrzymałości psychicznej, umiejętności i aktywności.Cytat:
Zamieszczone przez PaskudnyPludrak
Od samego początku zwracałem uwagę na przewagi taktyczne Szwedów ich znaczną przewagę w artylerii, koordynacji i współdziałaniu głównych rodzajów wojsk tj. jazdy, piechoty i artylerii. Nie wmawiaj mi więc czegoś co jest ewidentnym fałszem z twej strony.
Wielokrotnie zwracałem uwagę na te i inne silne strony szwedzkiej armii.
Każda armia ma jednak i słabe strony. Liczą sie także inne elementy i okoliczności.
Zuważ w końcu, że do wykorzystania siły potrzeba jeszcze czegoś więcej.
Sun Tzu mówił to już w starożytności, że
"W sytuacji gdy zakładamy przyjęcie pozycji obronnej, wystarczy nam siła, jednak w działaniach ofensywnych siła to za mało."
Pod Brietenfeld Protestanci mieli siłę, przyjęli pozycje obronne, wytrzymali trudne momenty, wkorzystali sytuację i odnieśli zwycięstwo.
Trzeba jednak widzieć dlaczego tak się stało. Według mnie nie decydowała tu sama przewaga taktyki szwedzkiej, choć ona była bardzo istotna.
Jednak sama siła to za mało dla odniesienia zwycięstwa, to wróg musi dać sie pokonać.

